η απαξιωση που εκφραζεις για αυτο που εννοεις απαξιωνει το νοημα της εκφραση σου ==== ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΣΑΙ ΝΕΟΣ/ΝΕΑ ΓΙΑΤΙ τοτε θα λυπηθω ΔΙΠΛΑ ==== Και οταν σου πουν δεν ειναι τοπος και τροπος για αυτα τραβηξε την φαλτσετα και θερισε .
Δημήτρη, καλωςήρθες στο ταπεινό μου μπλογκ. Μπορείς να λυπηθείς ΜΟΝΑ. Για ό,τι έχεις καταλάβει ότι εννοώ...
Εγώ λυπάμαι γιατί τη σκληρότητα αυτή στην κοινωνία μας, μερικοί διαννοούμενοι και μπροστάρηδες την έχουν προικίσει με πιστοποιητικά "ευγενών" ενστίκτων. Και αναφέρω τον συγκεκριμμένο γιατί είμαστε και σόι...
Καθένας θα μπορούσε να είναι ο εκτελεστής του πρωτοφανούς εγκλήματος, καθένας που δεν τον λογαριάζουν όσοι παραβαίνουν τους Νόμους ενώ εκείνος (ο καθένας) επιθυμεί να ζει σε περιβάλλον ήρεμης νομιμότητας, κλπ κλπ
Τρομάζω στη σκέψη ότι ο ασκός της αυτοδικίας έχει ανοίξει και δίνει το πρώτο (???) δείγμα, μια παράσταση θεάτρου παραλόγου μπροστά σε ένα κράτος-θεατή αδύναμο, ακριβώς εξαιτίας της παραβίασης των ίδιων του των Νόμων από εκείνους που τους θεσπίζουν, κλπ κλπ
..κάτι για ένα ψάρι που βρωμάει από το κεφάλι έχεις ακουστά υποθέτω..
..εν δυνάμει εκτελεστές είμαστε όλοι, φίλε ημίαιμε.. στα 40καιβάλε χρόνια από την ενηλικίωσή μου, θα ήθελα συχνά να ξεκαθαρίσω ένα σωρό λογαριασμούς.. το ότι συγκρατούμαι λόγω της παιδείας και της ανθρωπιάς μου, δίνει -δυστυχώς- τον αέρα στους επιτήδειους να συνεχίζουν εντελώς απροκάλυπτα πλέον την ασέλγεια σε βάρος του (κάθε) πολίτη αυτής της χώρας.. κλπ κλπ
Στενοχωριέμαι που σχολιάζω στο μπλογκ σου για μια αιτία τόσο.. (δε βρίσκω την ακριβή λέξη)
Γιατί στενοχωριέσαι Ροδιά μου; Δυστυχώς, έτσι είναι. Και για να είναι έτσι έχουν συμβάλει πολλοί, όπως αυτοί που "υπαινίσσομαι" πολύ φανερά στο σχόλιό μου. Γιατί αν στα ταπεινά μας ένστικτα προσθέσεις και την "κατανόηση" σε βαθμό επιβράβευσης της αντικοινωνικής συμπεριφοράς επιπέδου Κοεμτζή, Ρωχάμη και κάτι δήθεν επαναστατών φονιάδων, η συχνή επαναληπτική εμφάνιση νέων τέτοιων είναι αναπόφευκτη. Το ότι είμαστε εν δυνάμει φονιάδες όλοι μας, το νιώθω καθημερινά... Με χαρολυπεί, πάντως, που το σκωπτικό για την κοινωνία μας σχόλιό μου παιρνει διαστάσεις που δεν ήταν στις προθέσεις μου.
Καλησπέρα και απο μένα,όντως η Ροδιά πρέπει ήδη να ανθίζει,να μας μαγεύει με τους καρπούς της που προσφέρουν καλοτυχία σε όποιον την χρειάζεται,εγώ θέλω ηρεμία,είχα κατα καιρούς σκύλους ημίαιμους και μου αποπνέαν μια ηρεμία που τα αντιστοιχα καθαρόαιμα βαβουριάζουν με την υστερία τους,ετσι και με τους ανθρώπους,προτιμώ τους νωχελικούς ή υπερκινιτικούς αληθινούς παρά τους "μάγγες της πορδής με τα λεφτά του μπαμπά..." που λεει και ο Πορτοκαλογλου.σας χαιρετώ.
Να μου επιτρέψετε να διαφωνήσω πλήρως. Μην το χοντραίνουμε το πράμα. Αντε να έχουμε σκεφτεί να ρίξουμε ένα χέρι ξύλο, στον ανάγωγο, το φασιστοειδές, τον τυρανίσκο. Οχι όμως να πυροβολούμε νέα παιδιά, και να δίνουμε και χαριστική βολή. Και μεταξύ μας καμιά σχέση μεταξύ, του εν ψυχρώ δολοφόνου πατέρα και γιού, με τον τύφλα στο μεθύσι Κοεμτζή.
Καλώς και τον Πέτρο! Τι έγινε ρε παιδιά; Τι στο καλό φαίνεται ότι είπα;
Σχολιαστή μου πάλι συμφωνούμε διαφωνούντες...! Το "εν δυνάμει φονιάδες" συντηρείται στο "εν δυνάμει" και δεν περνά στην πράξη γιατί εμποδίζεται από παράγοντες πολιτισμού που οι περισσότεροι διαθέτουμε. Απλώς, επεσήμανα -σκωπτικά- ότι, κάποια στιγμή, που η φρίκη του εγκλήματος καταλαγιάσει μέσα μας, ή ξεπεραστεί από ένα φρικτότερο, κάποιοι -πιο πολιτισμένοι από εμένα- θα βρουν τα κίνητρα του δράστη εν πολλοίς δικαιολογημένα, μην πω και ευγενικά... Αυτό, κατά τη δική μου εκτίμηση, είναι κατακριτέο και επικίνδυνο. Μια γνώμη είναι βεβαίως.
Υ.Γ.1 Στο να λιανίζεις πέντε οικογένειες, παίζει ρόλο το αν είσαι μεθυσμένος ή όχι; Υ.Γ.2 Παράδειγμα του "εν δυνάμει" της Ροδιάς όπως εγώ το αντιλαμβάνομαι: Χτες ήρθε τυπάκος να μας βάλει πετρέλαιο. Ο στη φωτογραφία Ημίαιμος θεώρησε καλό να του γαυγίσει (επί 12 χρόνια δεν έχει επιτεθεί ή δαγκώσει). Ο τυπάκος θεώρησε καλό να του πετάξει τον "κάβουρα" στο κεφάλι (στην πράξη δολοφονική εκδήλωση) και να τον σχίσει ένα χιλιοστό από το μάτι. Ε, καλά που δεν είχα την καραμπίνα δίπλα μου. Δεν χρειαζόμουν πιοτό, ούτε την κοινωνική αμορφωσιά για να γίνω κι εγώ δολοφόνος. Και μη μου πείτε για ένα σκύλο. Οι λόγοι για τους οποίους είμαστε έτοιμοι να σκοτώσουμε είναι πολύ ταπεινώτεροι. Γι αυτό, νομίζω, δεν χρειάζεται να τους εξιδανικεύουμε με κινηματογραφικές ταινίες και τραγούδια προς τιμή τους.
Εγώ θα τον έσκιζα τον τύπο που σου τραυμάτισε το σκυλούκο πάντως. Πάω να ενημερωθώ και μετά θα σχολιάσω γιατί δνε έχω ιδέα και τα σχόλια σας με μπέρδεψαν πιότερο.
