Θητεία
ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ
ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΤΕΥΧΟΣ ΠΡΩΤΟ Αρ. Φύλλου 302
13 Δεκεμβρίου 2005
5561
NOMOΣ ΥΠ’ ΑΡΙΘ. 3421
Στρατολογία των Ελλήνων και άλλες διατάξεις.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ
ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
Εκδίδομε τον ακόλουθο νόμο που ψήφισε η Βουλή:
http://www.stratologia.gr/N.3421)05.pdf
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β΄
ΔΙΑΚΡΙΣΗ-ΔΙΑΡΚΕΙΑ
ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΩΝ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΩΝ
Άρθρο 5 Διακρίσεις της στρατιωτικής υποχρέωσης
….
5. Πρόσθετη στρατιωτική υποχρέωση επιβάλλεται για παράβαση ή μη τήρηση των υποχρεώσεων που καθορίζονται από τις διατάξεις του παρόντος Νόμου ή των προεδρικών διαταγμάτων που εκδίδονται σε εκτέλεσή του.
Άρθρο 6 Διάρκεια της στρατιωτικής υποχρέωσης
…
4. Η διάρκεια της πρόσθετης στρατιωτικής υποχρέωσης δεν μπορεί να υπερβαίνει τους έξι μήνες για κάθε παράβαση ή μη τήρηση υποχρέωσης που καθορίζεται από τις διατάξεις του παρόντος Νόμου ή των προεδρικών διαταγμάτων και των υπουργικών αποφάσεων που εκδίδονται σε εκτέλεσή του.
Άρθρο 10 Δελτία και δικαιολογητικά απογραφής
1. Οι στρατευμένοι υποχρεούνται να συμπληρώνουν δελτία απογραφής στα οποία αναγράφουν με ακρίβεια τα στοιχεία που είναι απαραίτητα για την πραγματοποίηση της στράτευσης και να καταθέτουν τα σχετικά δικαιολογητικά ή αποδεικτικά έγγραφα.
2. Όσοι παραβαίνουν τις υποχρεώσεις της παραγράφου 1 του άρθρου αυτού, υπέχουν, εκτός των προβλεπόμενων ποινικών συνεπειών, τις παρακάτω πρόσθετες στρατιωτικές υποχρεώσεις:
α. Ενός μηνός, όσοι υποβάλλουν εκπρόθεσμα το δελτίο απογραφής.
β. Δύο μηνών, όσοι δεν υποβάλλουν δελτίο απογραφής.
γ. Τριών μηνών, όσοι αναγράφουν στο δελτίο απογραφής ανακριβή στοιχεία ή καταθέτουν ανακριβή δικαιολογητικά.
Και, καλά.
Οι στρατιωτικοί μπορεί να είναι καραβανάδες, βλαχολοχίες και ό,τι άλλο επίθετο μπορεί να τους χαρακτηρίσει με βάση το στερεότυπο που έχει δημιουργηθεί στην κοινωνία. Δικαίως ή αδίκως.
Ένας Νόμος του κράτους, όμως, που σχεδιάζεται σε κομματικά γραφεία, περνάει από ευάριθμη επιτροπή βουλευτών, ψηφίζεται από το σύνολο των μορφωμένων 300 κοινοβουλευτικών ανδρών, υπογράφεται από δημοκρατικότατους Προέδρους Δημοκρατίας και 'ξεσκονίζεται' από δημοκρατικότατους και μορφωμένους ευρείας αντίληψης δημοσιογράφους, ο ίδιος -πανομοιότυπος σχεδόν- από ιδρύσεως του κράτους,
ΠΩΣ γίνεται να ορίζει τη στρατιωτική θητεία ως ποινή;
(ακόμα κι αν ο όποιος νέος κάνει ΛΑΘΟΣ στη συμπλήρωση των ηλίθιων χαρτιών, ΤΙΜΩΡΕΙΤΑΙ με επιπλέον θητεία!)
Ε, λοιπόν, ξέρω πολλούς ένστολους που έχουν κατά καιρούς, και επί δεκαετίες (!), επισημάνει στις εκάστοτε ηγεσίες τη, φαινομενικά ανούσια αυτή, λεπτομέρεια που δημιουργεί, όμως, συγγενείς αδυναμίες στην πειθώ περί αναγκαιότητας μιας υποχρέωσης που δεν πρέπει να είναι τιμωρία.
Μη βιαστούν οι καλοί φίλοι να πούν ότι ψάχνω ψύλλους στ' άχυρα.
Όπως θα έχετε διαπιστώσει, μ' αρέσει να πιάνω τα πράγματα από την αρχή.
Και αρχή πιστεύω ότι είναι ένας βασικός Νόμος που πρώτα ΘΑ ΠΕΙΘΕΙ τον πολίτη για την αναγκαιότητά της υποχρέωσης που περιγράφει (άλλη συζήτηση αν η θητεία πλέον είναι αναγκαία) και μετά θα καθορίζει τη διαδικασία εφαρμογής του.
45 Comments:
Θυμήθηκα τα τραπεζάκια των αιτησιογράφων έξω από τις δημόσιες υπηρεσίες, πάλαι ποτέ, τότε που υπήρχαν ακόμα πολλοί αναλφάβηττοι.
Μήπως επιστρέφουμε προς τα πίσω..?
:-))
..για τα υπόλοιπα, είναι γνωστή η θέση μου, τι να ξαναγράφω...
Από τις πιο ορθές παρατηρήσεις έχω διαβάσει εδώ και καιρό. Καμία υποχρέωση πολίτη δεν συνιστά ποινή - διαφορετικά, ακόμα και στο "σωστό" χρονικό διάστημα (των 12 μηνών όπως ισχύει τώρα), πάλι ποινή και τιμωρία είναι!
Καθόλου ψύλλους στα άχυρα. Υποβόσκουσα νοοτροπία εντοπίζεις.
