Κρατήστε το φώς.
Μην αφήνετε το σκοτάδι να κυριαρχήσει.
Η φωτογραφία είναι και avatar του
tero που με τον τρόπο του το κάνει πράξη.
posted by Κωστής Γκορτζής @ Monday, June 05, 2006
22 comments
Ημίαιμος
Ημίαιμος, αδέσποτος, παρατηρητής του κόσμου.
Monday, June 05, 2006
Μην αφήνετε το σκοτάδι να κυριαρχήσει.
Η φωτογραφία είναι και avatar του
tero που με τον τρόπο του το κάνει πράξη.
22 Comments:
This comment has been removed by a blog administrator.
! Το φώς που καίει, που λέει κι ο ποιητής ;-)
Φίλε μου Ημίαιμε....
Με άγγιξε βαθιά η έκκλησή σου. Σού αφιερώνω κι εγώ αυτό.
Σκούρα τα πράγματα...
Το φώς στη ψυχή πρώτα και κύρια...
Καλημέρα από κάποια που δεν εγκαταλείπει τον αγώνα...
Ναι, ρε γαμώ το, ΠΟΛΥ σκούρα τα πράγματα, μαυρεγάτε μου. Δεν μπορώ να ορίσω με μιά λέξη το νοιώσιμο από την αφιέρωσή σου. Ευχαριστώ.
Το φώς που καίει σύντροφε, σαν τις ερινύες που καίνε την ψυχή μας όταν διαπιστώνουμε την αθωότητά τας.
Μαριαλένα, αγάντα καλά!
Hey, αυτό είναι το avatar μου! :-p
Υπέροχη φωτογραφία, πράγματι...
Tero
Χίλια συγνώμη Tero, εμένα μου το στείλανε σε mail, προβαίνω σε διόρθωση του ποστ.
Ομορφο!:-)
Εύγε!!
Εξαιρετικό μήνυμα
Τι έχεις και μελαγχόλησες, σκυλούκο μου?
πατ..πατ...πατ....
"κρατήστε το φως, μην αφήνετε το σκοτάδι να κυριαρχήσει"
μία φράση που μπορεί να χρησιμοποιηθεί από τους πάντες για οποιοδήποτε σκοπό. ακόμα και από δύο αντιπάλους. μου θύμισε tolkien. δυστυχώς μόνο στα παραμύθια είναι ξεκάθαρο ποιος είναι το φως και ποιος το σκοτάδι.
κατά τα άλλα πολύ φωτογραφία παίζει ημίαιμε - δε λέω υπέροχες αλλά δεν θα δούμε και κανά κείμενο έτσι μεγάλο και τρανό. άντε σε επαναφέρω στην τάξη!
Λυκάκο, η σημερινή πραγματικότητα ΕΙΝΑΙ του tolkien!
Εγώ το φώς το ξεχωρίζω. Είναι στο χαμόγελο των παιδιών μου και στο βλέμμα τους (και ευχαριστώ πρώτ' απ' όλους την καθαρόαιμη γι αυτό)!
Τι να 'χω ρε Ντόλυ;! :(
Ροδιά μας (να 'ξερες ότι σε σκέπτομαι κάθε μέρα που βγαίνω βόλτα με τον ημίαιμο και βλέπουμε τις ανθισμένες ροδιές... απόλαυση!), Anonymous και Σχολιαστή ευχαριστώ, τα εύσημα στον φωτογράφο-καλλιτέχνη!
Σχολιαστή, θα έλεγα και με γειά το μπλογκ αλλά μου βγάζει error!
Ημίαιμε, ευχαριστώ για το "με γειά". Αυτή ήταν η λύση που βρήκα για να ξεφορτωθώ το Anonymous απο τα σχόλιά μου. Αν υπάρξει χρόνος (αν και χλωμό το βλέπω) θ' αρχίσω να γράφω κάποια κείμενα.
Αυτό το παλικάρι με τη φουστίστα που κρατάει την μπαλίτσα είναι ο Ρουβάς; Να ουρλιάξω η φαν ή να συγκρατηθω;
Προς τι το συννέφιασμα; Μα όλοι τα χάλια μας έχουμε καλοκαιριάτικα;
Γεια σου Ημίαιμε. Δεν έχω όρεξη για πλακίτσες και σου στέλνω φιλιά.
Mamani, δεν νομίζω ότι είναι ο ...Σάκης, αλλά ούρλιαξε καλού κακού να ξεδώσεις!
Ιχνηλάτα, στη μαυρίλα μας Πανούση χρειαζόμαστε όχι Καρυωτάκη! (αν και -πού τον βρήκες- αισιόδοξος ο στίχος) :)
Κροτκαγιούλα, μια χαρά είμαστε εμείς. Θα δουλέψουν και τα defense mechanisms μας και θα ξεχάσουμε τον Άλεξ, όπως ξεχάσαμε και τον άγγελο -την κοπελίτσα από τη Βέροια (θα φταίει το νερό εκεί, δεν μπορεί)- που χάθηκε πέρσυ και ο νεαρός δολοφόνος επί μήνες έβγαινε στην τηλεόραση και της ζητούσε να γυρίσει..., κι όπως ξεχνάμε κάθε κακό γιατί αλλιώς δεν θα μπορούσαμε να προχωρήσουμε.
Άντε να δούμε.
ΣΑΚΗΣ ΣΑΚΗΣ ΣΣΑΑΑΚΗΗΣΣΣ ααχχ
καλημέρα ημίαιμε :) προσπαθώντας να κρατήσω ένα μικρό φως να αχνοφέγγει μέσα μου, να σου πω ότι αυτή η φωτογραφία με είχε συγκλονίσει όταν την πρωτοείδα... μαζί με την προηγούμενη (της καταιγίδας) είναι οι δύο από τις πέντε βραβευμένες φωτογραφίες για το 2005 ή 2004 (δεν είμαι σίγουρη)...
Σωστά, του 2003, και μη πιστεύεις τη Ντόλυ, είμαι το ίδιο ωραίος με τον oldskipper! :))))
γιατί, ξέρω τον oldskipper? lol ;))
Χάνεις! Και για τους δυό (μετριοφροσύνη ε;) :))
Post a Comment
<< Home