Σκυλούκο μου, δεν νομίζω πως μπορεί να υπάρξει σύγκριση μεταξύ του εγκλήματος του Αγρινίου και αυτό του Κοεμτζή. Μα καμία απολύτως. Σκέψου λίγο τα πραγματικά περιστατικά της ιστορίας εκείνης, την εποχή, τα θύματα και θα δεις πως έχω δίκιο. Δεν λέω πως θα έκανα ό,τι κι ο Κοεμτζής (αν και ποτέ δενξέρεις, άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου), αλλά δεν μπορώ και να τον συγκρίνω με τους φονιάδες του Αγρινίου.
Σε δέκα χρόνια Ντόλυ μου θέλω να μου το ξαναπείς... Όχι τώρα! (και μη μου συγκρίνεις κι εσύ τον Κοεμτζή με τον Αλέκο Παναγούλη, ε;)
Τώρα, περί συγκρίσεων. Τι να συγκρίνουμε σ' αυτόν τον άμοιρο τόπο. Ο Παγκρατίδης έγινε ήρωας ως θεμέλιος λίθος της δημοσιογραφικής σταδιοδρομίας Τσαρουχά. Ο Παπαχρόνης, και ο άλλος που τεμάχισε το αγγελικό εκείνο κορίτσι, έχουν πάρει περισσότερα ερωτικά γράμματα από τον Καζανόβα. Ο Ρωχάμης -και ο Παλαιοκώστας- είναι οι νέοι Ρομπέν των Δασών και Τσακιτζήδες. Ο Άγγελος γίνεται κινηματογραφικός Αρχάγγελος. Ο Ξηρός γίνεται ο νέος οσιομάρτυρας της ελληνοχριστιανικής κοινωνίας, ο Κοεμτζής ξαναχορεύει το ζεϊμπέκικο με τη συνοδεία παλαμακίων υπουργού, ο Ακις Πάνου συγχωρείται ως μουσική ιδιοφυία, ε, σε δέκα χρόνια -βάζω και στοίχημα- θα αναλύουμε το μεγαλείο της Ελληνικής λεβεντιάς του ανθρωποφάγου κτηνοτρόφου ο οποίος στην κορύφωση του δράματος έκανε την υπέρβασή του και προσέγγισε τον Θεό μονομαχώντας μ' αυτόν στο αλώνι για το δικαίωμα ζωής και θανάτου... Καί, όπα μας.
Και πριν μου ορμήξετε για την ...ιεροσυλία μου να κατακρίνω ορισμένους ή όλους αυτούς που ανέφερα, ξεκαθαρίζω ότι δεν κατακρίνω αυτούς. Τον εαυτό μου κατακρίνω που πείθεται κι αυτός κάποιες φορές από πιό πνευματικούς και προοδευτικούς από εμένα ανθρώπους ότι η αφαίρεση της ζωής μπορεί να έχει και ευγενικά κίνητρα... Δεν έχει, ρε γαμώ το. Το νιώθω εγώ ο ίδιος όταν μού 'ρχεται να το κάνω. Και μού 'ρχεται, όπως και της Ροδιάς... Και της Κροτκάγιας επίσης.
Μαυρόγατε, στρίβειν δια του αρραβώνος το σχόλιό σου... Μαύρη Γάτα άσπρη Γάτα, τα ποντίκια να πιάνει ε; :)))
ΠΑΝΩ ΠΟΥ ΜΙΛΟΥΣΑΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΚΛΗΡΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΤΗΣ ΥΠΑΙΘΡΟΥ...
ΚΑΤΑ ΚΑΠΟΙΟΝ ΤΡΟΠΟ ΠΑΝΤΩΣ ΚΟΕΜΤΖΗΣ ΚΑΙ ΦΟΥΚΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΛΟΓΟ ΣΚΟΤΩΣΑΝ: ΤΗΝ ΚΑΤΑΠΑΤΗΣΗ ΑΥΤΟΥ ΠΟΥ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ Ως ΖΩΤΙΚΟ ΤΟΥΣ ΧΩΡΟ, ΚΙ ΑΥΤΟ ΝΟΜΙΖΩ ΕΙΝΑΙ ΑΤΑΒΙΣΤΙΚΟ ΕΝΤΣΙΚΤΟ, ΑΠΛΩΣ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΕΝΟΙ ΕΧΟΥΜΕ ΜΑΘΕΙ ΝΑ ΚΥΡΙΑΡΧΟΥΜΕ ΚΑΠΩΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΣΤΑ ΕΝΣΤΙΚΤΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΥΕΦΕΚΑΜΕ ΤΟ ΚΑΘΑΡΜΑ ΠΟΥ ΠΕΤΑΕΙ ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ ΣΟ ΚΕΦΑΛΙ ΤΟΥ ΣΚΥΛΟΥ ΜΑΣ (ΟΥΤΕ ΝΑ ΤΟΥ ΡΙΧΝΟΥΜΕ ΕΝΑ ΑΠΕΡΚΑΤ ΣΤΟ ΣΑΓΩΝΙ) ΑΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΟ, ΑΛΛΕΣ ΠΑΛΙ ΚΑΚΟ...
ΤΑ ΕΡΩΤΙΚΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΟΥ ΠΑΠΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΟΠΩς ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΛΙΟΚΩΣΤΑΙΟΙ ΜΗΝ ΤΑ ΒΑΖΟΥΜΕ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΚΑΖΑΝΙ.
ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΑ ΕΡΩΤΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΠΟΥ ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΟΙ ΔΙΑΣΗΜΟΙ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΙ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΓΕΓΟΝΟΣ ΠΟΥ ΜΕ ΕΧΕΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΕΙ ΣΦΟΔΡΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΠΟΔΙΔΩ ΣΤΗ ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΩΝ ΕΝ ΛΟΓΩ ΠΡΟΣΩΠΩΝ ΚΑΙ ΣΤΗ ΜΟΝΑΞΙΑ ΤΩΝ ΕΝ ΛΟΓΩ ΓΥΝΑΙΚΩΝ. ΒΕΒΑΙΑ ΤΟ ΠΟΙΟΙ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΙ ΩΘΟΥΝ ΚΑΠΟΙΕΣ ΝΑ "ΕΡΩΤΕΥΤΟΥΝ" ΕΝΑ ΒΙΑΣΤΗ-ΦΟΝΙΑ (ΕΣΤΩ ΚΑΙ "ΩΡΑΙΟ" ΓΙΑ ΤΑ ΛΑΙΚΑ ΠΡΟΤΥΠΑ) ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΜΟΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΛΙΓΟ ΠΙΟ ΑΝΕΞΗΓΗΤΟ ΑΠΟ ΤΟΥς ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΥς ΠΟΥ ΚΑΝΟΥΝ ΚΟΡΙΤΣΟΠΟΥΛΑ ΝΑ ΕΡΩΤΕΥΟΝΤΑΙ ΤΟ ΡΟΥΒΑ ... ΥΠΟΘΕΤΩ ΟΤΙ ΠΡΠΕΙ ΝΑ ΠΑΙΖΕΙ ΚΑΠΟΙΟ ΜΕΣΣΙΑΝΙΚΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΣΕ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟ ΜΕ ΧΑΜΗΛΗ ΑΥΤΟΕΚΤΙΜΗΣΗ (ΣΤΟΧΕΥΟΥΜΕ ΧΑΜΗΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΚΙΝΔΥΝΕΥΟΥΜΕ ΛΙΓΩΤΕΡΟ ΝΑ ΦΑΜΕ ΑΠΟΡΡΙΨΗ)
Αθηνά, το τετράδιο έχει άπειρες σελίδες οπότε, όσο κι αν μακρογράφεις δεν πρόκειται να στερήσεις χώρο από κάποιον... Επί της ουσίας, νομίζω ότι οι διαπιστώσεις είναι κοινές με λογικές διαφοροποιήσεις που οφείλονται σε οπτικές από διαφορετικές γωνίες και αποστάσεις.