Φίλε Ημίαιμε θέλω τη γνώμη σου για τη δυνατότητα εφαρμογής της ακόλουθης σκέψης (στα πλαίσια του να μην είναι η θητεία ποινή):
Σενάριο. Τελειώνω το πολυτεχνείο (π.χ. πολ. μηχανικός). Ο στρατός με καλεί για τρείς μήνες. Εχει απο πριν αποφασίσει να με εκπαιδεύσει σε κάποιον τομέα άρα ότι έξοδα κάνει για μένα να πιάσουν τόπο. Μου συμπεριφέρεται με ευγένεια, αντιμετωπίζοντάς με ως πολίτη αυτής της χώρας και όχι ως στραβάδι. Στο τρίμηνο αυτό εκπαιδεύομαι σε κάτι χρήσιμο μήπως και χρειαστεί σε περίπτωση πολέμου. Στο τέλος δίνω εξετάσεις γι' αυτά που έμαθα και φεύγω ως κύριος όπως ήρθα. Για να κάνω το σενάριο ρεαλιστικότερο, αν αποτύχω στις εξετάσεις, να με κρατήσει λίγο ακόμα για να τα εμπεδώσω.
Κανένας δε με προσέβαλε, δε μου έκανε καψώνι, δε με έβαλε να παρελαύνω σαν ηλίθιος μπροστά σε κάποιους που θα ήθελα να τους χώσω μια μπουνιά. Κάθε 5 χρόνια η πατρίδα να με καλεί για πέντε μέρες επανεκπαίδευση. Μάλιστα να μου λέει κ. Σχολιαστά επειδή είστε και εργαζόμενος άνθρωπος, μέσα στο 2007 έχετε 6 ημερομηνίες να ρθείτε. Κανονίστε τις δουλιές σας και ελάτε όποτε εκτιμάτε ότι σας ζημιώνει λιγότερο.
Κατά τη γνώμη μου έτσι γίνονται οι δουλιές. Αυτά που γίνονται στο στρατό, απλώς τον μετατρέπουν σε ποινή. Κανένας δε γουστάρει να τον τιμωρούν, σε κανέναν δεν επιτρέπεται να παραβιάζει το σύνταγμα θίγοντας την προσωπικότητα του πολίτη που πήγε φαντάρος. Και μάλιστα να ταλαιπωρεί το φαντάρο ενω ταυτόχρονα πληρώνεται απο τους Ελληνες πολίτες.
Ταυτόχρονα με τα χρήματα που εξοικονομούνται αφου κόβονται όλα τα καραγκιοζηλίκια, ο στρατός μπορεί να αγοράζει υπερσίγχρονα συστήματα, ώστε να υπάρχει ασφάλεια στις αποθήκες τους όρχους και φυσικά στα σύνορα. Και εξύπακούεται ότι κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης μου δίνει κάποιο σύγχρονο όπλο και όλα τα παραφερνάλια ώστε να νοιώσω ότι αν χρειαστεί να πολεμήσω, δε θα με στείλουν κρέας για τα κανόνια των τουρκαλάδων. Που θα βρεί τα λεφτά να εφοδιάσει το στρατό με υπερσύγχρονο υλικό. Ούτε μια δραχμή για τη γραφειοκρατία και για μισθοδοσία ανθρώπων που έχουν εμποτιστεί με τη νοοτροπία του δημοσίου υπαλλήλου (δηλ. τα ξύνουν μόνιμα κατά τη ρήση των ημισκουμπρίων).
Ελπίζω να υπάρχει καμιά θέση στη σχολή πολέμου, να διδάξω το σενάριό μου.
Σχολιαστή, ακόμα δεν μπήκαμε στη θητεία. Ως πρώτη επισήμανση κατέθεσα τη λεπτομέρεια για το "πώς αρχίζει το μεγάλο παραμύθι". Όλα σωστά αυτά που λες, τα κρατάμε κάβα για τη συνέχεια.
:)
Μπαμπάκης, ευχαριστώ για την υπομονή.
Ξέρω ότι ...ξύνεσαι να τα βγάλεις κι εσύ και κρατιέσαι... :))
Ροδιά, δεν μπορείς να φανταστείς πόσοι ακόμη αναλφάβητοι υπάρχουν. Αρκετοί από αυτούς στα γραφεία της Στρατολογίας! Και πόσοι τόννοι χαρτιού ξοδεύονται από την ηλίθια γραφειοκρατία.
Ένα δείγμα του αήττητου της βλακώδους γραφειοκρατίας είναι ότι πριν δυό χρόνια ήρθε γράμμα στον γιό μου από τη Στρατολογία με όνομα και διεύθυνση "κύριον Αντώνιον Ημίαιμου" με ειδοποίηση ότι είναι καταχωρημένος στα Μητρώα ως "Α.Κ.Ο.", δηλαδή "Αγνώστου Κυρίου Ονόματος", και να προσκομίσει Ληξιαρχική Πράξη Βάπτισης για να μην έχει ...συνέπειες.
Και πού ήξεραν ότι τον έλεγαν 'Αντώνιο' και του 'στειλαν το γράμμα, ε; Μου λες; Γιατί εμένα δεν μου απάντησαν... :)
κατά την ταπιενότατή μου άποψη η θητεία είναι απλώς ένα περιττό χάσιμο χρόνου που πρέπει επιτέλους να καταργηθεί.
αλλά, διαβλέπω πως θα διαφωνήσουμε και δεν μ'αρέσει να διαφωνούμε!
καλησπέρες!
Κι εγώ διαβλέπω ότι στο τέλος θα συμφωνήσουμε και δεν μ' αρέσει να συμφωνούμε γιατί μετά δεν έχουμε τι να συζητήσουμε.
Αλήθεια, ο ...χρυσοπράσινος τι γνώμη έχει;
οι "υποχρεώσεις", τιμωρία μυρίζουν...
οι επιλογές όμως ε;
ανάσες!
και αν μου επιτρέπετε πάντα η μικρή Κροτ μπορεί να βρει κάτι για να διαφωνήσει!!!
