Κι άλλο μυστικό του Κόλπου

Πριν τέσσερα-πέντε χρόνια, ο Δήμος Θερμαϊκού (τα έμψυχα) αντιλήφθηκε ότι το μέγα έργο του αλιευτικού καταφυγίου Νέων Επιβατών –αίτημα χρόνων των γηγενών ψαράδων- κατέστη άχρηστο από τις «επιχώσεις» άμμου στη μισή του τουλάχιστον έκταση.
Πριν ακόμη συνέλθει από την έκπληξη, ένας καλός εργολάβος προσέγγισε τον Δήμο και προθυμοποιήθηκε να του λύσει το πρόβλημα έναντι μιας ευτελούς αμοιβής λίγων δεκάδων εκατομμυρίων δραχμών για την «απόληψη» της πλεονάζουσας άμμου μέχρι 10.000 κυβικά μέτρα.
Ένα μικρό τυπογραφικό λάθος στη σύμβαση που υποβλήθηκε νομοτύπως στην Περιφέρεια ανέβαζε την ποσότητα σε 100.000 κυβικά…
Το λάθος εντοπίστηκε κι έτσι ο καλός εργολάβος δεν «έχασε» αμμολαμβάνων μεγαλύτερη ποσότητα έναντι της αυτής αμοιβής.
Το πόση άμμος βγήκε ουδείς γνωρίζει με ακρίβεια, οι διαμένοντες στην Περαία θα θυμούνται τον λόφο της άμμου στην αλάνα προς το ΞΕΝΙΑ που κοσμούσε την περιοχή για κάποιο διάστημα.
Μέχρι εδώ καλά. Καλά;
Λοιπόν, ο εργολάβος αυτός έψαχνε άμμο γιατί την εποχή εκείνη είχε «καναλώσει» όλη τη Θεσσαλονίκη για την αποχέτευση και τη χρειαζόταν για να τη βάλλει κάτω από τους σωλήνες. Έπρεπε λοιπόν να ΑΓΟΡΑΣΕΙ άμμο για την υποδομή των καναλιών. Αντί, όμως, να αγοράσει, ΠΟΥΛΗΣΕ εκδούλευση και ΠΛΗΡΩΘΗΚΕ για να προμηθευτεί την άμμο που χρειαζόταν!!!
Οι κακοήθεις που λένε ότι το «τυπογραφικό» λάθος για 100.000 κυβικά αντί για 10.000 ήταν σκόπιμο, μάλλον έχουν δίκιο.
Τέλος πάντων, Σαΐνια – Κύριος Καθηγητής (Δήμαρχος Θερμαϊκού) : 1 – 0.
Αλλά, αυτό που ούτε ο κύριος Δήμαρχος ούτε ο πανέξυπνος εργολάβος πήραν υπ’ όψη τους (το συζητάμε κι αυτό) ήταν το «γιατί» του φαινομένου. Γιατί μαζεύτηκε η άμμος κι «έπνιξε» το λιμανάκι; Το ερώτημα δεν είναι φιλοσοφικό αλλά εντόνως ουσιαστικό γιατί συνεχίζεται ως «από πού ήρθε η άμμος που έπνιξε το λιμανάκι;» και πάει παρά πέρα ως «αν την πάρω την άμμο, θα έρθει κι άλλη;»
Και, βεβαίως, ήρθε. Τόση που ο κύριος Δήμαρχος για να εκτρέψει τυχόν ενοχλητικά ερωτηματικά «στρίβει δια του αρραβώνος» τάζοντας γήπεδο Beach Volley επί των προσχώσεων για να στρέφεται η προσοχή των Δημοτών του στις καλλίπυγες παίκτριες.
Και η θάλασσα βγήκε στη στεριά πέρα από τα πεντακόσια μέτρα ένθεν και ένθεν του έργου γιατί η στεριά, ως αμμώδης, μετακινήθηκε προς το λιμανάκι και την «κάτσαμε την βάρκα» στα ρηχά γιατί κανείς δεν μελέτησε τις επιπτώσεις από τον παρα φύσει βιασμό της θάλασσας και τις αντιδράσεις της.
Ούτε ο καθηγητής του Αριστοτελείου που υπέγραψε τη μελέτη που προφανώς, εκ του αποτελέσματος) ΔΕΝ έγινε!!! (είναι ο ίδιος που διαβεβαιώνει ότι ο διάδρομος του ενός χιλιομέτρου στη θάλασσα δεν θα έχει επιπτώσεις στην ακτογραμμή ή «τέλος πάντων, αν δημιουργηθούν, θα αντιμετωπιστούν εν τη γενέσει τους κατά την κατασκευή του έργου!!!)
Δοξάστε τους!