Εξηγήσεις

Η φωτογραφία του μπλόγκ δεν είναι τυχαία. Τη βρήκα μέσα στον Υπολογιστή και τη χρησιμοποιώ γιατί μοιάζει πολύ, πάρα πολύ, του σκύλου μου. Μέχρι, λοιπόν, να σκανάρω μία του δικού μου -με τα καλά του- και να τον μοστράρω εδώ, εκμεταλλεύομαι τον μπαγασάκο της φωτογραφίας.
Γιατί "ημίαιμος";
α. Γιατί έχω μια περίεργη "επικοινωνία" με όλους τους αδέσποτους σκύλους που συναπαντώ. Το 'χει πάρει και η κόρη μου σε σημείο που γινόμαστε σούργελο περπατώντας εμείς μπροστά και κοπάδια σκύλων από πίσω. Πολλές φορές έχω έντονη την επιθυμία να αράξω κι εγώ μαζί τους στην παραλία ή στην Αριστοτέλους και να φωνάξω "ουστ παλιάνθρωπε" στον συνταξιούχο που τα διώχνει.
β. Για τον συμβολισμό του "αδέσποτου". Δεν το παίζω επαναστάτης ή Δον Κιχώτης, αλλά οι εμπειρίες στη ζωή μου με έκαναν να μην αποδέχομαι αυθεντίες και αφεντικά. Την ψάχνω, δηλαδή, ακόμα τη δουλειά.
γ. Για να μη χρησιμοποιήσω το "μαλάκας", χαρακτηριστικό που σίγουρα μου αποδίδουν οι ασκούντες οποιαδήποτε εξουσία στο κράτος αυτό, όπως βεβαίως και σε οποιονδήποτε πολίτη που ασκεί τις υποχρεώσεις του και απαιτεί τα δικαιώματά του...
δ. Γιατί το ημι-όνομα με προστατεύει από τους συμπλεγματικούς που αρέσκονται να σκαλίζουν τα προσωπικά δεδομένα. Και γιατί το "άγνωστο" φοβίζει τις ένοχες συνειδήσεις...