DIVA

Όλο το βράδυ στριφογυρνούσα στον ύπνο μου και πάνω που ερχόταν ο βαθύς, μια φωνή με ξανάφερνε στο μισοξύπνιο ‘ΜΗ ΞΕΧΑΣΕΙΣ ΑΥΡΙΟ ΝΑ ΑΓΟΡΑΣΕΙΣ ΤΗΝ DIVA!’, σε μια στιγμή η καθαρόαιμη ανησύχησε που δεν άκουγε το ελαφρύ ροχαλητούλι μου και ξύπνησε κι αυτή, ‘τι έγινε; Ποιος ήρθε;’, ‘κανείς, κοιμήσου’.
Αξημέρωτα, η συμβία έφυγε για τη δουλειά, ο Σίμπα γκρίνιαζε γλύφοντάς μου τη μύτη ‘σήκω, μεγάλε θα σκάσει η φούσκα μου’, σήκωσα τα σκεπάσματα και προς στιγμή αναρωτήθηκα γιατί ρε γαμώ το να σηκώνομαι, συνταξιούχος ων, ώρα επαγγέλματος βαρέως και ανθυγιεινού. Χαρές ο Σίμπα, ‘κάτσε ρε μπαγάσα να βάλω το παντελόνι’, στα τυφλά κι εγώ στο μπάνιο αλλά, φευ, κατειλημμένο απ΄την κόρη που για να πάει στο σχολείο πρέπει να λουστεί (χειμωνιάτικα!) κι ας σπάσει η φούσκα του μπαμπά, οπότε, με τον σκύλο ουρά, τροχάδην στο κάτω πάτωμα, και τα πλακάκια κρύα, οι παντόφλες εξαφανισμένες από τον Σίμπα και τα ποδαράκια μου ευαίσθητα γιατί η μάνα μου μωρό μου φόραγε παπαλάκια και το καλοκαίρι, ανακούφιση, μπουφάν, κασκόλ, σκουφί, ‘πάμε μεγάλε’ και πέφτουμε στο κρύο σκοτάδι ενώ η κόρη με το τουρμπάνι αναφωνεί βγαίνοντας από το μπάνιο ‘ΜΗ ΞΕΧΑΣΕΙΣ ΣΗΜΕΡΑ ΝΑ ΑΓΟΡΑΣΕΙΣ ΤΗΝ DIVA!’
Με την τσίμπλα στο μάτι, ο σκύλος με πάει την καθημερινή μου πρωινή βόλτα, σηκώνει το πόδι σε πεντακόσια σημεία στο χιλιόμετρο και αφήνει την τούρτα του στην πόρτα του εξοχικού του πιο αντιπαθούς γείτονα (θα με μαλώσει ο Δρακολέων αλλά από ΕΚΕΙ δεν τα μαζεύω επίτηδες!), συναντώ τη συμπαθή νεαρά έγκυο με την σκυλίτσα της, ‘καλημέρα κύριε Κώστα, ‘ΜΗ ΞΕΧΑΣΕΤΕ ΣΗΜΕΡΑ ΝΑ ΑΓΟΡΑΣΕΤΕ ΤΗΝ DIVA!’ μου λέει, πολύ χάρηκε ο Σίμπα ‘σου είπα ρε να μη γλύφεις ΕΚΕΙ! και μετά σε φιλάει και το Σοφάκι’ τον μαλώνω αφού απομακρυνόμαστε και επιστροφή στο σπίτι. Α, είχε και πανσέληνο! Με το ζόρι ένα φλυτζάνι καφέ, ‘μπαμπά άντε θ’ αργήσω’, βρουμ για το σχολείο και ξεφόρτωμα της κόρης και της απουσιολόγας σπαστικιάς συμμαθήτριας που δεν χωνεύει αλλά μένει δίπλα μας και τι να κάνουμε την παίρνουμε μαζί. Τη Βάσω. Η οποία κατεβαίνοντας μου λέει ‘ευχαριστώ κύριε Κώστα και ‘ΜΗ ΞΕΧΑΣΕΤΕ ΣΗΜΕΡΑ ΝΑ ΑΓΟΡΑΣΕΤΕ ΤΗΝ DIVA!’
Τι στο διάολο! 08:15. Ψιλικατζίδικο παλαιού τύπου, ψιλικατζής παλαιότατου τύπου, σκουντούφλης και η ‘εφημερίδα’ του χωριού. Προβληματίζεται μ’ εμένα γιατί κάθε μεσημέρι παίρνω και διαφορετική εφημερίδα οπότε δεν μπορεί να με κατατάξει κάπου κι αυτό τον ενοχλεί. ‘Νωρίς σήμερα κύριε Κώστα. Δεν ήρθαν οι απογευματινές’, ‘ κυρ Γιάννη η DIVA ήρθε;’ ρωτάω και με κοιτάζει περίεργα. ‘Η DIVA; Όχι αλλά έχω από χτες το COSMOPOLITAN, έχει κι ένα άρθρο για τους εξοπλισμούς Ελλάδας-Τουρκίας’ (με ειρωνεύτηκε,ε;), ‘ασ’ το, θα περάσω αργότερα’ λέω και γυρίζω σπίτι. Μπαίνω για την πρωινή εξερεύνηση της μπλογκοπαρέας. DIVA εδώ, DIVA εκεί, DIVA και παραπέρα κι εγώ να έχω να τελειώσω το περιοδικό του Γρεβενιώτικου Συλλόγου. Βασανιστήριο. Ο γιος, μια και η Σχολή είναι υπό κατάληψη από πρόπερσι ξυπνάει μια φυσιολογική ώρα –κατά τις 12- (δούλευε κιόλας μέχρι αργά-το διευκρινίζω μη μας την πέσει ο Vromios πάλι...), έρχεται από πάνω μου και μου λέει ‘ρε μπαμπά χτες το βράδυ κάτι έλεγες στον ύπνο σου για μια ντίβα, τι έγινε έχουμε καμιά εικονική κατάκτηση;’ κλείνοντας και το μάτι. ‘Άσε ρε γιε, με κάτι ροκάδες, κάτι δρακολέοντες, κάτι μπαμπάκηδες και κάτι διάσημους Καιρούς, μόνο κάτι ευγενικές, πανέμορφες, πανέξυπνες κοπέλες –μη τις χάσουμε κι αυτές…- μας αφήνουν κάτι τις ως σχόλιο και τρέχουν μετά από τους άλλους. Αλλά, ρε παιδί μου, δεν ξέρω γιατί, από παντού ακούω και παντού διαβάζω
‘ΜΗ ΞΕΧΑΣΕΙΣ ΣΗΜΕΡΑ ΝΑ ΑΓΟΡΑΣΕΙΣ ΤΗΝ DIVA!’