έτσι για να μην την βαριόμαστε ποτέ
:))
Αν σας επιτρέπουμε;
Σας παρακαλούμε κιόλας! :))
Κυριε,κυριε.Με 32 μηνες θητεια και μια επιστρατευση,να πω;
Εμένα, πάνρως, αυτός ο Σχολιαστής μου φαίνεται διεστραμένος...
Θα μου τον γνωρίσεις, σκυλούκο μου???
:ppppppppp
Χθες είδα στην τηλεόραση τον Κόκκινο Οκτώβρη και θυμόμουν αυτά που έγραψες για το πλοίο-πόλη. Πολλές από τις αναφορές σου συνάντησα σε αυτό το έργο. Για σκέψου, αν η αίσθηση του καθήκοντος προς την πατρίδα ορίζεται σαν ποινή, πως έχουν την απαίτηση ο άλλος να το αντιμετωπίσει διαφορετικά...
Εσύ πάλι ημίαιμε, κάνεις και τους πιο άσχετους εδώ μέσα να αντιλαμβάνονται το γελοίο της κατάστασης. Μαθαίνουμε τόσα...συνέχισε να μας ξεστραβώνεις.
καπτανΓιώργη, έτοιμος ν' ανοίξεις τον ασκό είσαι... Υπομονή!
ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΟΣΤ τα σχόλια. Πώς οι ΜΗ καραβανάδες, ΠΟΛΙΤΙΣΜΕΝΟΙ και ΜΟΡΦΩΜΕΝΟΙ 'ατσαλάκωτοι', θεσπίζουν τέτοιους νόμους; Και οι 'υπεράνω ελεγκτές'; (μήπως γιατί αυτούς σίγουρα δεν τους αγγίζει ο -κάθε- Νόμος;)
Και καλά εσύ έζησες και την επιστράτευση. Αλλά αν αρχίσουν να λένε και οι νεότεροι για τον ...πόλεμο του Αντρέα το 87, χαθήκαμε!
:)
C.D., Κουκλάρα, σε τα μάς;
Άσε τα σάπια... Μεσσαλίνα! :)
Ελένη, προσπαθώ με δεδομένα να περιγράψω κάτι μπας και κάποτε βελτιωθεί. Αυτό έκανα και όταν ήμουν ...εκεί. Με 'ηρωικές' ιστορίες και προσωπικές 'λοιδωρίες' που βρίσκεις μπόλικες σε άλλα μπλογκς, τα προβλήματα δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν αλλά δημιουργούνται πολώσεις που τα χειροτερεύουν.
Όσο ακούει/διαβάζει ένας τουλάχιστον, θα συνεχίζω, μέχρι να μου τελειώσουν τα ...πυρομαχικά και να αποσυρθώ στο σκυλοσπιτό μου...
Ψηφιζω την προταση του Σχολιαστη.
Δαγκωτο
Χωρις αλλα σχολια
Μού 'γινες και συ ...ταχύπλοος;; :)
Είμαι και κάποιας ηλικίας, ρε παιδιά, και δεν πάω με πηδηματάκια (ρυθμού σκέψης -γιατί από τα άλλα, ε, κάτι κάνουμε ακόμη-) αλλά με προσεκτικά βήματα.
ΜΗ ΣΠΡΩΧΝΕΤΕ!!!! :))))))
Το Δεν ξέρω/Δεν απαντώ είναι δεκτό ως σχόλιο;
An-lu, δεκτό αλλά σώσε τα σχετικά ποστ. Μπορεί να βγουν χρήσιμα σε άλλα ή μελλοντικά μέλη της οικογένειας... :))
imiaimos said
Με 'ηρωικές' ιστορίες και προσωπικές 'λοιδωρίες' που βρίσκεις μπόλικες σε άλλα μπλογκς, τα προβλήματα δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν αλλά δημιουργούνται πολώσεις που τα χειροτερεύουν.
Και το χιούμορ; Η πλάκα; Το γέλιο; Το αλάτι της ζωής, δηλαδή; Το πρόβλημα που, πολύ σωστά θέτεις, θα λυθεί από τα blogs; Καλά έκανες κι έκανες ό,τι έκανες όταν ήσουν εκεί. Καλά κάνεις και γράφεις τώρα, για να μαθαίνουν οι νέοι και να θυμούνται οι παλιοί. Αλλά κι οιάλλοι έχουν το δικαίωμα να λοιδωρήσουν και να ποστάρουν ηρωικές ιστορίες. Γι αυτό είναι ωραία τα blogs.
-Επικαλούμαι δύο ρήσεις μεγάλων ανδρών:-
"Είναι σαν ένα κουτί σοκολατάκια. Ποτέ δεν ξέρεις ποιο θα σου τύχει". Φ.Γκ.
"Opinions are like assholes. Everybody has one". E. K.
;-)
Αγαπητέ diastimata, η πλάκα, το χιούμορ, το καλαμπούρι, όλες οι ιστορίες οι ανθρώπινες, όπως και το παράλογο και το απίθανο και το τραγικό, είναι όχι μόνο αποδεκτά και χρήσιμα αλλά και πολυχρησιμοποιούμενα και από εμένα.
Τώρα, γιατί ενοχλήθηκες, δεν ξέρω. Η παρατήρησή μου δεν αφορά στα ποστς σου. Αν είχα τέτοια εντύπωση δεν θα σε είχα στα links μου.
Όπως, πολύ απλά, μπορείς να κάνεις κι εσύ για μένα αν νομίζεις ότι θέλω να παραστήσω τον καμπόσο ή αν νομίζεις ότι η συζήτηση που προσπαθώ να κάνω με αντικειμενικά δεδομένα δεν θα λυθεί από τα μπλογκς στα οποία δεν μπήκα μόνο για την πλάκα μου ή την πλάκα των άλλων.
Κι άλλοτε έχω κέφι για πλάκα κι άλλοτε όχι. Για λοιδωρία ποτέ.