Με συγχωρείτε για μια παρεμβολή στη συζήτηση περί ερώτων, ε; Εχω τη γνώμη ότι οι νεαρές που ερωτεύονται τους αχρείους νομίζουν πως θα τους φέρουν στον ίσιο δρόμο -τσεκαρισμένο!- και καμιά φορά το πετυχαίνουν. Λίγες δικηγορίνες, δημοσιοφράφισσες, κλπ, ερωτεύτηκαν κρατούμενους (συχνά για φόνο) και εκείνοι ανένηψαν; Αβυσσος η ψυχή του ανθρώπου και ο έρωτας μέγα φάρμακο.
Α! Ο Παγκρατίδης ήταν ένας αθώος φουκαράς. Θύμισέ μου να στο πω προφορικά ότΑΝ συναντηθούμε ποτέ. Είναι κάτι που δεν γράφεται, επειδή δεν υπάρχουν γραπτά στοιχεία.
ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΣΣΙΑΝΙΚΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΠΟΥ ΑΝΕΦΕΡΑ ΡΟΔΙΑ, ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΔΕΧΤΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΙΚΗΓΟΡΟ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΕΡΘΗ ΣΕ ΕΠΑΦΗ (ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ) ΜΕ ΤΟΝ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΑ, ΤΑ ΚΟΡΙΤΣΟΠΟΥΛΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΓΑ ΜΥΣΤΗΡΙΟ...
ΚΑΛΗΣΠΕΡΟΥΔΙΑ ΣΤΟΝ ΠΑΝΤΑ ΕΥΓΕΝΙΚΟ ΟΙΚΟΔΕΣΠΟΤΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΟΜΗΓΥΡΗ:-)
Μια χαρά το θέτεις το θέμα, μια χαρά. Ένας φόνος είναι ένας φόνος. Κι αν και υπάρχουν λόγοι για να πεθάνεις, μου είναι τρομερά δύσκολο να βρω λόγους για να σκοτώσεις...
Βρε, είσαι σόϊ με το Νιόνιο; (εμένα αυτό μου έμεινε από όλα τα σχόλια)
Στίχοι: Κώστας Βάρναλης Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης Πρώτη εκτέλεση: Γρηγόρης Μπιθικώτσης
Mες την υπόγεια την ταβέρνα, μες σε καπνούς και σε βρισές (απάνω στρίγγλιζε η λατέρνα) όλ' η παρέα πίναμ' εψές· εψές, σαν όλα τα βραδάκια, να πάνε κάτου τα φαρμάκια.
Σφιγγόταν ένας πλάι στον άλλο και κάπου εφτυούσε καταγής. Ω! πόσο βάσανο μεγάλο το βάσανο είναι της ζωής! Όσο κι ο νους να τυραννιέται, άσπρην ημέρα δε θυμιέται.
Ήλιε και θάλασσα γαλάζα και βάθος τ' άσωτ' ουρανού! Ω! της αβγής κροκάτη γάζα, γαρούφαλα του δειλινού, λάμπετε, σβήνετε μακριά μας, χωρίς να μπείτε στην καρδιά μας!
Tου ενού ο πατέρας χρόνια δέκα παράλυτος, ίδιο στοιχειό· τ' άλλου κοντόημερ' η γυναίκα στο σπίτι λυώνει από χτικιό· στο Παλαμήδι ο γιος του Mάζη κ' η κόρη του Γιαβή στο Γκάζι.
― Φταίει το ζαβό το ριζικό μας! ― Φταίει ο Θεός που μας μισεί! ― Φταίει το κεφάλι το κακό μας! ― Φταίει πρώτ' απ' όλα το κρασί! Ποιος φταίει; ποιος φταίει; Kανένα στόμα δεν τό βρε και δεν τό πε ακόμα.
Έτσι στη σκοτεινή ταβέρνα πίνουμε πάντα μας σκυφτοί. Σαν τα σκουλήκια, κάθε φτέρνα όπου μας έβρει μας πατεί. Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα, προσμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα!
ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ ΕΤΣΙ?ΕΧΩ ΑΝΟΙΞΕΙ ΣΧΕΤΙΚΟ POST ΣΤΟ BLOG ΜΟΥ ΠΕΡΙ ΠΟΙΗΣΗΣ...
μόνο το ποίημα του Καρυωτάκη που έγραψε ο μαύρος γάτος με βρίσκει σύμφωνη και για όνομα του Θεού μη συσχετίζετε ό,τι έγινε με τους Κοεμτζήδες το δα και σ άλλο μπλογκ...
Σχολιαστή μου, ναι δεν συγκρίνουμε Παναγούλη με Κοεμτζή. Ούτε Κοεμτζή με Φούκα ΤΩΡΑ. Το συζητάμε για Κοεμτζή με Φούκα μετά από δέκα χρόνια.... Δεν έθιξα τη ματιά του σκύλου γιατί κάποιοι καλοθελητές θα έσπευδαν να βγάλουν άλλα συμπεράσματα για το τι πιστεύω και πώς ταξινιμώ τις ευαισθησίες μου (όχι εσύ βεβαίως που πλέον με "διαβάζεις" καθαρά). Μια που το έθιξες, όμως, ευγνωμονώ το ζωντανό αυτό για τον δρόμο που μου δείχνει να ακολουθώ στη ζωή μου.
Μπαμπάκη, μετά χαρμολύπης, ναί!
Πέτρο, ναι, υπέροχο.
Αλκυόνη, σέβομαι απολύτως την άποψή σου. Η δική μου δεν είναι ίδια. Για όλους όσους ανέφερα στο προηγούμενο σχόλιό μου υπάρχουν πολλές και εντελώς διαφορετικές μεταξύ τους απόψεις. Όλες ξεκινούν από την κοινή διαπίστωση της αυθαίρετης αυτοδικίας με την αφαίρεση μιας, δυό, τριών, πέντε, επτά ζωών. Κι εμείς μπορούμε να φιλοσοφούμε διερευνώντας τα αίτια. Οι μανάδες, οι πατεράδες, τα παιδιά και οι σύζυγοι των κατασφαγμένων χέστηκαν για την άλφα ή βήτα άποψή μας...
