Τσιμεντομπαζώματα - Θαλασσοσκορπίσματα

Ξεκίνησα το ιστολόγιό μου κεντρισμένος από τα κείμενα του Μιχάλη Μητσού και τα άκρως διδακτικά σχόλια κάποιων "φίλων" που, έστω κι αν εκφέρονται από "ακούνητες" θέσεις, κάνουν τον καθένα μας σοφώτερο. Σκαλίζοντας στο βάθος, ανακάλυψα εκπληκτικές ΚΟΥΡΟΥΝΕΣ, ΨΙΛΙΚΑΝΤΖΙΔΕΣ, ΤΑ ΕΙΣ ΕΑΥΤΟΝ, ΚΑΛΤΣΟΒΡΑΚΟΥΣ κλπ και "Τα μυστικά του Κόλπου", τον Πάνο δηλαδή, που πέρα από τον λογοτεχνικό οίστρο του, τόλμησε να θέσει στο Διαδίκτυο τα ίδια ερωτήματα που προσπάθησα να θέσω κι εγώ μερικά χρόνια πριν, σε εκπροσώπους των θεσμών (πανάθεμά τους) και σε έγκριτους δημοσιογράφους (ξανάθεμά τους). Είχα την κρυφή ελπίδα ότι στον κόσμο αυτόν τον "εικονικό", αυτοί που τον βιώνουν είναι πολύ πιό ρομαντικοί (πραγματιστές δηλαδή, γιατί θέλουν να βλέπουν την αλήθεια και να μάχονται γι αυτήν) από αυτούς που αυτοαποκαλούνται "ρεαλιστές" με βάση τη δικιά τους "πραγματικότητα" που είναι ουσιαστικά ανύπαρκτη και ψευδής.
Είναι αλήθεια ότι το θέμα που θίγει ο Πάνος, και συμπληρώνω κατά δύναμη εγώ, δεν προσφέρεται για "εκμετάλλευση" με τις παραμέτρους "ακροαματικότητας", "τηλεθέασης" ή "αναγνωσιμότητας" που θέτει η σημερινή λειτουργία του έντυπου και ηλεκτρονικού Τύπου. Το έργο "επέκταση του διαδρόμου 10-28 Α/Δ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ στη θάλασσα" είναι διακομματικό. Αυτό σημαίνει ότι η πίτα είναι μοιρασμένη σε ικανοποιητικά για όλους κομμάτια με τρόπο που αποκλείει την κομματική αντίδραση. Τα θεσμικά πρόσωπα είναι ενταγμένα στο κάθε μαντρί και δεν έχουν την παραμικρή δυνατότητα έκφρασης της προσωπικής τους γνώμης. Οι δημόσιοι λειτουργοί, το ίδιο. Είδαμε έναν τέτοιον να μιλά με τέτοιο μένος κατά του Πάνου που το μόνο που κατόρθωσε ήταν να αναδείξει τις ενοχές του.
Οι δημοσιογράφοι; Δεν έχω την απαίτηση να με πιστέψουν ή να πιστέψουν τον Πάνο. Θυμώνω, όμως, όταν ο μόνος εμφανής στόχος τους είναι ο έλεγχος, η καθυπόταξη των πολιτικών που μπορεί να έχουν βουλευτική ασυλία αλλά είναι ολόγυμνοι και αδύνατοι απέναντι στη δημοσιογραφική ασυδοσία. Δεν μπορώ να αποδεχθώ ότι δεν υπάρχει ελπίδα. Δεν έχουμε κλειδαρότρυπα να δείξουμε σε δημοσιογράφο. Έχουμε τα δεδομένα, τόσο ξεκάθαρα που δεν χρειάζεται να ανοίξουμε όζοντα σεντούκια. Εδώ "βρωμάει" ο τόπος όλος. Αλλά, φαίνεται ότι το άν τα πιάνει ο κολλητός του Γιακουμάτου είναι περισσότερο σπουδαίο από την ενδεχόμενη καταστροφή του Κόλπου της Θεσσαλονίκης. Φαίνεται ότι η εικονική πραγματικότητα της γρίππης των πτηνών πουλάει περισσότερο από την πραγματικότητα της ενδεχόμενης μόνιμης αλλοίωσης των ακτών του Θερμαϊκού από ένα ενδεχομένως μη χρειαζούμενο έργο. Που "ξεκινάει" τώρα. Τον Οκτώβριο!
Παρακαλώ όλους τους ιστολόγους και ιστολόγες να απευθύνουν σε όποιο ΜΜΕ θέλουν, και όσο πιό γρήγορα μπορούν, ένα και μοναδικό ερώτημα "πού είναι οι μελέτες περιβαλοντικών επιπτώσεων και επιπτώσεων επί της ακτογραμμής;", να "βομβαρδίσουμε" μ' αυτή την ερώτηση κάθε έντυπο, κάθε ραδιοφωνικό ή τηλεοπτικό Σταθμό και πού ξέρετε. Μπορεί να βρεθεί και κάποιος που δεν θα αντέξει να σιωπά.