Δεν νομίζω ότι είναι θέμα εξυπνάδας. Απλώς τυχαίνει να τα έχω επισκεφτεί όλα. Για το συγκεκριμμένο, η εκτίμησή μου είναι ότι πολλοί είναι οι παράγοντες που συντελούν στην διαιώνηση μιας "μη ανάπτυξης" με πρώτο και κύριο τη νοοτροπία των ντόπιων. Για να μη παρεξηγηθώ και αρχίσουμε καμμιά ατέρμονα κουβέντα, εννοώ τους απόντες ντόπιους που εμφανίζονται ως παρόντες και παραπονούμενοι μόνον όταν επισκέπτεται το νησί κάποιος βαρύγδουπος.... Η Παλιοχώρα να 'ναι καλά... (για Ημίαιμος, ξέρω πολλά, ε;) :)
Προσπάθεια τακτοποίησης κάποιων εκατοντάδων φωτογραφιών εδώ κι εκεί σπαρμένων σαν τις μνήμες μου που με παρασύρουν και δεν πρόκειται να μ' αφήσουν να τελειώσω την τακτοποίηση! Προβοκάρεις κι εσύ... :) Να 'σαι καλά Μάνο.
Γεια σου Ημίαιμε. Σε παρακολουθώ αρκετό καιρό και τώρα είπα να σου γράψω. Λοιπόν, ευχαριστώ για όλα όσα μοιράζεσαι μαζί μας. Είναι πραγματικά πολύ ενδιαφέροντα, διδακτικά και γεμάτα πραγματική συγκίνηση. Καλές πτήσεις, καλύτερες προσνηώσεις-προσγειώσεις και να συνεχίσεις τα γραπτά σου. Η ύπαρξή σου εδώ έχει μεγάλη σημασία για πολλούς λόγους.
an-lu, πού να δείς "χαλάρωση" όταν πλάκωσε ο Σωρειτομελανίας (καταιγίδα) στο κεφάλι μας... :)
alkyoni, χραπ χρούπ (ουρά) :)
pan, εγώ σ' ευχαριστώ, για τα καλά σου λόγια. Αν πούμε ότι η θάλασσα είναι η σύζυγος, εξακολουθώ να είμαι δεμένος μαζί της ποικιλοτρόπως φλερτάροντας μετά μανίας το βουνό... Το Ελικόπτερο (στη θάλασσα)ήταν η πιό διεγερτική σχέση που σήμερα είναι μόνο μια εξ ίσου διεγερτική ανάμνηση...
Και, η (συν)ύπαρξη όλων εδώ έχει μεγάλη σημασία για άλλους τόσους πολλούς λόγους.
Καλημέρα! Αν και σας διαβάζω καιρό χωρίς να σχολιάζω σήμερα με "στείλατε" κανονικά με το σωρειτομελανία και τα καθέτου ή κατά κορύφου ( κάπως έτσι )αναπτύξεως ! Ο πατέρας μου ήταν πιλότος της Π.Α. και μου τον θυμίσατε.
so-far, so good. Καλώς την. Χαρά μου οι θύμησές σας. Επειδή, όμως, εκτιμώ ότι είμαι πιό κοντά στη δική σας γενιά, θα ήταν χαρά μου να μιλάμε και στον ενικό :) Και σπεύδω να συνδεθώ.
Περνάω καθημερινά, να δω αν ανέβασες κανένα καινούργιο υπέροχο "κομμάτι"! Στη μέχρι πρότεινος "παρθένα" (και νυν "κακογ/νη") Γαύδο, έχω βρεθεί αρκετές φορές νάσαι καλά που μας τη θύμισες, εδώ στο βορρά που έχουμε σκεβρώσει άσχημα, στα τέλη του Νοέμβρη...
Καλά καλέ, κι επιτρέπεται να αφήνεις το καθήκον και να βγαίνεις στη στεριά για τσάρκες και φωτό ε; και μην πεις μου ότι βγήκες για περιπολία όπως λέει το άσμα, εντάξει;
Μαυροπρόβατε, πραγματικά ωραίο νησί με υπέροχο καιρό όλο τον χρόνο. Αν δεν ανήκε στην Ελλάδα, θα ήταν σήμερα καλύτερο κι από το Κάπρι και τη Μαγιόρκα και όλα τα άλλα "ιν" νησιά της Μεσογείου (χωρίς να χάσει τη φυσικότητά του). Αλλά...
Μαυρόγατε άπιστε, η φωτο είναι τραβηγμένη από το ύψωμα των πρώτων σπιτιών (έχει κι ένα Μνημείον!).