Κανενας,σιγουρα,δεν εχει το δικαικωμα να βγαζει την καραμπινα και να τουφεκαει οποιον βρει μπροστα του"δι'ασημαντον αφορμη"Αλλα... ΠΑΓΚΡΑΤΙΔΗΣ.δεν ηταν απλα το θυμα,ηταν το εξιλαστηριο θυμα.Ενα παλληκαρι_χωρις μεγαλο δεικτη ευφυειας-ηταν,που συνεβρισκοταν με ομοφυλοφιλους(τον καιρο εκεινο)και ηταν και ψιλομπανιστηρτζης(αλλοι ειπαν πως πηγαινε στο Σειχ-σου για να μαζευει τα αποτσιγαρα που πετουσαν τα ζευγαρακια.Ολη η τοτε κοινωνια της Θεσ-νικης κρατησε τα μυστικα της.Ολοι ηξεραν τινος σπιτι εβγαζε στο δασος,εκτος ορατου δρομου.Ολοι ηξεραν το ενδοοικογενειακο προβλημα του τοτε βουλευτη της ΕΡΕ και τον"ακριβο"υιο του. Κουτσομπολια?αληθειες?Σημασια εχει οτι το αποσπασμα εδωσε το τελος σ'αυτη την βρωμικη ιστορια. ΚΟΕΜΤΖΗΣ..σιγουρα δεν μπορει να συγκριθει με τον Παναγουλη,μονο στο ο,τι αριστεροφερναν και οι δυο. (εχω προσωπικη εμπειρια απο,το τι πληγες μπορουν ν'ανοιξουν τα"φακελωματα"Την ειδε στραβα ο ερμος βουτηξε την καμα,κι οποιον παρει ο χαρος.Αβυσσος η ψυχη του ανθρωπου....Ποιος ειναι ομως ο ηθικος αυτουργος?Δεν δικαιολογω την πραξη.Το γιατι ψαχνω... ΠΑΠΑΧΡΟΝΗΣ...Μεγαλη ιστορια..και τραγικη.Για γυμναστικη ακαδημια ηθελε να παει ως εφηβος. και τον μεγαλωνε ο θειος-παπας(κανεις μας δεν ξερει πως). Πρωτη μαρτυρια-εχω μια φιλα πολλα χρονια,απο την Ξανθη.πηγαινε σχολειο μαζι του κι εδιναν τα αγωνισματα παρεα για την γυμν.ακαδ.Η περιγραφη της?Δειλος και ντροπαλος σαν μικρο κοριτσι Δευτερη μαρτυρια-Υπηρετουσε στην Ρεντινα.Ερχοταν στο μαγαζι μου το 1982,μαζι με αλλους των ΛΟΚ.Ο πιο σεμνος και ο πιο ευγενικος ηταν.Κι ομως η πρωτη επιθεση εκει εγινε σε μια κοπελιτσα απο τηνΑσπροβαλτα.Δεν τον ειδε καν.Μονο το ασπρο πουκαμισο θυμοταν το κοριτσι. Τριτη μαρτυρια-Εφηβες απο τον Σταυρο(χωριο κοντα στην Ρεντινα)που φλερταραν με τα ΛΟΛΑΚΙΑ,τον ειχαν στο δουλεμα για την ντροπαλοσυνη του και την δειλια του. Τεταρτη μαρτυρια-Ο λοχαγος απο την Ρεντινα( ο Σ.Κ) που ξεκινησε την ερευνα απο την Δραμα(οταν βρηκαν τα αποτυπωματα απο τις Αμερικανικες αρβυλες)ετυχε να ειναι ενα πολυ κοντινο μου προσωπο.Η ουσια ειναι πως τον εκαναν και ομολογησε μεσα απο ψυχολογικη πιεση(στρατιωτικος ψυχιατρος ηρθε απο την Αγγλια) Ενα απο τα πορισματα ηταν"εχουμε στην κατοχη μας μια τελεια στρατιωτικη θεριστρα.Φτιαξαμε εναν ανελεητο φονια.Ποιος τελικα φταιει γι αυτους τους ανθρωπους?μηπως καπου εχουμε κι εμεις την ευθυνη?Μηπως αυτο το συστημα και η απομακρυνση των ανθρωπων δημιουργει φονιαδες? Θα το ξαναπω"αβυσσος η ψυχη του ανθρωπου"Δεν μπορουν ολοι να αντεξουν την πιεση αυτης της σκληρης ζωης.Καποιος τα "παιζει"και βγαζει τις καραμπινες και τα μαχαιρια.Εμεις?που ειμαστε? Ευχαριστω τον οικοδεσποτη για την φιλοξενια,συγχωρεστε με για την πολυλογια των αφηγησεων...και ξεχασα να σασ πω οτι η Αναστασια που την στραγγαλισε πισω απο τον σταθμο...ηταν ξαδελφη μου....απο την Δραμα....
Και ζεϊμπέκικο... Και ταινία- μπορεί να έχει βρεθεί ήδη και ο πρωταγωνιστής...
Προσυπογράφω το πρώτο σχόλιο τής rodia. Καθένας μας γνωρίζει μόνον τις προθέσεις του και τί έχει κάνει (ή αποφύγει) ως τώρα. (Και ο περί ού ο λόγος, "καλό παιδί" ήταν μέχρι τα 36 του)...
Παναγιώτα, ενδιαφέροντα αυτά που θυμίζεις σε μας τους παλιότερους, (κουτσομπολιά, αλήθειες ή ψέμματα...). Δεν ξέρω γιατί, όμως, έχω την αίσθηση ότι πρέπει να επαναλάβω το τι γράφω στο ποστ.
"Μη βιαστείτε να χαρακτηρίσετε τον δολοφόνο. Ο Σαββόπουλος σε δέκα χρόνια θα του αφιερώσει ζεϊμπέκικο..."
Σκωπτικό, βεβαίως. Για τα ΜΜΕ, για την κοινωνία, για εμάς. Συντηρητικό αν θέλετε. Αλλά, συγχωρείστε με που δεν μπορώ να βρω ίχνος προοδευτικότητας στην άποψη
"Την ειδε στραβα ο ερμος βουτηξε την καμα,κι οποιον παρει ο χαρος"
ούτε μπορώ να δεχθώ ότι φταίει η
"εκπαίδευση" του Παπαχρόνη ως "φονική μηχανή" (εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες πέρασαν την ίδια μ' αυτόν εκπαίδευση)
Αυτά ξεπερνούν τη ΔΙΚΗ ΜΟΥ (προς αποφυγή παρεξηγήσεων) λογική. Για μένα ΟΛΟΙ αυτοί εγκλημάτισαν, πλήρωσαν με τις προβλεπόμενες από τους Νόμους ποινές (αφαιρέστε τον Παγκρατίδη γιατί δεν είναι ο κατάλληλος χώρος για να ανοίξει αυτή η συζήτηση) και αποφυλακίστηκαν. Αυτό και κατανοητό μου είναι και αποδεκτό. Δεν καταλαβαίνω, όμως, γιατί σώνει και καλά να τους αφαιρούμε και την ιδιότητα του εγκληματία και να τους περνούμε σε μια μυθική κουλτουρέ διαδικασία "θυματοποίησης" έως και "ηρωοποίησης".
Ίσως είμαι πια αρκετά γέρικος σκύλος για να μάθω νέα πράγματα.
Αγαπητε Ημιαιμε και συγγραφοντες κι εγω στους παλαιους ανηκω. Καταλαβα τι γραφεις στο Ποστ σου-δοξα τον παναγαθο,ταχω ακομα τετρακοσια- Ο Σαββοπουλος μ'αφηνει αδιαφορη ωσαν ανθρωπος.Δεν το γνωριζω τον κυριο προσωπικα.Ως καλλιτεχνης οφειλω να ομολογησω πως ειναι απο τους καλους.Τωρα αν θελει να κανει κομποδεμα απο τους εκαστοτε εγκληματιες,επιλογη και προβλημα του. Δεν δικαιολογω ,πασης φυσης εγκλημα,δεν δικαιολογω την αφαιρεση ζωης.Το επισημανα στο γραπτο μου."δεν εχουμε ολοι τις ιδιες αντοχες"Μιση στροφη ειναι για να λασκαρει η βιδα.Αν ηταν αλλοιως,ουτε τρελοκομεια θα υπηρχαν ,ουτε ψυχιατροι. Δεν τους μυθοποιω και δεν τους θαυμαζω.Απεναντιας λυπαμαι για τον πονο που σπερνουν με τις πραξεις τους. Απλα -αποψη μου-νομιζω,πιστευω,τι σημασια εχει? Ο καθε δολοφονος σερνει εναν φονια απο πισω του,και τον αντιγραφει. Αν αυτος λεγεται πατερας,μανα,αδελφος,κοινωνια,συστημα,ας το αναλυσουν οι ειδημονες.εγω δεν γνωριζω. Και αγαπητο μου παιδι dodos,σκεψου λιγο"να μην μπορεις να"πας" με μια κοπελλα"για τεχνικους λογους".... Μεγαλη πικρα.....ε? Τοτε σε κανουν και ταινεια......και τα εσοδα για τους δολοφονους......
