4. ΜΥΘΟΙ ΚΑΙ ΓΕΓΟΝΟΤΑ Το Α/Τ ΒΕΛΟΣ 2

25 Μαΐου 1973.
Το ΒΕΛΟΣ συνεχίζει κανονικά τις ασκήσεις με τα άλλα Νατοϊκά πλοία. Το 'κανονικά' είναι σχετικό, βέβαια, γιατί η ατμόσφαιρα στο πλοίο έχει μια περίεργη ένταση με κάποιες 'προσειμικές δονήσεις' ...γιορταστικής υφής από τα καρέ των μονίμων και τα υποφράγματα των στρατευμένων.
Ο Κυβερνήτης με τους μεγαλύτερους αξιωματικούς δεν συζητάει τώρα στο δωμάτιό του αλλά στο καρέ αξιωματικών, ανοιχτά και με τη συμμετοχή των 'μικρών'.
Η συζήτηση αφορά στο περιεχόμενο της ανακοίνωσης από το ΒΕΛΟΣ με την οποία θα διέκοπτε τις ασκήσεις και θα εγκατέλειπε τη Νατοϊκή Δύναμη.
Επικράτησε η άποψη να επικαλεστούμε τις ίδιες τις αρχές πάνω στις οποίες (ή με πρόφαση τις οποίες -διαλέξτε και παίρνετε-) ιδρύθηκε και 'λειτουργούσε' το ΝΑΤΟ ώστε και πιο κατανοήσιμη να είναι η κίνηση και να μη δοθούν επιχειρήματα που θα ενίσχυαν τις θέσεις της Χούντας.
Το Σήμα προς το ΝΑΤΟ ολοκληρώθηκε προς το μεσημέρι.
Σε λίγο από τα μεγάφωνα διατάσσεται Γενική Κλήση του πληρώματος στην πρύμνη του πλοίου.
Μόνο οι απαραίτητες βάρδιες στη Γέφυρα και στη Μηχανή λείπουν. Όλοι οι άλλοι τρέχουν εκεί.
Ο κυβερνήτης βγάζει τα γυαλιά του και περπατάει μπροστά από τις σειρές του παρατεταγμένου πληρώματος κοιτάζοντας όλους έναν έναν στα μάτια.
Πολύ λίγοι χαμηλώνουν το βλέμμα τους...
Στέκεται στο κέντρο της πρύμης και λέει:
«Αυτή τη στιγμή, αξιωματικοί του Ναυτικού εν ενεργεία, συνάδελφοί μας, βασανίζονται στις Φυλακές της ΕΣΑ από την κλίκα ιδιοτελών αξιωματικών του στρατού οι οποίοι, από εξαετίας και πλέον, χρησιμοποιώντας τα όπλα που τους εμπιστεύτηκε ο ελληνικός λαός, κατέλαβαν την εξουσία για να εξυπηρετήσουν σκοπούς ξένων δυνάμεων.
Η χούντα προσπαθεί να κρύψει το μέγεθος της εξέγερσης του Ναυτικού.
Γι αυτό, αυτή τη στιγμή, φεύγουμε από τη Μοίρα του ΝΑΤΟ και κατευθυνόμαστε προς την Ιταλία όπου θα αποβιβαστώ και θα ζητήσω πολιτικό άσυλο για να αποκαλύψω την αλήθεια.
Ζήτω το Έθνος! Ζήτω η Δημοκρατία! Ζήτω το Πολεμικό Ναυτικό!"
"Ζήτω" κραύγασε ξεσπώντας και το πλήρωμα.
"Ζήτω και ο Βασιλεύς!" ακούγεται καθυστερημένα από κάποιον αξιωματικό.
"Ναι, ζήτω κι αυτός" του απαντάει ο Παππάς.