Πονηρόγατα Μαμάνι, Βγήκα για να παραδώσω φάρμακα, ανταλλακτικά και διάφορα άλλα καλούδια στους "απομονωμένους κατοίκους" αλλά αυτοί (πρώτοι και καλύτεροι οι θεσμικοί) ΔΕΝ ήταν εκεί. Σύνηθες το φαινόμενο...
Δηλαδή, Ντόλυ μου, τι εννοείς "πολεμικό"; Μπροστά σ' αυτά που κάνετε στο λιμάνι, το πλοίο αυτό είναι ιστιοπλοϊκό ανοικτής θαλάσσης....
Χρήστο, τώρα για να πάω θέλω τη μισή σύνταξη για ναύλα..., αγνοώ τι εστί τζόγος, το καλοκαίρι τα σκάφη των φίλων είναι αλλού, οπότε... η Βάλια Κάλντα να 'ναι καλά και τα οικολογικά (και οικονομικά) ποδαράκια μας! Μάλλον στο βουνό θα βρεθούμε, λοιπόν. :)))
27 Comments:
ΩΡΑΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ!
(ΥΓ. ΠΑΡΑΔΙΔΟΜΑΙ)
Βρε απαίσιε!!!!
Εκεί ήσουν κι εξαφανίστηκες;;;;;
Σ;ο)))))))
Αθηνά, μη παραδίνεσαι εύκολα...!!!
:)))
Μαυρόγατε εδώ είμαι και παρακολουθώ στενά τον συγγραφικό σου οίστρο. :)
αχα.
μάλιστα.
κατά τα άλλα, χειμωνιάζει, αγαπητέ μου Σκύλε!
Βλέπω ένα σκυλούκο στα βράχια να ετοιμάζεται να πηδήξει στο νερό!
ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΠΕΙΣ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΣΥΜΠΤΩΣΗ???
Κροτούλα, ώρα για καλτσάκια...:)
Ροδιά, εκείνο το βράδυ είδα το ωραιότερο φεγγάρι (στην τρύπα μιας καταιγίδας)...
Athena, καθόλου! (είσαι, όμως, διαφωτιστικά περιγραφική...) :)
ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΞΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΩ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΟΥΤΕ ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ...
ΕΙΣΑΙ ΚΑΙ ΕΞΥΠΝΟΥΛΙ ΣΑΝ ΟΛΑ ΤΑ ΗΜΙΑΙΜΑ ;)))
ΤΑ ΣΕΒΗ ΜΟΥ:)
Δεν νομίζω ότι είναι θέμα εξυπνάδας. Απλώς τυχαίνει να τα έχω επισκεφτεί όλα. Για το συγκεκριμμένο, η εκτίμησή μου είναι ότι πολλοί είναι οι παράγοντες που συντελούν στην διαιώνηση μιας "μη ανάπτυξης" με πρώτο και κύριο τη νοοτροπία των ντόπιων. Για να μη παρεξηγηθώ και αρχίσουμε καμμιά ατέρμονα κουβέντα, εννοώ τους απόντες ντόπιους που εμφανίζονται ως παρόντες και παραπονούμενοι μόνον όταν επισκέπτεται το νησί κάποιος βαρύγδουπος.... Η Παλιοχώρα να 'ναι καλά...
(για Ημίαιμος, ξέρω πολλά, ε;) :)
Wow......
(δεν ξέρω αν είναι σημάδι λεκτικής παρακμής, αλλά χρειάζομαι τα αγγλικά για να εκφράσω το μέγεθος του επιφωνήματος...)
Ημίαιμε, κάτι έγινε και ξανα-σαλπάρισες... απονηώθηκες...
Εγχρωμο και φωτεινό το βλέπω αυτό το "κάτι"
Ε;
Προσπάθεια τακτοποίησης κάποιων εκατοντάδων φωτογραφιών εδώ κι εκεί σπαρμένων σαν τις μνήμες μου που με παρασύρουν και δεν πρόκειται να μ' αφήσουν να τελειώσω την τακτοποίηση!
Προβοκάρεις κι εσύ... :)
Να 'σαι καλά Μάνο.
κι εσύ Μπαμπάκη! :)
Ααααααααααα!!!!!!
Αρκετά χαλαρωτική η φωτογραφία!!!!!!
πατ πατ μου.. τόσο όμορφα αισιόδοξος..
σ ευχαριστώ καλέ μου
:)
Γεια σου Ημίαιμε. Σε παρακολουθώ αρκετό καιρό και τώρα είπα να σου γράψω.
Λοιπόν, ευχαριστώ για όλα όσα μοιράζεσαι μαζί μας. Είναι πραγματικά πολύ ενδιαφέροντα, διδακτικά και γεμάτα πραγματική συγκίνηση.