Σχόλιο επί του ποστ; :)
ο χρυσοπράσινος έχει ακριβώς την ίδια γνώμη με εμένα. Και δεν έχει υπηρετήσει -με το νόμο, όμως, έτσι;- σε καμία από τις δυο του πατρίδες. Στην μία η θητεία έχει καταργηθεί και υπάρχει μισθοφορικός στρατός. Στην άλλη ανήκει σε θρησκευτική μειονότητα η οποία παίρνει διά νόμου απαλλαγή.
θα συμφωνήσουμε; για πες, για πες!!!
:)
(την προβοκάτσια της allmylife την αφήνω ασχολίαστη!)
Κλιπιτικλοπος,κλιπιτικλοπος,οριστε,εφτασε το ιππικο.Ημιαιμε,ποτε δεν ειχες πιο μεγαλο δικιο.Αυτη ακριβως η ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ ειναι η κερκοπορτα της διαφθορας και οχι μονο.Καταλοιπο του εμφυλιου,με τις μοναδες ανεπιθυμητων,συνεχιστηκε με τις μοναδες μη πολιτικων οπαδων "μας" και αποτελειωθηκε μετα τη χουντα,οποτε στρατος σημαινε κατι σαν μυασμα.Αφορμη για να την κοπανησουμε,οχι απο το στρατο.Απο την ΙΣΟΤΗΤΑ.Μαζυ σου με αφθονα πυρομαχικα μεχρι το τελος.Των αλλων.Κι οταν κουραζεσαι,σφυρα.
Σχολιαστη,το μοντελο του Ελβετικου στρατου,ειναι αυτο που ψιλοπεριγραφεις.Δεν ειναι κακο,αντιθετα μοιαζει χρησιμο.Οταν συνορευεις με την Ιταλια,την Αυστρια,τη Γαλλια και τη Γερμανια του σημερα.Και εισαι το χρημοτοκιβωτιο του μισου πλανητη.
Παιζει μεγαλο ρολο.
Έχω πάθει την πλάκα μου! Τι Time out είναι αυτό, που από τη μια το λες κι από την άλλη βάζεις απανωτά τόσα θέματα;
Ειλικρινά, σκεφτόμουν εδώ και καιρό να γράψω μια χαλαρή ερώτηση, για το αν ήσουν καραβανάς - όλη αυτή η "εμμονή" με το ναυτικό, δείχνει κάτι παραπάνω από κληρωτό. Και έλεγα ότι έχω χρόνο. Είδα και τη φωτογραφία με τους ναύτες, τέλος πάντων. Και μπαίνω σήμερα και βλέπω θέματα επί θεμάτων!
Ε, you don't play fair game mate!
Εννοείται ότι θα διαβάσω τα σχόλια αύριο (η αιθυλική αλκοόλη αυτή τη στιγμή με σταματάει από το να τα διαβάσω και να σχολιάσω). Αλλά no more false advertisement!
Και σαν πρώην ανυπότακτος, θα έχω (μάλλον, λέω, υποθέτω) κάτι να πω.
Krot, I will sleep over it!
Yannis, ο καιρός φταίει. Όχι ο συνήθης ...ύποπτος Γιώργος Τετράδης, αλλά η ζέστη!
Περιμένω την εξάτμιση του οινοπνεύματος και μη σαλτάρεις προς το άπειρο! Επί του ποστ και βήμα βήμα.
Γειά μας
:))))
Καπετάν Καιρέ, ίσως έπρεπε να ξεκινήσω από εδώ για να μη γίνουν περίπλοκα τα ποστ περί πολιτισμού. Εγώ ξεκίνησα από εκεί που οι πιό πολλοί χλευάζουν (δικαιολογημένα, όχι δικαίως) και μπερδευτήκαμε.
Χαίρομαι που βρίσκουμε τον σωστό βηματισμό για να αναδείξουμε δέκα στραβά προσπαθώντας να ισιώσουμε έστω και μισό.
Να 'σαι καλά!
Χρειάζομαι το απόθεμα των πυρομαχικών σου! :))
"Ένας Νόμος του κράτους, όμως, .....................................
ΠΩΣ γίνεται να ορίζει τη στρατιωτική θητεία ως ποινή;"
Μάλλον γιατί ως ΠΟΙΝΗ την έχουν δει προσωπικά την θητεία όσοι αναφέρεις σ' αυτή την παράγραφο...
Dodos, Αυτό είναι βέβαιο.
Εύστοχος! :)
Χαίρομαι που κανείς ως τώρα δεν διαφωνεί με τη διαπίστωση του παράλογου.
Ο Καιρός σχολίασε το σενάριο μου (αυτό που ο φίλτατος Ημίαιμος το έβαλε στο αλάτι για να μη χαλάσει, αν και με χαρά βλέπω ότι σημαντικό τμήμα των συνσχολιαστών, ένας δηλαδή, το δέχονται ως έχει). Εχω τη γνώμη ότι με τον τρόπο που λειτουργεί τώρα ο Ελληνικός στρατός, ένα μεγάλο τμήμα των χρημάτων πηγαίνει στο γάμο του καραγκιόζη. Αν μέσω της οικονομίας και του σωστού σχεδιασμού μου δωθεί η δυνατότητα να κάνω ολιγόμηνη εξάσκηση με υπερσύγχρονο οπλισμό, ώστε αν (χτύπα ξύλο) χρειαστεί να αντιμετωπίσω τον Τουρκο να ξέρω να τον χρησιμοποιήσω και να μην πάω άκλαφτος, το βρίσκετε πολύ Ελβετικό; Μπορεί να έχετε δίκιο. Οταν ο Ημίαιμος δώσει το σύνθημα θα το συζητήσουμε εκτενέστερα.
Σχολιαστή, ευχαριστώ για την κατανόηση.
Κι εγώ, όπως είπα, συμφωνώ με τη χρησιμότητα των προτεινόμενων.
Και για το δεύτερο σχόλιο θα έλεγα όχι 'μεγάλο μέρος' αλλά 'το μεγαλύτερο' τμήμα των χρημάτων.