Παναγιώτα, απολύτως κατανοητό το σχόλιό σου και σεβαστό. Αν ξαναθυμηθούμε αυτό που κατέθεσε η Ροδιά (όλοι είμαστε εν δυνάμει φονιάδες), θα συμφωνήσουμε ότι ένα κλικ είναι αρκετό για να γίνει κάποιος φονιάς. Και θα κατανοήσουμε τους λόγους που τον οδήγησαν εκεί. Πόσα κλικ όμως χρειάζονται για να μετα-χαρακτηριστεί ένας φονιάς σε αθώο θύμα της κοινωνίας; (αν όχι και σε ήρωα;) Εξιλεώνοντας τους εγκληματίες μήπως δικαιολογούμε το έγκλημα; Η ερώτηση είναι ρητορική και δεν απευθύνεται σε σένα.
συμφωνω με το "ολοι ειμαστε εν δυναμει φονιαδες"της rodia. κι εγω ειχα στιγμες παλαιοτερα που ηθελα να παρω κεφαλια.Απεχθανομαι καθε μορφη βιας και πολυ περισσοτερο την αφαιρεση ζωης.Δεν εξιλεωνω τουε εγληματιες.Θελω να πω ομως οτι τους πρεπει μια ανθρωπινη βοηθεια,εστω για να βρουνε την μεταμελεια και την ειρηνη μεσα στην ψυχη τους.Κανεις ανθρωπος δεν γεννηθηκε τερας.Εγινε...χωρις και ο ιδιος να ξερει το γιατι.... Ας ψαξουμε γυρω μας,οι φονιαδες υπαρχουν παντου,παντι τροπω, Σεβομαι την ρητορικη ερωτηση που δεν απευθυνεται σ'εμενα,αλλα θα πω κατι προς εμενα πρωτα,σε ολους μετα... Παραβολη του χαμενου προβατου εκ των εκατο.Κατα Ματθαιον Ευαγγελιο,κεφ.18 παρ-11-20
Προς εσένα. Εφόσον δεν γράφω όνομα, προς ποίον θα ήτο; ...και με βρίσκεις σύμφωνη σε όσα λες (ποστ & σχόλια). Λες να είμαι κι εγώ συντηρητική; Μπααα...
Mammani καλημέρα! Δουλεύω στον υπολογιστή και χώνομαι συνέχεια στο μπλογκ έχοντας εκπλαγεί απο το ενδιαφέρον των φίλων να καταθέσουν τη σκέψη τους πάνω σ' αυτό το θέμα. Αν μη τι άλλο, γινόμαστε καλύτεροι προσλαμβάνοντας ερεθίσματα σκέψης. Γι αυτό σε "τσίγκλισα" να γράψεις και τη δική σου. Επειδή, δε, εσένα σε έχω κοιτάξει και κατάμματα, σε καμμιά περίπτωση δεν θα σε κατέτασσα στους "συντηρητικούς" έτσι όπως τους αντιλαμβάνομαι εγώ. Στον εαυτό μου βεβαίως καταλογίζω αρκετό συντηρητισμό που προσπαθώ να μη φτάσει στα όρια του δογματισμού. Να σε "βλέπουμε" συχνότερα!
Παναγιώτα, καλή η παραβολή αλλά προσωπικά δεν θα με εμπόδιζε σε τίποτα να εγκληματίσω αν ο γαμπρός μου (φρικτή σκέψη) τεμάχιζε την κόρη μου και την πέταγε στα σκουπίδια...
Για τον Κοεμτζή είχα κι εγώ μια κρυφή αμφιβολία. Ακόμα και η εναντίωση στην κρατική ασυδοσία και μανία πρέπει να έχει ένα όριο...
Αλλά εδώ υπάρχει ένα ενδιαφέρον σενάριο: Ο Έλληνας πάντα αντιμετώπιζε (και σε μεγάλο βαθμό με το δίκιο του) το κράτος του σαν το τούρκικο βαλαέτι. Αυτό, στον καιρό της Χούντας, απέκτησε και ιδεολογικό μανδύα. Το κράτος ήταν ο εχθρός που μας καταπίεζε. Με αποτέλεσμα, μετά τη Χούντα, πολλοί να γίνουν αντιστασιακότεροι των αντιστασιακών και μάλιστα, να δίνουν ιδεολογική υφή, για παράδειγμα, στο ότι έκλεβαν φόρους ή δεν σέβονταν τους νόμους. «Επειδή το κράτος μας καταπίεζε ΤΟΤΕ, εμείς αντιστεκόμαστε ΤΩΡΑ». Ετεροχρονισμένοι, δήθεν επαναστάτες.
Από εκείνο τον καιρό νομίζω επηρεάστηκε η αντιμετώπιση στους Κοεμτζή και Ρωχάμη – υπήρχαν και οι άλλες παράλληλες ιστορίες με εγκληματικά λάθη και φυλακίσεις αθώων της Ασφάλειας (θυμάμαι τον δήθεν Δράκο του Σέιχ Σου που έμεινε χρόνια φυλακή, στην ίδια ομάδα θα τον έβαζα). Και φτάνουμε, μέχρι και σε «ήρωες εγκληματίες: από το Βερνάρδο, μέχρι τη 17Ν τον καιρό του ‘80.
Τέλος πάντων, από όλα αυτά βγήκε και κάτι καλό: περιορίστηκε λίγο (κάπως, έστω, ΟΚ μην κοιτάς τα φετινά, ούτε τα προπέρσινα, κάπως!) η ασυδοσία των ασφαλιτών. Ή, καταλάβαμε που μπορεί να φτάσει κάποιος κυνηγημένος (τουλάχιστον ήρθαμε και βάλαμε κάπως τον εαυτό μας στη θέση του). Η εναντιότητα στο κράτος δεν ήρθε με αυτά τα γεγονότα, προϋπήρχε, ήταν το κουσούρι μας.
Και ακόμα ένα πράγμα: Κάτι που έμεινε, δυστυχώς, ήταν η μη επανένταξη των πρώην φυλακισμένων στην κοινωνία. Εάν πιστεύουμε στους νόμους, τότε ο κάθε αποφυλακισμένος Κοεμτζής και ο κάθε αποφυλακισμένος Ρωχάμης, θα έπρεπε να ενταχθούν σε ένα πρόγραμμα επανένταξης. Αυτό δεν συνέβη – η κόρη του Κοεμτζή, μάλιστα, άλλαξε μέχρι και το όνομά της.
Φτάνω στο σήμερα, όπου όλοι κλέβουν όλους, και η παρανομία απεκδύθηκε κάθε ιδεολογία. Σήμερα κανείς δεν θα πει ότι κλέβει φόρους ή παρκάρει παράνομα ή χτίζει παράνομα επειδή κάνει ιδεολογικό πόλεμο στο κράτος. Για τον κώλο του το κάνει και το ξέρουν όλοι.