Οι ζητωκραυγές με τις οποίες το πλήρωμα απάντησε στα λόγια του κυβερνήτη επιβεβαίωσαν αυτό που σε λίγο θα μάθαινε και η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία του ΝΑΤΟ.
Ότι σύσσωμο το Ναυτικό ήταν στο πλευρό του κινήματος και εναντίον του καθεστώτος. Γιατί, δεν ήταν διαφορετικό το πλήρωμα του ΒΕΛΟΣ από τα άλλα πληρώματα ούτε είχε επιλεγεί διαφορετικά.
Ούτε καν είχε μυηθεί η πλειονότητα των ανδρών του στο Κίνημα.
Οι οποίοι, βουρκωμένοι οι πιο πολλοί, βάλθηκαν να πετάξουν στη Μεσόγειο οτιδήποτε είχε σχέση με τη χούντα. Από τα σπίρτα με το πουλί της 'Επανάστασης' μέχρι τους θυρεούς με τον 'φλεγόμενο φαντάρο'.
Οι ελάχιστοι που, εκόντες άκοντες, δεν συμφωνούσαν, σιώπησαν και αποτραβήχτηκαν στις γωνιές τους.

Και ενώ το αυθόρμητο πανηγύρι καλά κρατούσε στο πλοίο, αυτό έστρεφε προς τις ακτές της Ιταλίας και από τον ασύρματό του εξέπεμπε στην Αγγλική γλώσσα το ακόλουθο σήμα προς τον Αρχηγό των Δυνάμεων του ΝΑΤΟ στρατηγό Γουντπάστερ αλλά και τον Διοικητή της Μοίρας των συμπλεόντων.
«Πιστοί στη συμμαχία και στον πολιτισμό των λαών μας ο οποίος έχει θεμελιωθεί επί των αρχών της δημοκρατίας, της προσωπικής ελευθερίας και του σεβασμού των νόμων, όλοι οι αξιωματικοί και το πλήρωμα (270 άνδρες) του πλοίου μου, ως ένας άνθρωπος, πιστοί στον δοθέντα όρκο μας, με βαθύτατη λύπη εγκαταλείπουμε τις ασκήσεις.
Με τη συμπάθεια ολόκληρου του ελεύθερου κόσμου θα παλέψουμε για να επαναφέρουμε τη δημοκρατία στην Ελλάδα.
Σας είναι πολύ καλά γνωστό και ιδιαιτέρως στους Αμερικανούς ότι μια συμμορία ιδιοτελών αξιωματικών επέβαλε στην Ελλάδα μια απάνθρωπη και μισητή δικτατορία προ έξη και πλέον ετών.
Η σημερινή εξέγερση του Ναυτικού ανταποκρίνεται στα αισθήματα ολόκληρου του λαού της χώρας μας.
Ο ελεύθερος κόσμος και ιδιαιτέρως οι χώρες του ΝΑΤΟ πρέπει να αντιληφθούν και τη διάβρωση και την καταστροφή των ενόπλων δυνάμεων στις οποίες στηρίζεται η άμυνα της νοτιοανατολικής πτέρυγας.
Σκεφθείτε ότι αυτή τη στιγμή αξιωματικοί εν ενεργεία έχουν συλληφθεί και υφίστανται ταπεινώσεις και κακομεταχείριση από άλλους αξιωματικούς και στρατιώτες στης Στρατιωτικής Αστυνομίας.»

Ο Διοικητής της Μοίρας των πλοίων, ο Τούρκος Πλοίαρχος Μπιρέν, μόλις πήρε το σήμα απάντησε: «GOOD LUCK Nick» (Καλή Τύχη Νίκο!)
Ο Διοικητής του ΝΑΤΟ, βεβαίως, δεν απάντησε ποτέ.