Και των ανθρώπων, θα συμπλήρωνα...
Σχολιαστη,εδωσα απλως μια πληροφορια.Και food for thought.Και στρατος δεν ειναι μονο να μαθεις να πυροβολας.Η προταση σου μενει στο αλατι,γιατι εχει ψωμι,δεν ειναι παραλογη.Ευχαριστως τη συζηταμε ολοι μαζυ,οποτε πει ο οικοδεναυαρχος.
Αγαπητέ ημίαιμε,
καμία ενόχληση (εκτός από κάποιες στο αριστερό χέρι, τις οποίες μάλλον πρέπει να προσέξω περισσότερο).
Το σχόλιο περί απόψεων πήγαινε σε ΟΛΑ ανεξαιρέτως τα blog κι όχι μόνον στο δικό σου, ή στο δικό μου.
Γιατί αποφάσισε ο καθένας να μπλογκάρει, είναι δικό του θέμα κι εγώ, προσωπικά, δεν τραβάω κανένα ζόρι. Δεν πιστεύω ότι ο κόσμος αλλάζει με αυτόν τον τρόπο. Δέχομαι, όμως, ότι μπορεί να προκύψει μια καλή αρχή, για μια αλλαγή. Να γίνουν, δηλαδή, οι συνεννοήσεις αυτών που θα αποφασίσουν να αλλάξουν τον κόσμο, μέσω του Διαδικτύου.
Επί προσωπικού τώρα: Δε με νοιάζει καν, αν θέλεις να κάνεις τον καμπόσο. Αν θες, δικό σου πρόβλημα. Αν δε θες, πάλι δε μ ενδιαφέρει. Δεν είμαι στην ηλικία που θα διαμορφώσω κοσμοθεωρία. Είμαι, όμως, στην ηλικία που θα ακούσω όλες τις απόψεις και δε θα ντραπώ να υιοθετήσω κάποια από αυτές, αν είναι καλύτερη από τη δική μου. Με τη λογική αυτή σε έχω στα λινκς μου, καθώς έχω διαπιστώσει ότι, μπορεί σε αρκετά πράγματα να διαφωνούμε, αλλά ακόμη κι όταν διατυπώνεις άποψη διαφορετική από τη δική μου, έχεις τα δικά σου επιχειρήματα και τη στοιχειοθετείς.
Άλλωστε τι θα ήταν ο κόσμος αν ήμασταν όλοι ίδιοι κι αν πιστεύαμε τα ίδια πράγματα; Στρατός!
Εξακολουθείς να έχεις την ίδια θέση και στο μπλογκ μου και στην καρδιά μου. Κι εξακολουθώ να χαμογέλω και να κάνω πλάκα ακόμη και με πολύ σοβαρά θέματα. Γιατί, απλά, με αυτόν τον τρόπο επιβιώνω εγώ. Δεν έχω, όμως, την απαίτηση, από κάποιον άλλο που δεν επιβιώνει εκθέτοντας τον εαυτό του (όπως συνηθίζω εγώ) και αυτοσαρκαζόμενος, να το κάνει, επειδή εγώ το θεωρώ καλό τρόπο ψυχανάλυσης. Ο καθένας, τελικά, ας βρει το δρόμο του και τον ψυχαναλυτή του.
Με κάθε σεβασμό στην άποψή σου
Δημήτρης
Νομίζω ότι αναρωτιέσαι για έναν άλλο κόσμο. Εκεί, μπορεί η θητεία να θεωρείται υποχρέωση, ακόμα και προνόμιο και όχι αγγαρεία – και να γίνεται πιστευτό το κράτος εάν την παρουσιάζει έτσι.
Αλλά επειδή όλοι ζούμε σε αυτόν τον κόσμο, και καταλαβαινόμαστε, το κράτος σου λέει: κάνε όλα τα πράγματα σωστά και δεν θα έχεις περισσότερο αγγαρεία. Κάνε τα λάθος και θα σε τιμωρήσουμε αυξάνοντας αυτό που θέλεις ν’ αποφύγεις.
Φυσικά συμφωνώ ότι έτσι θεσμοποιείται κι επισημοποιείται ο χαρακτήρας της αγγαρείας για τη θητεία (κι αυτό είναι το θέμα σου).
Προσωπικά, ποτιμώ να ξεμπροστιάζονται έτσι, να καταλαβαινόμαστε ανοιχτά και σταράτα, να μην έχουν σταγόνα λογικής τα λόγια περί υψηλού καθήκοντος, περί τιμής στην πατρίδα και τα τοιαύτα, εξαιτίας, ακριβώς, των ίδιων των πράξεών τους. Δείχνουν ότι και οι ίδιοι ξέρουν ότι αυτά είναι παπαριές και δεν τις πιστεύουν.
diastimata, ελήφθη και κατενοήθη.
Και δεν θα σου πω αν θέλω να κάνω τον καμπόσο γιατί, ούτως ή άλλως, δεν σε ενδιαφέρει... Θα σου πω όμως ότι πολλές φορές κι εγώ αστειεύομαι με τα σοβαρά θέματα, μέχρις παρεξηγήσεως. Γι αυτό, αν σε παρεξήγησα, συγνώμη. :)))
Yannis, καλά τα λες. Μόνο που για να ξεμπροστιάζονται θα πρέπει κάποιος να τα αναδεικνύει. Αυτό προσπαθώ να κάνω.
"για να ξεμπροστιάζονται θα πρέπει κάποιος να τα αναδεικνύει. Αυτό προσπαθώ να κάνω."
Και το κάνεις καλά, οφείλω να πω.
Σας χάνω, σας χάνω γιατί στρατό δεν έχω πάει. Παρόλα αυτά και κατόιν προσεκτικής ανάγνωσης του ποστ και των σχολίων, έχω να πω 2 πράγματα:
1ο : Αυτό με το ΑΟΚ και τον γιο σου, είναι άλλη μια απόδειξη ηλιθιότητας που όμως σε βγάζει απ' τα ρούχα σου.