Κι εδώ, υπάρχει μια διαφορά πλέον με τον τύπο που σκότωσε τους πέντε ανθρώπους. Δεν έβαλε κατά του κράτους, κατά του συστήματος, κατά θεσμών – έβαλε κατά απλών ανθρώπων. Δύσκολα θα γίνουν ζεϊμπέκικο....
Πάντως η εναλλακτική άποψη υπάρχει ήδη. Ακολουθεί στο επόμενο σχόλιό μου (το link δεν δουλεύει).
ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ ΑΙΧΜΕΣ Βία και περηφάνια στον κόσμο της παραδοσιακής κτηνοτροφίας
ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ιστορική διαδρομή του, ο κόσμος της ημινομαδικής- μεταβατικής κτηνοτροφίας είναι ένας κόσμος των όπλων και της βίας. Σε ένα πρώτο επίπεδο, χρονολογικά και εννοιολογικά, η βία της ένοπλης κτηνοτροφίας είναι αμυντική, σε βαθμό που να μην μπορεί να ξεχωρίσει κανείς εύκολα τους ορεινούς κρατικούς ενόπλους από τους κτηνοτρόφους.
Οι ρωμαϊκές λεγεώνες που μας κληρονόμησαν τη βλάχικη εθνο-πολιτισμική κοινότητα της Βαλκανικής ήταν λεγεωνάριοι - φρουροί των ορεινών δρόμων και ταυτόχρονα κύριοι της μεγάλης μεταβατικής κτηνοτροφίας. Η στρατιωτική οργάνωση του μεταγενέστερου τσελιγκάτου, με τους «σκουτάρηδες» και τα «φλάμουλα», λατινικές στρατιωτικές λέξεις για τους αρχιποιμένες και τις σημαίες- λάβαρά τους, μας οδηγούν στα βάθη των αιώνων με αναμφισβήτητο σταθμό τη ρωμαιοκρατία και τη διάδοχό της βυζαντινή αυτοκρατορία.
Πέρα από αυτή τη μακροσκοπική ματιά στον χώρο της ιστορίας, μια προσέγγιση της οικονομικής λειτουργίας της κτηνοτροφικής δραστηριότητας, μπορεί να μας φανερώσει καλύτερα τις ανάγκες άμυνας των κοπαδιών και συνακόλουθα την εγκαθίδρυση της ένοπλης βίας στο εσωτερικό της επαγγελματικής ομάδας. Μιλώντας αποκλειστικά για τους κτηνοτροφικούς πληθυσμούς, που δεν είχαν αγροτικές παραγωγικές δραστηριότητες, παρατηρούμε ότι το σύνολο των περιουσιακών στοιχείων του κτηνοτρόφου, το κοπάδι, είναι ένα αγαθό ευπαθές, κινητό και ευάλωτο. Από τα στοιχεία της φύσης και τους ανθρώπους. Η άμυνα του κτηνοτρόφου είναι περισσότερο επιτακτική ακόμη και από την άμυνα του αγρότη και του εύπορου αστού. Το κοπάδι χωρίς ένοπλη άμυνα θα ήταν αντικείμενο κλοπής, εύκολη λεία στο έλεος της παραμικρής βίαιης αντίπαλης ομάδας. Και τότε η οικονομική καταστροφή της κτηνοτροφικής οικογένειας (ή ομάδας) θα ήταν ανεπανόρθωτη. Τα όπλα του κτηνοτρόφου είναι σαν την αναπνοή του.
Αρματολοί και κλέφτες είναι όψεις του κόσμου της παραδοσιακής κτηνοτροφίας, άσχετα προς την ένταξή τους στο οθωμανικό κρατικό σύστημα (αρματολοί) ή την απόκλισή τους από αυτό (κλέφτες) και τη μεταγενέστερη ένταξή τους στο εθνικό πάνθεο, μέσα από τον επαναστατικό συμφυρμό του 1821. Πολεμική παράδοση, ζωτικές ανάγκες άμυνας, διοικητική ανεξαρτησία (οι ημινομάδες κτηνοτρόφοι δεν υπάγονται στους φυσικούς, τοπικούς φορείς της κρατικής εξουσίας), δημιουργούν τις συνθήκες μίας ιδιαίτερης κουλτούρας, όπου η ευθιξία και η υπερηφάνεια, καθώς και η τήρηση του άγραφου κανόνα, αποτελούν τα θεμέλια μιας συμπεριφοράς αρχαϊκής βέβαια και εντοπισμένης σε ελάχιστα σημεία επικοινωνίας με τον έξω κόσμο, δομημένης, όμως, συνεκτικής και μεταβιβάσιμης.
Άλλωστε ο κτηνοτρόφος είχε ένα μεγάλο ανομολόγητο αντίπαλο με τον οποίο έπρεπε να αναμετρηθεί: τον αγρότη καλλιεργητή, που σταδιακά αλλά συστηματικά εδώ και δύο- δυόμισι αιώνες τού στερεί τους βοσκοτόπους και τους μετατρέπει σε σύγχρονες καλλιέργειες. Η μεγάλη αλλαγή.
Αλλά και οι ορεινοί κτηνοτρόφοι δεν έμειναν με σταυρωμένα τα χέρια, προσκολλημένοι σε μια αντιπαλότητα χωρίς διέξοδο. Προσαρμόστηκαν, εγκαταστάθηκαν στα χωριά, όσοι δεν εγκαταστάθηκαν στις πόλεις, και στις δύο περιπτώσεις έγιναν ευρηματικοί επιχειρηματίες, σπουδαίοι συντελεστές της εθνικής ελληνικής ολοκλήρωσης και της οικονομικής ανάπτυξης της χώρας. Το σημείωμα αυτό δεν αφορά κανέναν από αυτούς. Ίσως δεν αφορά ούτε τους συντελεστές της πρόσφατης τραγωδίας στο Αγρίνιο. Θέλει μόνο να δείξει, όπως μια αρχαιολογική τομή στο έδαφος, τα παλιότερα στρώματα κοινωνικής συνείδησης, που καμιά φορά μπορεί να είναι πολύ περισσότερο ανθεκτικά απ' ό,τι τα φανταζόμαστε και πολύ πιο εύγλωττα από τις δικές μας αναλύσεις.
Όλα καλά, αλλά αν το "σημείωμα" δεν αφορά στους κτηνοτρόφους του Αγρινίου, τότε γιατί γράφτηκε τώρα; Γιάννη μου, πολύ φοβάμαι (όχι ακριβώς) ότι τα δέκα χρόνια που υπολόγισα για να γίνει ο Φούκας Διγενής Ακρίτας είναι ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ...
