Ιχνηλάτα μου, παίζεις με τις χορδές μου. Ο επίλογος του ποιήματος ("Ποιος είπε φούντο ; Ψέματα. Δεν φτάσαμε ποτές.") είναι το είναι μου και ελπίζω να είναι και των παιδιών μου.
Υ.Γ. Τώρα που βρήκα το κουμπί σου για να εμπνέεσαι, ετοιμάσου και γι άλλες φωτογραφίες (πού τις βρίσκει ένα ξαδερφάκι και μου τις στέλνει, δεν ξέρω!).
exiled, πραγματικά μοναδική στιγμή. Καμμιά δεν είναι ίδια στη θάλασσα. Γι αυτό και δεν μπορείς να ξεφύγεις εύκολα από αυτήν. (τέτοια "μέτωπα" καταιγίδων, σχηματίζονται συνήθως σε ανοικτές θάλασσες, ωκεανούς. Ανάλογα φαινόμενα, όμως, μικρότερου μεγέθους αλλά εξ ίσου εντυπωσιακά εμφανίζονται και στη Μεσόγειο και στις ελληνικές θάλασσες. Σπάνια αλλά εκπληκτικά. Τότε καταλαβαίνει κανείς το πόσο μικρός κι αδύνατος είναι σε σχέση με τη Φύση...)
Φανταστική η φωτογραφία. Εγώ, τις λίγες φορές που έτυχε να ψαρέψω στα ανοιχτά, έπαθα ένα περίεργο πράγμα με τη θάλλασσα: Έχασα την αίσθηση του χρόνου. Ήμουν 6-7 ώρες μέσα και νόμιζα ότι είχε περάσει μόλις κάνα μισάωρο. Είναι έτσι ή λόγω απειρίας το παθαίνω;
Εξαρτάται, Αντώνη, μάλλον ήταν καλή η ψαριά και δεν κατάλαβες πώς πέρασε ο χρόνος... Πάντως εγώ μπαίνω τρείς ώρες (όχι για ψάρεμα, μόνο φύκια βγάζω!) και νομίζω ότι πέρασε ΣΚ!
9 Comments:
Τι φωτογραφία!!!!!!!!!
Καλημέρα σαββατιάτικη και καλοκαιρινή....
Σ;ο))))))
Όλη μέρα!
Μού την έστειλαν με mail και απρρυθμίστηκα!
Για να έβλεπα μια εικόνα σαν κι αυτή, θα μπορούσα να σαλπάρω και σήμερα ακόμα! Υπέροχη!
Ιχνηλάτα μου, παίζεις με τις χορδές μου. Ο επίλογος του ποιήματος
("Ποιος είπε φούντο ; Ψέματα. Δεν φτάσαμε ποτές.")
είναι το είναι μου και ελπίζω να είναι και των παιδιών μου.
Υ.Γ. Τώρα που βρήκα το κουμπί σου για να εμπνέεσαι, ετοιμάσου και γι άλλες φωτογραφίες (πού τις βρίσκει ένα ξαδερφάκι και μου τις στέλνει, δεν ξέρω!).
exiled, πραγματικά μοναδική στιγμή. Καμμιά δεν είναι ίδια στη θάλασσα. Γι αυτό και δεν μπορείς να ξεφύγεις εύκολα από αυτήν.
(τέτοια "μέτωπα" καταιγίδων, σχηματίζονται συνήθως σε ανοικτές θάλασσες, ωκεανούς. Ανάλογα φαινόμενα, όμως, μικρότερου μεγέθους αλλά εξ ίσου εντυπωσιακά εμφανίζονται και στη Μεσόγειο και στις ελληνικές θάλασσες. Σπάνια αλλά εκπληκτικά. Τότε καταλαβαίνει κανείς το πόσο μικρός κι αδύνατος είναι σε σχέση με τη Φύση...)
Φανταστική η φωτογραφία. Εγώ, τις λίγες φορές που έτυχε να ψαρέψω στα ανοιχτά, έπαθα ένα περίεργο πράγμα με τη θάλλασσα: Έχασα την αίσθηση του χρόνου. Ήμουν 6-7 ώρες μέσα και νόμιζα ότι είχε περάσει μόλις κάνα μισάωρο. Είναι έτσι ή λόγω απειρίας το παθαίνω;
Εξαρτάται, Αντώνη, μάλλον ήταν καλή η ψαριά και δεν κατάλαβες πώς πέρασε ο χρόνος...
Πάντως εγώ μπαίνω τρείς ώρες (όχι για ψάρεμα, μόνο φύκια βγάζω!) και νομίζω ότι πέρασε ΣΚ!
βολτΑ?
με ...τέτοιο παλιόκαιρο;; :)
από εδώ που το βλέπω πανέμορφο. και μπορώ άνετα να πω μεγαλειώδης η φύση. αν ήμουν πάνω στο βαπόρι όμως θα είχα χεστεί.....
Post a Comment
<< Home