Καλές πτήσεις, καλύτερες προσνηώσεις-προσγειώσεις και να συνεχίσεις τα γραπτά σου. Η ύπαρξή σου εδώ έχει μεγάλη σημασία για πολλούς λόγους.
an-lu, πού να δείς "χαλάρωση" όταν πλάκωσε ο Σωρειτομελανίας (καταιγίδα) στο κεφάλι μας... :)
alkyoni, χραπ χρούπ (ουρά) :)
pan, εγώ σ' ευχαριστώ, για τα καλά σου λόγια.
Αν πούμε ότι η θάλασσα είναι η σύζυγος, εξακολουθώ να είμαι δεμένος μαζί της ποικιλοτρόπως φλερτάροντας μετά μανίας το βουνό...
Το Ελικόπτερο (στη θάλασσα)ήταν η πιό διεγερτική σχέση που σήμερα είναι μόνο μια εξ ίσου διεγερτική ανάμνηση...
Και, η (συν)ύπαρξη όλων εδώ έχει μεγάλη σημασία για άλλους τόσους πολλούς λόγους.
:-)
Καλημέρα! Αν και σας διαβάζω καιρό χωρίς να σχολιάζω σήμερα με "στείλατε" κανονικά με το σωρειτομελανία και τα καθέτου ή κατά κορύφου ( κάπως έτσι )αναπτύξεως ! Ο πατέρας μου ήταν πιλότος της Π.Α. και μου τον θυμίσατε.
athena, :-) :-) (δις)
so-far, so good. Καλώς την. Χαρά μου οι θύμησές σας. Επειδή, όμως, εκτιμώ ότι είμαι πιό κοντά στη δική σας γενιά, θα ήταν χαρά μου να μιλάμε και στον ενικό :)
Και σπεύδω να συνδεθώ.
Περνάω καθημερινά, να δω αν ανέβασες κανένα καινούργιο υπέροχο "κομμάτι"!
Στη μέχρι πρότεινος "παρθένα" (και νυν "κακογ/νη") Γαύδο, έχω βρεθεί αρκετές φορές νάσαι καλά που μας τη θύμισες, εδώ στο βορρά που έχουμε σκεβρώσει άσχημα, στα τέλη του Νοέμβρη...
Μόλις γύρισα από το Παλατάκι.... έψαξα, έψαξα, με πείσμα, και τελικά κάπου στο βάθος την είδα, τη Γαύδο... στοι βάθος τού νού.
Σ:)
Καλά καλέ, κι επιτρέπεται να αφήνεις το καθήκον και να βγαίνεις στη στεριά για τσάρκες και φωτό ε; και μην πεις μου ότι βγήκες για περιπολία όπως λέει το άσμα, εντάξει;
Το καράβι πολεμικό είναι?
Μην πεις ΝΑΙ, θα ξενερώσω...
Μαυροπρόβατε, πραγματικά ωραίο νησί με υπέροχο καιρό όλο τον χρόνο. Αν δεν ανήκε στην Ελλάδα, θα ήταν σήμερα καλύτερο κι από το Κάπρι και τη Μαγιόρκα και όλα τα άλλα "ιν" νησιά της Μεσογείου (χωρίς να χάσει τη φυσικότητά του). Αλλά...
Μαυρόγατε άπιστε, η φωτο είναι τραβηγμένη από το ύψωμα των πρώτων σπιτιών (έχει κι ένα Μνημείον!).
Πονηρόγατα Μαμάνι, Βγήκα για να παραδώσω φάρμακα, ανταλλακτικά και διάφορα άλλα καλούδια στους "απομονωμένους κατοίκους" αλλά αυτοί (πρώτοι και καλύτεροι οι θεσμικοί) ΔΕΝ ήταν εκεί. Σύνηθες το φαινόμενο...
Δηλαδή, Ντόλυ μου, τι εννοείς "πολεμικό"; Μπροστά σ' αυτά που κάνετε στο λιμάνι, το πλοίο αυτό είναι ιστιοπλοϊκό ανοικτής θαλάσσης....
Ελπίζω να πηγαίνεις και καλοκαίρια, όχι μόνο φθινόπωρα. Μπας και σε συναντήσω του χρόνου, λέω. Το σκέφτομαι...
:)
Χρήστο, τώρα για να πάω θέλω τη μισή σύνταξη για ναύλα..., αγνοώ τι εστί τζόγος, το καλοκαίρι τα σκάφη των φίλων είναι αλλού, οπότε... η Βάλια Κάλντα να 'ναι καλά και τα οικολογικά (και οικονομικά) ποδαράκια μας! Μάλλον στο βουνό θα βρεθούμε, λοιπόν.
:)))
Post a Comment
<< Home