Ενώ το ΒΕΛΟΣ έπλεε προς το Φιουμιτσίνο, ένα πολύ μικρό λιμάνι -επίνειο- της Ρώμης, το πλήρωμα έδειχνε με κάθε τρόπο τη συμπαράστασή του στον Κυβερνήτη με αποκορύφωμα την επιθυμία ΟΛΩΝ να τον ακολουθήσουν στο άγνωστο και να αγωνιστούν μαζί του. Δημιουργήθηκε ένας πρόχειρος κατάλογος στον οποίο καταγράφονταν τα ονόματα αυτών που ήθελαν να τον ακολουθήσουν.
Το πλοίο είχε 270 αξιωματικούς, υπαξιωματικούς και ναύτες. Κάποια στιγμή, ο Αντιπλοίαρχος Παππάς μπαίνει στο καρέ αξιωματικών, αντιλαμβάνεται τον κατάλογο και, βλέποντας ότι ο αριθμός είχε φτάσει ήδη τους 180, εμφανώς συγκινημένος, καλεί όλους τους αξιωματικούς και τους λέει:
«Με τιμά η αφοσίωση του πληρώματος, αλλά, είναι αδύνατο να δεχτώ κάτι τέτοιο για πολλούς λόγους.
Πρώτον, δεν θα εγκαταλείψουμε το πλοίο στους Ιταλούς. Αυτό θα ήταν προδοσία του λαού που μας το εμπιστεύτηκε.
Θα παραδώσω κανονικά τα καθήκοντα του κυβερνήτη, όπως προβλέπουν οι Διατάξεις του Ναυτικού στον Ύπαρχο του πλοίου που είναι και έμπειρος και ικανός καθ’ όλα να τα ασκήσει, και θα γυρίσετε στην πατρίδα.
Δεύτερον, όσοι είναι παντρεμένοι, θα γυρίσουν στις οικογένειές τους για να μη ταλαιπωρηθούν κι αυτές από εκδικητικές ενέργειες.
Τρίτον, κανένας στρατευμένος δεν θα έρθει μαζί μου. Σε λίγους μήνες που σταδιακά απολύονται, οι στρατευμένοι θα διασκορπιστούν σ’ όλα τα μέρη της Ελλάδας, απ’ όπου κατάγονται, και θα περιγράφουν τα όσα είδαν στο πλοίο, άρα το όφελος θα είναι μεγαλύτερο.
Τέταρτον, σκοπός μου είναι να ζητήσω πολιτικό άσυλο στην Ιταλία και να μπορέσω να παραβρεθώ στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ που γίνεται τον Ιούνιο στην Κοπεγχάγη για να αποκαλύψω το μέγεθος του Κινήματος του Ναυτικού. Θα είναι πολύ δύσκολος ο συντονισμός και η διαχείριση μιας μεγάλης ομάδας ανθρώπων σε ένα περιβάλλον που μας είναι παντελώς άγνωστο και απρόβλεπτο.
Το ιδανικό θα ήταν να κινηθώ μόνος μου και με απόλυτη ελευθερία. Σέβομαι, όμως, και την επιθυμία σας να με ακολουθήσετε.
Γι αυτό, κατ’ αρχή παρακαλώ, και διατάζω, να περιορίσετε τον αριθμό στο ελάχιστο δυνατό, και μόνο με μόνιμους, και χωρίς οικογενειακές υποχρεώσεις.
Για ό,τι έχει γίνει μέχρι τώρα, για ό,τι και κι αν σας κατηγορήσουν επιστρέφοντες, αναλαμβάνω προσωπικά την ευθύνη κι εσείς να επικαλεστείτε τη Διαταγή Κυβερνήτου για οτιδήποτε κι αν προσπαθήσουν να σας καταλογίσουν.»

Τρεις ώρες μετά την αποχώρηση από τη Νατοϊκή Δύναμη και από την εκπομπή του Σήματος, το Αντιτορπιλικό ΒΕΛΟΣ, στις έξη το απόγευμα, με δύο μόνο Σημαιοφόρους Μάχιμους στη Γέφυρα (σημ: Προς τον Καιρό Γ.Τετράδη, ο ένας ήταν ο 'συμπιλιαρδιστής' σου Κ.Ματαράγκας) αγκυροβολεί ενάμισι μίλι έξω από το Φιουμιτσίνο.
Κάλμα μπουνάτσα, υγρασία και ερημιά.