2ο : Να χαίρεσαι τον γιο σου που γιόρταζε χτες :)
Αλέπω, ευχαριστώ για τις ευχές.
Και δεν τα 'γραψα όλα... με το Α.Κ.Ο. Με συνέχειες μεταξύ Στρατολογίας και ΟΛΩΝ των πατωμάτων των Υπηρεσιών Δημοτολογίου του Δήμου Θεσσαλονίκης γιατί ΟΥΤΕ αυτά επικοινωνούν μεταξύ τους.... :)
Yannis, από δευτέρα η συνέχεια γιατί αυτό το ΠΣΚ είναι κατειλημένο από εκτός σπιτιού ανάγκες.
This comment has been removed by the author.
Ενδιαφέρουσα προσέγγιση. Ωστόσο νομίζω θα άξιζε περισσότερο μια συζήτηση που έχει να κάνει με το πόθεν και γιατί η στρατιωτκή θητεία. Υπάρχουν σκόρπιες αναφορές σε μερικά σχόλια. Αναρωτιέμαι γιατί ο στρατός, αναντίρητα βασικός μηχανισμός υποστήριξης της κρατικής υπόστασης (της θεσμοθετημένης βίας) συγκεντρώνει τόση αντίδραση σε σύγκριση με την αστυνομία ή τη δικαιοσύνη, αποτελεσματικότερα, κατά την άποψη μου δεκανίκια, του κράτους. Τι κάνει τόση αντιπαθέστερο το στρατό σε σχέση με τους εισαγγελείς π.χ.; Πράγματι η αντιμετώπιση της θητείας από το νόμο ως ποινης μοιάζει παράλογη, αλλά μήπως τούτο δεν αποτελεί παρά αποτύπωση μιας όλο και αυξανόμενης υπονόμευσης της αξίας και της χρησιμότητάς της θητείας στις συνειδείσεις των ανθρώπων, πολύ προγενέστερης της νομοθετικής ρύθμισης; Και κάτι ακόμη. Μπορεί κάποιος απ' όλους που διάβασαν και σχολίασαν το ποστ να φέρει στο μυαλό του έστω κι ένα πόλίτη αυτής της χώρας που τελικά υποχρεώθηκε να εκτίσει αυτή τη "ποινή"; Και επίσης ξέρει κανείς μήπως πόσοι έλληνες έχουν καταδικαστεί για αυτό το περίφημο αδίκημα της ανυποταξίας; Το θεωρω ενδιαφέρον και θα ήθελα πολύ να το μάθω
Τυχάρπαστε, ενδιαφέρουσα η προσέγγισή σου αν και μπετόν δογματική. Αν ξεκινάς μια συζήτηση με τη φράση
"ο στρατός, αναντίρητα βασικός μηχανισμός υποστήριξης της κρατικής υπόστασης (της θεσμοθετημένης βίας) συγκεντρώνει τόση αντίδραση σε σύγκριση με την αστυνομία ή τη δικαιοσύνη, αποτελεσματικότερα, κατά την άποψη μου δεκανίκια, του κράτους."
δεν αφήνεις και πολλά περιθώρια ...αντίρρησης. Υπάρχουν και άλλοι που δεν θεωρούν εξ ορισμού 'δεκανίκια' του κράτους τους θεσμούς αυτούς. Και λέω εξ ορισμού σε αντιδιαστολή με την πραγματικότητα στην οποία εκφυλίστηκαν οι θεσμοί αυτοί. Θα μπορούσε όμως κάποιος να χαρακτηρίσει τον Στρατό μηχανισμό υποστήριξης της κρατικής ισχύος, την Αστυνομία μηχανισμό κοινωνικής ασφάλειας και τη Δικαιοσύνη μηχανισμό κοινωνικής ισότητας.
Το πώς και γιατί χρησιμοποιούνται για "αλλότριους" σκοπούς, έχει πολύ ψωμί ως συζήτηση.
Ήθελα να ξεκινήσουμε αυτή τη συζήτηση ακριβώς, 'το πόθεν και γιατί της στρατιωτικής θητείας' αμέσως μετά από εδώ, μόνο που το ΠΣΚ θα λείπω. Επομένως θα σε παρακαλούσα να βάλεις στην άκρη τις ...οβίδες και στο ποστ της Δευτέρας να αρχίσεις το πυρ κατά βούληση.
....όση αντίρρηση τραβάει η ψυχή σου. Όμως ο εκφυλισμός της λειτουργίας τους στη σημερινή πραγματικότητα δεν αναιρεί σε τίποτα την ουσία τους. Σαφώς και θα μπορούσε κάποιος να τα χακτηρίσει όπως λες, (άλλωστε οι κρατικοί θεσμοί σε μια κοινωνία λειτουργούν, στην οποία και επιβάλλουν την κρατική θέληση), όμως "ο μηχανισμός υποστήριξης της κρατικής ισχύος" δε θα σήμαινε σήμαινε τίποτε διαφορετικό από το "μηχανισμός υποστήριξης της κρατικής υπόστασης", όσο για την κοινωνική ασφάλεια και την κοινωνική ισότητα, θα μπορούσαν να συμφωνήσουν όλοι, αρκεί να είχαν κατά νου ότι, αυτή η ασφάλεια και η ισότητα είναι αυτή που η κυρίαρχη βούληση στη πολιτεία έχει επιβάλλει ως τέτοια και με τους παραπάνω μηχανισμούς την υποστηρίζει και την επιβάλλει.
Κατά τα άλλα καλά να περάσεις το ΠΣΚ, όσο για το πυρ κατά βούληση, μια βολή έχω κάνει, δεν ήταν κατα ρίπας, το ΜΙ απλώς λειτουργούσε ακόμη αλλά το κράνός ήταν στα μάτια μου και δεν έβλεπα το στόχο.