Πολλά "άλλοθι" δίνεις κι εσύ στους όποιους φονιάδες με τις σωστές ιστορικές αναλύσεις σου. Άλλα τόσα δίνω κι εγώ. Αλλά, ρε γαμώ το, ΕΙΝΑΙ φονιάδες, ληστές, επικίνδυνοι. Κι έτσι -γνώμη μου- πρέπει να μείνουν στην ιστορία. Κι ας μου πεί κάποιος μια κοινωνία που έχει βρεί τον τρόπο να επανεντάσσει στους κόλπους της φονιάδες σαν κι αυτούς. Υπάρχει;
ΥΓ. Είναι και ορισμένα πράγματα που μέσα μου είναι απολύτως ξεκαθαρισμένα γιατί είτε τα έζησα προσωπικά είτε γιατί ήμουν πολύ κοντά στα τεκταινόμενα και εκτός ΜΜΕ και ξεσάλωτης φαντασίας κάποιων που παίζουν με τη μισή αλήθεια (όπως π.χ. ο Χαρδαβέλλας που έχει κάνει εικοσιπέντε εκπομπές για το πείραμα της Φιλαδέλφειας και το πόσο παράξενο ήταν το αντιτορπιλλικό πρώην Ελντριτζ και μετά ΛΕΩΝ. Άμα έχεις φάει μερικά χρόνια μέσα στο καράβι αυτό και μετά ακούς τον κάθε Χαρδαβέλλα να λέει του κόσμου τις μαλακίες, ε, αρχίζεις και μαθαίνεις την τεχνική της παραπληροφόρησης...) Μία από τις υποθέσεις που δεν έχω γνώμη αλλά πεποίθηση είναι και η περιβόητη του Δράκου του Σέιχ Σού. Και είναι η εντελώς αντίθετη από αυτή που έχει διαμορφωθεί στην κοινή γνώμη από τα ΜΜΕ. Δεν μπορώ και ούτε θέλω να αλλάξω τη γνώμη του οποιουδήποτε μια και τώρα πια δεν έχει καμιά σημασία... Ούτε για τον Παγκρατίδη ούτε για τα θύματά του. Παράκληση, λοιπόν, προς φίλους. Αφήστε το στην άκρη το θέμα. Και το Πείραμα της Φιλαδέλφειας, επίσης!
ΤΗΝ ΕΙΔΑ την κακία που με αφορά! Και έχω να δηλώσω πως τον επόμενο καφέ μαζί σας θα τον πιω στην πρωτεύουσα. Στην συμπρωτεύουσα δεν έρχομαι μέχρι να φύγει ο Ψωμιάδης. Κάνω εμπάργκο!
(και η ιστορία με τα σοκολατάκια τέλος! Δεν ξεναφέρνω!)
Ειμαι πολυ περιεργη να μαθω την πεποιθηση που εχετε για τον "Παγκρατιδη και τα θυματα ΤΟΥ"και το ρωταω αυτο,γιατι εσεις ο ιδιος γραψατε σε σχολιο"δεν ειναι ο καταλληλος χωρος για να ανοιξει αυτη η συζητηση" και χωρις να θελω να φανω ηλιθια,(ισως και να ειμαι)αναρωτιεμαι τι σχεση εχουν τα εγκηματα με τον Χαρδαβελα(τ-β δεν βλεπω)και το πειραμα της φιλαδελφειας(Αυτο το ειδα εν ετει 1985).Ο χωρο-χρονος ειναι δουλεια των φυσικων.Τα εγκληματα των αστυνομικων.Ποια η μεταξυ τους σχεση?Μαλλον αδιαβαστη πιαστηκα.Συγχωρηστε με ειμαι πολυ νεα στα μπλογκ......
krot μη του κανεις εμπαργκο του Παναη.Ειναι καλο παιδι ο μπαγασας....
Παναγιώτα μου η σχέση που, κατά τη γνώμη μου, υπάρχει είναι, όπως καταλήγει το σχόλιό μου, η τεχνική της παραπληροφόρησης. Επειδή η πεποίθησή μου είναι τελεσίδικα διαμορφωμένη με τα δικά μου κριτήρια, και το γεγονός ότι κανένα δικαστήριο δεν άλλαξε την καταδίκη του μέχρι τώρα, θεωρώ ότι υπήρξαν θύματα του Παγκρατίδη. Εσύ, με τα κριτήριά σου θεωρείς ότι δεν υπήρχαν. Και επειδή τα μπλογκς δεν είναι ο κατάλληλος χώρος για επανάληψη της δίκης, ας μείνουμε κι οι δυό με τις πεποιθήσεις μας όπως κι αν αυτές έχουν διαμορφωθεί. (νομίζω ότι όταν γράφω "τα θύματά ΤΟΥ" καταγράφω και το ποια είναι η πεποίθησή μου γι αυτόν) Από τις σκέψεις σου, κάθε άλλος παρά ο χαρακτηρισμός που δυνητικά αποδίδεις στον εαυτό σου ταιριάζει... γι αυτό και επιζητώ την άποψή σου. Η τροφή για σκέψη δεν παχαίνει, συντηρεί και αναπτύσσει την ανθρωπιά μας.
ΥΓ Τα πειράματα στον χωροχρόνο μπορεί και να έγιναν. Από εκεί μέχρι το ότι το πλοίο προκαλούσε πονοκεφάλους, εξαφανιζόταν κατά τις ασκήσεις από τα ραντάρ των πλοίων -κάποτε κι από τα μάτια των πληρωμάτων-(!), και προκαλούσε βλάβες σε όποιο πλοίο το προσέγγιζε, ε, υπάρχει μια τεράστια απόσταση. Κι όμως πολλοί έχουν πεισθεί και ορκίζονται ότι έτσι είναι και ότι εγώ, όπως και χιλιάδες άλλοι που πέρασαν μεγάλο χρόνο στο πλοίο αυτό, έχω ορκισθεί να μην αποκαλύψω το τρομερό μυστικό της κρυφής κρύπτης που "δεν έχει ανοίξει" από την παράδοση του πλοίου στην Ελλάδα...!
Γιάννη, το "(όχι δυστυχώς)" σημαίνει ευτυχώς που "την κάνεις" ή ευτυχώς που "πας ταξιδάκι"; (σκυλίσια προβοκάτσια, ε;) :)
so far, κι αν δεν μπορεί αυτός τότε, πολύ φοβάμαι ότι θα είναι πάλι ο Λιάνης Υπουργός... :)
Kαλησπερα και καλο μηνα σε ολους.Εχετε δικιο ημιαιμε.Ας κρατησει ο καθενας μας τις πεποιθησεις του.Μονο που θα πω πως με τα ΜΜΕ δεν τα πηγαινα ποτε καλα.Μ'αρεσει να ακουω ιστοριο-αναμνησεις γεροντοτερων,απλοικων ανθρωπων,εγγραματων η μη, Υ.Γ.για τα πειραματα στο χωρο-χρονο δεν γνωριζω αν εγιναν.Οι γνωσεις μου στην φυσικη εμειναν στα σχολικα μου χρονια.Καπου ομως ειχα διαβασει,πως καποιοι επιστημονες, της "σχολης"του Ε.FERMI,εισηγαγαν μια"σταθερα" στον τυπο Ε=m.c(τετραγωνο),παρμενη απο την θεωρια των κβαντων(ο χρονος δεν ειναι απολυτη τιμη,αλλα σχετικη)και εφτασαν,αν οχι πρακτικα,στο ανοιγμα της"σπειρας"του χωροχρονου. Δεν ξερω το μυστικο που ορκιστεικατε να φυλαξετε(αν και θα ηθελα πολυ να το μαθω)μηπως ομως υπαρχει αυτη η ατραπος,που οδηγει σ'εναν τοπο,χωρις χθες,σημερα και αυριο????Και αν το Ελντριτζ ειναι αληθινο,ωσαν πλοιο,και οχι αποκυημα της φαντασιας του σκηνοθετη,τι μυστικα κρυβει?
