Η πρώτη φορά

Στη θάλασσα επιτρέπονται τα πάντα, της είχε πει, πριν γείρει δίπλα της στο κόκπιτ.
Τον κοίταξε λαγοκοιμισμένο και άπλωσε το χέρι της, προσεκτικά μην τον ξυπνήσει.
Έγειρε κι αυτή.
Έκλεισε τα μάτια της, έσφιξε την άκρη στα χείλη της και ρούφηξε επιφυλακτικά.
Η γλυκοξινόπικρη γεύση ξεκινούσε κάτω από τη γλώσσα της και διαχεόταν στον ουρανίσκο πριν αρχίσει να της καίει γαργαλιστικά τον φάρυγγα.
Για πρώτη φορά δεν είναι κι άσχημα, σκέφτηκε.
Τρεμόπαιξε τη γλώσσα της στη σχισμή και ρούφηξε πιο αποφασιστικά.
Σχεδόν με λαχτάρα.
Μια γλυκιά ζαλάδα απλώθηκε από τα μηνίγγια της στο σβέρκο και ένοιωσε τα μάγουλά της να κοκκινίζουν.
Η ζεστασιά της λείας επιφάνειας την έκανε να ανοιγοκλείνει την παλάμη της. Τα ακροδάχτυλά της κινήθηκαν παιχνιδιάρικα σ’ όλο το μήκος της καμπύλης.
Απολάμβανε τη γεύση, την μυρουδιά, τη ζεστασιά, όταν οι θαλασσοσταγόνες που χόρευαν στον καλοκαιρινό πουνέντε, βρήκαν το πρόσωπό της.
Τράβηξε το χέρι της κι έγλυψε τα χείλη της. Η αρμύρα ήρθε να συμπληρώσει την απόλαυση. Καρύκευμα για πλήρη γεύση.
Τον κοίταξε τρυφερά.
Τι άλλο θα μάθω μαζί σου, του είπε με το νού της.
Στριμώχτηκε ακόμα πιο κοντά του και ξανάκλεισε τα μάτια της.
Αυτή τη φορά έτριψε την άκρη στον ουρανίσκο της και ρούφηξε δυνατά. Αισθάνθηκε τους χτύπους της καρδιάς της στο πίσω μέρος του κεφαλιού της και, ασυναίσθητα, δάγκωσε την άκρη.
Δυό στάλες ιδρώτα ανάβλυσαν στο μέτωπό της.
Άνοιξε τα μάτια της κι αντίκρυσε τα δικά του. Ανοιχτά.

-Καλά την οδοντόβουρτσά μου αλλά και την πίπα μου; Τη ρώτησε γλυκά.
-Στη θάλασσα όλα επιτρέπονται, του απάντησε, φυσώντας τον καπνό στον άνεμο…