όπου Πολύφητος = τυχάρπαστος
Παρόλα αυτά, ο Ιμίαιμος μου έδωσε έναυσμα για μια δεύτερη σκέψη: το να σκεφτόμαστε έξω από όρους αποδεκτούς (έστω, και πολιδοκιμασμένους). Λέει ο Kairos πολύ πετυχημένα, πως ‘αν εγώ σου πω τα ύφαλα του πλοίου ίσαλα, θα με κάνεις δόλωμα για καρχαρίες’.
Ναι μεν αλλά.
Είμαι της γνώμης ότι οι όροι μπορεί να είναι και τροχοπέδη στην κατανόηση μερικών θεμάτων, όχι απλώς εργαλεία. Για παράδειγμα, όταν έχεις σφυρί τότε τείνεις να βλέπεις όλα τα προβλήματα σαν καρφιά. Όταν έχεις έναν όρο (έστω, με τις αναλύσεις και τόνους σκέψης που έχουν πέσει πάνω του) τείνεις να βλέπεις τα πάντα κάτω από το πρίσμα που αυτός επιτρέπει. Το πανόραμα που αυτός αφήνει να δεις. Ίσως, δηλαδή, μια συγκεκριμένη ορολογία – όσο απαραίτητη και αν είναι για μια ακαδημαϊκή συζήτηση – στην πραγματική ζωή να είναι βλαβερή.
Στο κάτω-κάτω, δεν θα διαφωνήσω ότι και Μαρξ και Ντουρκχάιμ και Βέμπερ και όλοι οι κλασικοί ήταν μυαλά-ξουράφια. Πραγματικές μεγαλοφυίες, ακόμα και σήμερα έχουν πολλά να πουν!
Έλα μου όμως που μελετούσαν την κοινωνία – έτσι; Την ευρωπαϊκή κοινωνία – σωστά; Στο μεταίχμιο του προπερασμένου αιώνα... Και σόρι δηλαδή ρε παιδιά, αλλά τι να την κάνεις την εξυπνάδα και τις έννοιες και τους όρους όταν έρχονται δύο παγκόσμιοι πόλεμοι, σε ευρωπαϊκό έδαφος, και αυτοί... αγρόν αγοράζουν; Όταν το μεγαλύτερο φάντασμα της ευρωπαϊκής κοινωνίας, ο εθνικισμός, θεωρήθηκε από αυτούς φυσιολογικός και ανάξιος λόγου; Και να λες ότι μελετάς τι; την κοινωνία!
Έχοντας πει αυτά, ομολογώ ότι μου είναι φοβερά δύσκολο να σκεφτώ έξω από κουτάκια. Να ξεχάσω όρους και να τους δω γυμνούς από ορισμούς και παραδεκτές έννοιες.
Ο ορισμός του Ιμίαιμος του πολιτισμού αφορά την κοινωνικοποίηση. Από εκεί ξεκίνησε, αυτό ήθελε να πει (πάλι σε κουτάκια σκέφτομαι, αλλά ακολουθώ τον ειρμό του). Συγκεκριμένα, την κοινωνικοποίηση σε μια πρωτόγονα οργανωμένη κοινωνία. Δέχομαι τον ορισμό του, για να δω που θα το πάει. Διατηρώ τις διαφωνίες μου όσον αφορά την απόλυτη δύναμη του μονάρχη τότε και το ότι κάποιες από αυτές τις κοινωνίες ήταν ανώτερα οργανωμένες γιατί ήταν παραθαλάσσιες (άρα δεμένες με τη θάλασσα).
Για το μονάρχη, θα δεχτώ ότι σε μια πρωτόγονη κοινωνία μια τέτοια μορφή είναι απαραίτητη. Είναι ακόμα στο αρχικό τους στάδιο, ο αρχηγός προκύπτει λόγω δύναμης, σχέσεων, χαρίσματος και αυτές χρειάζονται μια ‘πατρική’ φιγούρα.
Στο παραθαλάσσια δεν θα συμφωνήσω κατ’ αρχήν από ένστικτο. Και όσον αφορά τη λογική, θα αναφερόμουν στη Μεσοποταμία (καμιά σχέση με τη θάλασσα) στην Αίγυπτο (επίσης, γύρω από το Νείλο περιφέρονταν σαν αγρότες) , ενώ από την άλλη, τέτοιου είδους ‘χνάρια’, όσο και αν περνάει ο καιρός, παραμένουν. Και σήμερα, όμως, πολλές από τις πιο οργανωμένες κοινωνίες δεν είναι ναυτικές. Ελβετία, Σουηδία, Νορβηγία, Γερμανία. Από την άλλη, κάποιες από τις πιο ανοργάνωτες κοινωνίες, αυτές που πραγματικά με πιάνει τρόμος όταν τις σκέφτομαι, είναι και ναυτικές και παραθαλάσσιες. Αναμένω...
Πάντως, προσπαθώντας να σκεφτώ έξω από κουτάκια, θα συμφωνήσω: πολιτισμός είναι το σύστημα κοινωνικής οργάνωσης. Να το πάρουμε αντίστροφα: ΚΑΘΕ σύστημα κοινωνικής οργάνωσης προϋποθέτει έναν πολιτισμό. Που σημαίνει πως κάθε σύστημα κοινωνικής οργάνωσης προϋποθέτει μια κοινή γλώσσα, ένα κοινό σύστημα αξιών, κοινούς κώδικες. Διαφορετικά, εάν ο ένας έλεγε ‘άλφα’ και ο άλλος καταλάβαινε ‘εικοσιπέντε και μισό’ ή ‘ωραίος καιρός σήμερα’, δεν θα μπορούσανε να πάνε παραπέρα.
Αυτό προσπάθησε να δώσει με το συμβολισμό του πλοίου ο φίλος μας ο Ημίαιμος. Ένα κλειστό σύνολο, όπου η μη συνεννόηση οδηγεί σε εξαφάνιση της κοινωνίας.