συνεχίζεται


13:30. Η κόρη σχολάει στις δύο, κατεβαίνω στην κουζίνα, παίρνω το σημείωμα ‘γάλα, ψωμί, κριτσίνια, λάχανο, σερβιέτες μωβ, σερβιέτες πράσινες, πιπεριές κόκκινες, καρότα,χαρτί υγείας’ –τι τραβάμε κι εμείς οι συνταξιούχοι- και φεύγω για ψώνια και παραλαβή του Σοφακίου. Αποφεύγω τον κουτσομπόλη ψιλικατζή και περνώ από το καινούργιο ψιλικατζίδικο με μία νεαρά ψιλικατζού εκπάγλου καλλονής ως η δικιά μας (της μπλογκόσφαιρας). Εφημερίδα (το sudoku το’ κοψα από τότε που εμφανίστηκε ο dodos) και, ‘το DIVA το έχετε;’ ρωτάω. ‘Βεβαίως’ μου αποκρίνεται, ‘τι χρώμα τσάντα θέλετε;’. ‘Τσάντα; Το περιοδικό θέλω!’ ‘Μα έχει και τσάντα δώρο, διαλέγετε ένα από τα τρία χρώματα’ ‘θα πάρω τη μπέζζζ, ταιριάζει στα σκαρπίνια μου’ της απαντώ χαριτωμένα, χαμογελά συγκαταβατικά σκεπτόμενη ‘τι παθαίνει ο άνθρωπος στα γεράματα’ και απέρχομαι προσέχοντας το βάδισμά μου.
Ψωνίζω τα διαταχθέντα και στήνομαι έξω από το σχολείο. Μένουν πέντε λεπτά για το κουδούνι οπότε, τι να κάνω, ξετυλίγω την DIVA από τη συσκευασία της και αρχίζω το ξεφύλλισμα. Η σχολική τροχονόμος μου χαμογελά συγκαταβατικά, ‘γιατί μωρή εσύ δεν διαβάζεις STATUS;’ σκέφτομαι και πέφτω στην ενημέρωση για τα τρέντυ αξεσουάρ. Πάνω που διάβαζα για το THERMAL SPA της PALMOLIVE και σκεφτόμουν πώς να δοκιμάσω το δείγμα χωρίς να με πάρουν είδηση η καθαρόαιμη και τα παιδιά και γίνω ρεζίλι της παρέας του Σίμπα, τσουπ τα κορίτσια. ‘Α, η DIVA, μπαμπακουλάκο είσαι καλά;’ ρωτάει η κόρη, ‘κι η μαμά μου την παίρνει’ λέει η σπαστικιά συμμαθήτρια, ‘θα σου ‘λεγα τι παίρνει αν ήσουν ενήλικη’ σκέφτομαι γιατί ούτε να σκεφτώ τη μάνα της με θέρμαλ σπα για σύσφιξη, και γκαζώνω για το σπίτι ενώ οι μικρές χασκογελάνε στο πίσω κάθισμα με τις οδηγίες γι αυτό το –πώς το λέτε εσείς οι νέοι, δεν θυμάμαι-, σεξ;

Συνεχίζεται, επίσης.


