Πάντως όχι όταν βόσκουν σκυλό-ψαρα σαν κι αυτό της φωτό... Κι επειδή ο συμπαθέστατος Γάτος τώρα τελευταία είναι ματιασμένος, ε, δεν αποκλείεται να βρεθεί κανα τέτοιο και στην παραλία που πάει για μπάνιο.
(ωραίος ο παρατεθείς Καββαδίας. Θυμίζει γέρος κ θάλασσα λίγο, ε;..) το κόμμεντ μου είναι πως δε με δελέαζει που δε με δελεάζει ιδιαίτερα εως καθόλου η θάλασσα (ναι, ξέρω... ντροπή για ελληνίδα πράμα) αν συνεχίσετε να βάζετε και τέτοιες φωτό θα πάω διακοπές στο Μύτικα. μουτς(αρλυ)
Ρε ...μαμανία με τα Γρεβενά! Και, για όσους δεν είναι καλοί στην πατριδογνωσία, θα "ανεβάσω" αποδείξεις ότι και τα Γρεβενά ήταν κάποτε στον πάτο μιας τεράστιας θάλασσας!
Χωρις σκοπό να απογοητεύσω τους απανταχού λάτρεις του Spielberg και των σαγονιών του η συγκεκριμένη φώτο παραπέμπει πιθανότατα σε συμπαθητικό δελφίνι παρά σε "αιμοδιψή" οδοντωτό ψάρι. Ο λόγος είναι το σχήμα του πτερυγίου της ουράς όπως διαγράφεται μέσα από το θολό νερό. Βέβαια αυτό δε μειώνει την τρομάρα που ακαριαία καταλύζει το κορμί του κάθε ανυποψίαστου (όπως και του γραφόντα σε ανάλογη περίπτωση) με συχνά επακόλουθα την αλλαγή απόχρωσης του νερού γύρω από τον εκάστοτε κολυμβητή.
Συμφωνώ με την αγαπητή Charlie. Αν κατάλαβα καλά δηλαδή. Δεν με ενθουσιάζει η θάλασσα, και πολύ περισσότερο αυτό το θηλαστικό που κάποιοι υποστηρίζουν πως γίνεται υπέροχη σούπα!!
12 Comments:
Μα κολυμπάνε τα γατιά????
Πάντως όχι όταν βόσκουν σκυλό-ψαρα σαν κι αυτό της φωτό...
Κι επειδή ο συμπαθέστατος Γάτος τώρα τελευταία είναι ματιασμένος, ε, δεν αποκλείεται να βρεθεί κανα τέτοιο και στην παραλία που πάει για μπάνιο.
Σίγουρα, εγώ.
Γιατί στα όνειρά μου είμαι πολύ δυνατός...
Σαν κάθε αδύναμο στον ξύπνιο του.
τα γατόψαρα κολυμπάνε!
(ωραίος ο παρατεθείς Καββαδίας. Θυμίζει γέρος κ θάλασσα λίγο, ε;..)
το κόμμεντ μου είναι πως δε με δελέαζει που δε με δελεάζει ιδιαίτερα εως καθόλου η θάλασσα (ναι, ξέρω... ντροπή για ελληνίδα πράμα) αν συνεχίσετε να βάζετε και τέτοιες φωτό θα πάω διακοπές στο Μύτικα.
μουτς(αρλυ)
Α, καλέ, έχει θάλασσα με ψαράκια, μιαμ, μιαμ, στα Γρεβενά
Ρε ...μαμανία με τα Γρεβενά!
Και, για όσους δεν είναι καλοί στην πατριδογνωσία, θα "ανεβάσω" αποδείξεις ότι και τα Γρεβενά ήταν κάποτε στον πάτο μιας τεράστιας θάλασσας!
Τσαρλογλυφίντζουρο, εγώ προτείνω Σμόλικα.
Σμουτς και σε σένανε.
Λύκε, ναι, για να 'χουν να τρώνε τα σκυλόψαρα.
Τα Γρεβενά στον πάτο;;; τσ τσ τσ.
Ιδού οι αποδείξεις! (Από πάνω...)
Χωρις σκοπό να απογοητεύσω τους απανταχού λάτρεις του Spielberg και των σαγονιών του η συγκεκριμένη φώτο παραπέμπει πιθανότατα σε συμπαθητικό δελφίνι παρά σε "αιμοδιψή" οδοντωτό ψάρι. Ο λόγος είναι το σχήμα του πτερυγίου της ουράς όπως διαγράφεται μέσα από το θολό νερό.
Βέβαια αυτό δε μειώνει την τρομάρα που ακαριαία καταλύζει το κορμί του κάθε ανυποψίαστου (όπως και του γραφόντα σε ανάλογη περίπτωση) με συχνά επακόλουθα την αλλαγή απόχρωσης του νερού γύρω από τον εκάστοτε κολυμβητή.
Συμφωνώ με την αγαπητή Charlie. Αν κατάλαβα καλά δηλαδή. Δεν με ενθουσιάζει η θάλασσα, και πολύ περισσότερο αυτό το θηλαστικό που κάποιοι υποστηρίζουν πως γίνεται υπέροχη σούπα!!
Post a Comment
<< Home