Βέβαια, μια κοινωνία δεν υπάρχει (δεν μπορεί να υπάρξει, να νοηθεί) εάν δεν υπάρχει ένα σύστημα εσωτερικής συνεννόησης. Η δική μας δεν νοείται σαν μια κοινωνία χωρίς κοινούς κώδικες. Ακόμα και όταν δεν συνεννοούμαστε (που συμβαίνει συχνά)... έχουμε τους κώδικες όπου συμφωνούμε ότι δεν συνεννοούμαστε. Έχουμε τους κώδικες που μας βοηθούν να συνυπάρχουμε. Δεν είναι σοφιστεία: η Ελλάδα (και πολλές μεσογειακές, ή ’εγωιστικές’ χώρες), έχουν αναπτύξει άλλου είδους κώδικες συμπεριφοράς.
Έχουμε πολλά παραδείγματα όπου ο ιστός μιας χώρας έσπασε πραγματικά, όπου η χώρα μπήκε σε μια φοβερή αναρχία χωρίς τίποτα να την κρατάει πλέον μαζί; Το μόνο παράδειγμα που εγώ γνωρίζω, είναι όταν έπεσαν οι πυραμίδες των χρημάτων στη γειτονική Αλβανία. Όταν βγαίνουν τανκς στους δρόμους κλεμμένα από πολίτες, όταν πέφτει η κυβέρνηση και κανείς δεν βρίσκεται να την αντικαταστήσει – τότε σπάει μια κοινωνία. Είναι ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ σπάνιο.
Yannis, έχω την εντύπωση ότι καταλαβαινόμαστε αλλά αποφεύγεις σαν τον διάολο το λιβάνι ορισμένες λεπτομέρειες που έχουν όλο το ζουμί.
Ναι πολιτισμός είναι κοινωνικοποίηση. Κοινωνικοποίηση είναι η ανάπτυξη κωδίκων συνεννόησης. Αλλά είναι και καθορισμός ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΩΝ και ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ. Αν τα λένε 'θεσμούς', 'αξίες' ή ο,τιδήποτε άλλο, δεν έχει σημασία.
Δεύτερο, επιμένετε στο ότι το παράδειγμά μου έχει ...Μονάρχη με υπέρτατες εξουσίες.
Το να μη βάζεις βόμβα στο μηχανοστάσιο της κοινωνίας, δεν στο επιβάλλει ο μετά το Θεό Μονάρχης αλλά η βεβαιότητα ότι θα αποθάνεις κι εσύ... Το να μη κάνεις μπάνιο ξοδεύοντας όλο το νερό στο κοτεράκι που πάς διακοπές με την παρέα, δεν στο επιβάλλει ο σκίπερ, αλλά το ότι μέχρι να ξαναπιάσετε λιμάνι ΚΑΝΕΝΑΣ δεν θα έχει νερό για πλύσιμο!
Τα έγραψα απλοϊκά για να δείξω ότι ο 'πολιτισμός' είναι, ξατά τη γνώμη μου πολύ απλό πράγμα. Απλό στην κατανόηση, όχι εύκολο στην πράξη. Κι έχει να κάνει με την ανάπτυξη της συνείδησης του ατόμου ώστε να αντιλαμβάνεται και τα δικαιώματα του διπλανού του.
ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ και ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ, λοιπόν, λέω εγώ για να πάμε παρακάτω.
Ναι βρε Ημίαιμε, αλλά καμιά κοινωνία δεν είναι τόσο αφελής (στην πρωτογενή, αυθεντική μορφή της) ώστε να βάλει βόμβα στο μηχανοστάσιο ή να κάνει μπάνιο όλη μέρα ενάντια στην προμήθεια νερού. Είναι σαν να λες ότι κάποιος σήμερα, θα βάλει βόμβα στα εγκαίνια της ΔΕΘ: εκεί βρίσκεται ΟΛΗ η κυβέρνηση, ΟΛΗ η αξιωματική αντιπολίτευση, μαζί με τη στρατιωτική και θρησκευτική ηγεσία της χώρας (ό,τι και αν σημαίνει το δεύτερο), παρέα με όλους τους προέδρους και προεδρίσκους όποιων θεσμών και συλλόγων μπορείς να φανταστείς.
Πάει να πει: καμιά κοινωνία δεν έχει ένστικτο αυτοκτονίας της. Πραγματικά καμιά. Σκέψου το. Εγώ πάλι είμαι σε ‘μολυσμένη κατάσταση’ – αλλά αιθυλικά, γιατί άρχισε η μέρα νωρίς και θα έχω σλάλομ από εδώ και πέρα, αυτά δίνω ως αντεπιχειρήματα.
ΥΓ. Φυσικά, θα ήθελα να ξέρω τις λεπτομέρειες που αποφεύγω.
Οι λεπτομέρειες είναι οι λέξεις ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ και ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ.
Και δεν μιλώ για 'αυτοκτονική' κοινωνία. Άτομα βάζουν τις βόμβες και σκοτώνουν και το παιδί μου (χωρίς αυτοί να σκοτώνονται). Άτομα κλείνουν τα λιμάνια και δεν εφοδιάζεται η αγορά ή τους εθνικούς δρόμους και αποκλείομαι από τη δουλειά μου, άτομα δεν τηρούν τις υποχρεώσεις τους και παραβιάζουν τα δικαιώματά μου. Από την ουρά στο λεωφορείο μέχρι στην ξεκούρασή μου ντάλα μεσημέρι καλοκαίρι. Απλά παραδείγματα δυσλειτουργίας μιας κοινωνίας που 'αποπολιτίζει' τους πολίτες της.
Ελπίζω ότι δεν είναι τόσο βαριά νοήματα ως προς την κατάσταση ευθυμίας σου και με αποπάρεις.
Προσπαθώ -όπως προσπαθούσα πάντοτε- να 'υπερβώ' την επαγγελματική ιδιότητά μου και να παρατηρώ τα πράγματα ως απλός πολίτης πέρα από τα προσωπικά βιώματά μου.
Και πάντοτε είχα και έχω την εντύπωση ότι τα πράγματα είναι πολύ πιό απλά από αυτά που παρουσιάζονται ως φιλοσοφικές αναλύσεις.
Post a Comment
<< Home