Ξεμπαρκάρουμε τη γειτονοπούλα, μπαίνουμε στο σπίτι ‘παιδιά στρώστε για φαγητό, έχω κάτι επείγον εγώ’ , αρπάζω την DIVA και πάω… εκεί που πάνε, τέλος πάντων, με φραπέ και περιοδικό. Ξαναβυθίζομαι στην ανάγνωση, ‘Μπορεί μια παλιά σχέση να μπει στο φούρνο μικροκυμάτων και να σερβιριστεί εκ νέου σαν ένα σπουδαίο γεύμα; Παίζεται’ γράφει μια νεαρά και ανώριμη δημοσιογράφος, εγώ ξέρω ότι αναμφιβόλως μπορεί –ρωτήστε και τη φίλη μου τη Νίνα-, τι ‘παίζεται’ κυρά μου; παρακάτω διαβάζω ότι ‘η Courtney Love βγάζει ημερολόγιο με τα καμώματά της. Ο τίτλος αυτού Dirty Blond, σκασίλα μου θα πείς αλλά δεν έχεις λίγο περιέργεια;’ , όχι ρε δεν έχω, πιο κάτω μουράτος νεαρός σκηνοθέτης ‘φτύνει την αναμασημένη τσίχλα της ελληνικής τηλεόρασης και ακολουθεί τις ιδιοσυγκρασιακές διαδρομές του κόντρα στο ρεύμα –δηλώνοντας «Θα ήθελα να κάνω ένα γουέστερν, ένα θρίλερ, μια τσόντα»’ κι εγώ χαρακίρι αλλά, κρατιέμαι, βγαίνω, αράζω στον καναπέ και δεν το κλείνω γιατί η εσωτερική φωνή μου λέει συνεχώς ‘παρακάτω, παρακάτω’ και ξεφυλλίζω και προσπερνώ αρώματα, στήθια, φορέματα, στήθια, τσάντες, στήθια, παπούτσια, στήθια, (σαν τα κρεοπωλεία στα Γρεβενά μαγαζί παρά μαγαζί), εντρυφώ για λίγο στον ‘κώδικα του σομιέ’ , προσπερνώ το άρθρο για τις φίλες του Αντώναρου με τίτλο ‘Μια γυναίκα με γουστάρει» κάποιας Δανάης και γυρίζω σελίδα 114. Και τι βλέπω; Τίτλος «ΟΙ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΜΠΛΟΓΚΕΡ έχουν έμπνευση» της δημοσιογράφου κυρίας Εβίτας Κυριαζή η οποία με ένα εκπληκτικό δείγμα γραφής ξεκινά την παρουσίαση ήρεμα, ανεβάζει στροφές, ανεβάζει κι άλλες και φτάνει στην οργασμική κορύφωση στη σελίδα 118 με την παρουσίαση της μίας και μοναδικής, της Θεάς, αυτής που γράφει συγκλονιστικά, της αηδιαστικά έξυπνης, της ανεπανάληπτης Composition doll! Ναι, η Νίνα μας φωτογραφημένη σε στυλ ‘ελάτε καλέ, μην υπερβάλλετε, εγώ φταίω που είμαι η καλύτερη;’, παρέα με τις συνθετικές της κούκλες δίνει το σύνηθες ρεσιτάλ απαντήσεων στην εμβρόντητη κυρία Κυριαζή, στήνει το κακό της ημιπροφίλ ημιανφάς -μη πάθουμε με το καλό της- στο καλλιτεχνικό ημίφως και μας αποκαλύπτει εκούσα-ακούσα το τρομερό μυστικό που δεν μπόρεσε να αποκαλύψει ούτε ο Dan Brown: Ναι, κυρίες και κύριοι, η Τζοκόντα ήταν Βενετσιάνα εγγαστρίμυθος που έδινε παραστάσεις στο Μουλέν Ρουζ, ρωτείστε και τον Μαυροπρόβατο, με συνθετικό κούκλο σαν κι αυτόν της Composition doll συν το χαμόγελό της!
«ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΟΥ;» με επαναφέρει στην πεζή πραγματικότητα η καθαρόαιμη που έχει επιστρέψει εδώ και ώρα. «ΚΟΚΚΙΝΕΣ ΠΙΠΕΡΙΕΣ έγραψα και ΠΡΑΣΙΝΕΣ ΣΕΡΒΙΕΤΕΣ! Πάλι ανάποδα τα ψώνισες;»
«Άλλη φορά να ψωνίζεις εσύ τις πιπεριές» απαντώ σκίζοντας τη γάτα. Όχι παίζουμε…

TELOS!
Νομίζατε;

Λοιπόν, στην εκπληκτική εμφάνιση της αγαπημένης μας Νίνας και στην ανάδειξη της ομορφιάς της, συντέλεσε τα μέγιστα το βάψιμο και το χτένισμα από την κυρία Allmylifelila η οποία, επίσης, συντέλεσε τα μέγιστα και στο ύφος της Νίνας με το τελευταίο ποστ της στο οποίο έγραφε το βαθύγδουπο (με Θ) "η ομορφιά με πονάει εμένα. πολύ. και σβήνει έτσι η ασχήμια. μην προσπαθείτε μάταια."

Composition doll η Νίνα Μου‚

Allmylifelila

ΤΕΛΟΣ (τω όντι)