Παναγιώτα μου, καλό μήνα. ΔΕΝ ορκιστήκαμε, βεβαίως, χιλιάδες άτομα να κρατήσουμε κάποιο μυστικό... Ούτε υπάρχει τέτοιο πράγμα στο συγκεκριμένο πλοίο. Εννοούσα ότι με τη μέθοδο της μισής αλήθειας και της διαδικασίας "πιασάρικης" παραπληροφόρησης, υπάρχουν πολλοί που ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΜΕΝΑ ό,τι και να τους πείς αυτοί θα πιστεύουν ότι έχει δοθεί τέτοιος όρκος. Το ίδιο πιστεύω (και δεν είναι ανάγκη να συμφωνεί κανείς μαζί μου, ούτε θεωρώ ότι αφελώς πιστεύει κανείς το αντίθετο)έχει συμβεί και με την περίπτωση του Δράκου τον οποίον δίκασαν δημοκρατικότατοι εισαγγελείς και όχι το παρακράτος της Δεξιάς της εποχής εκείνης. Εκτός κι αν ο Σαρτζετάκης και ο Αθανασόπουλος ήταν στην παρέα του Γκοτζαμάνη και των παρακρατικών...
Για τα ενδιαφέροντα επιστημονικά που γράφεις δεν μπορώ να πω τίποτα γιατί ποτέ μου δεν μπόρεσα να τα καταλάβω και θαυμάζω αυτούς που μπορούν. :)
Το Ελντριτζ, ως πλοίο, είναι αληθινό. Το ότι έγιναν διάφορα πειράματα περί ηλεκτρομαγνητισμού είναι δεδομένο. Επειδή τα αμερικάνικα πειράματα ήταν -φυσικά- απόρρητα (γιατί γίνονταν για στρατιωτικούς σκοπούς), το μυστήριο και η φαντασία ξεσαλώθηκαν. Το πλοίο αυτό μετά τον πόλεμο δανείστηκε στο Ελληνικό Ναυτικό στο οποίο σταδιοδρόμησε άλλα τριάντα χρόνια όπως και τρία ίδια που δόθηκαν την ίδια εποχή. Στα τριάντα αυτά χρόνια πέρασαν είκοσι τουλάχιστον κυβερνήτες, πάνω από 500 αξιωματικοί και χιλιάδες υπαξιωματικοί και ναύτες. Από αυτούς -τους ναύτες- βρέθηκαν τέσσερεις-πέντε να καταθέτουν στον ...Χαρδαβέλλα σημεία και τέρατα που αντιλήφθηκαν κατά τη θητεία τους (πονοκέφαλοι, εξαφανίσεις, μυστικά αμπάρια κλπ). Στα τριάντα αυτά χρόνια, ΟΛΕΣ οι λαμαρίνες του πλοίου αλλάχτηκαν τουλάχιστον τρείς φορές χωρίς βεβαίως ποτε και ΚΑΝΕΙΣ να εντοπίσει καμμιά ..."πύλη στον χωροχρόνο". Προσωπικά έχω περάσει αρκετό χρόνο πάνω σ' αυτό το πλοίο για να είμαι σίγουρος ότι είναι ένα πλοίο σαν όλα τ' άλλα χωρίς μυστήρια και ιδιαίτερες συμπεριφορές. Κι όμως, ο οδοντίατρός μου είναι πεπεισμένος ότι ΚΑΤΙ ΤΟΥ ΚΡΥΒΩ!!! Παραδίνομαι! :)
Ημιαιμε σας ευχαριστω για τις πληροφοριες που μου δωσατε.Τα ενδιαφεροντα τα επιστημονικα ουτε εγω τα πολυκαταλαβαινω,αλλα τα ψιλοψαχνω βαση επιστημονικης καταθεσης και οχι απο τον ....Χαρδαβελα και αλλους 5-6 που θελουν να βγουν στον φακο της Τ-Β.Να πειτε του οδοντιατρου σας(εδω αστειευομαι)να αγορασει τις παλιες λαμαρινες του Ελντριτζ.Ισως ανοιξει μια"πυλη"Λετε να κραταει και το DNA απο τις λαμαρινες αναμνησεις? Για να μην σας ποναει με τα δοντια οταν δεν του δινετε τις απαντησεις που ψαχνει.....
Αλλά άκου το πιο κουφό: ποιόν είδα λες την Κυριακή;
Όχι πες!
Τον Κοεμτζή!
Στην αρχή είδα έναν πάγκο με βιβλία, όλα δικά του. Σηκώνω το βλέμμα και βλέπω τον ίδιο να τα πουλάει. Άντε πες ότι ο δικτυακός κόσμος δεν είναι μικρός...
Όχι ότι δεν θα είχε κάτι ενδιαφέρον. Αλλά δεν είναι του δικού μου ενδιαφέροντος. Θα προτιμούσα μια επανένταξη κανονική και με το νόμο (που στο κάτω-κάτω, τον απελευθέρωσε) παρά αυτό το πράγμα. Δεν ξέρεις τι είναι σωστό και τι λάθος...
64 Comments:
Ο Σαββόπουλος τώρα μόνο στους δικαστές θα αφιέρωνε μπλουζ.
Και μπορεί να πάει και κανένας Υπουργός να τον παραλάβει από τη φυλακή για να τον πάει στα μπουζούκια για να ρίξει και καμιά ζεϊμπεκιά...
η απαξιωση που εκφραζεις για αυτο που εννοεις απαξιωνει το νοημα της εκφραση σου
====
ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΣΑΙ ΝΕΟΣ/ΝΕΑ ΓΙΑΤΙ τοτε θα λυπηθω ΔΙΠΛΑ
====
Και οταν σου πουν δεν ειναι τοπος και τροπος για αυτα
τραβηξε την φαλτσετα και θερισε .
Εξώριστε, καλημέρα!
Αθήναιε ήμουν σίγουρος ότι εσύ θα καταλάβαινες.
Δημήτρη, καλωςήρθες στο ταπεινό μου μπλογκ. Μπορείς να λυπηθείς ΜΟΝΑ.
Για ό,τι έχεις καταλάβει ότι εννοώ...
Εγώ λυπάμαι γιατί τη σκληρότητα αυτή στην κοινωνία μας, μερικοί διαννοούμενοι και μπροστάρηδες την έχουν προικίσει με πιστοποιητικά "ευγενών" ενστίκτων. Και αναφέρω τον συγκεκριμμένο γιατί είμαστε και σόι...
This comment has been removed by a blog administrator.
Καθένας θα μπορούσε να είναι ο εκτελεστής του πρωτοφανούς εγκλήματος, καθένας που δεν τον λογαριάζουν όσοι παραβαίνουν τους Νόμους ενώ εκείνος (ο καθένας) επιθυμεί να ζει σε περιβάλλον ήρεμης νομιμότητας, κλπ κλπ
Τρομάζω στη σκέψη ότι ο ασκός της αυτοδικίας έχει ανοίξει και δίνει το πρώτο (???) δείγμα, μια παράσταση θεάτρου παραλόγου μπροστά σε ένα κράτος-θεατή αδύναμο, ακριβώς εξαιτίας της παραβίασης των ίδιων του των Νόμων από εκείνους που τους θεσπίζουν, κλπ κλπ
..κάτι για ένα ψάρι που βρωμάει από το κεφάλι έχεις ακουστά υποθέτω..
..εν δυνάμει εκτελεστές είμαστε όλοι, φίλε ημίαιμε.. στα 40καιβάλε χρόνια από την ενηλικίωσή μου, θα ήθελα συχνά να ξεκαθαρίσω ένα σωρό λογαριασμούς.. το ότι συγκρατούμαι λόγω της παιδείας και της ανθρωπιάς μου, δίνει -δυστυχώς- τον αέρα στους επιτήδειους να συνεχίζουν εντελώς απροκάλυπτα πλέον την ασέλγεια σε βάρος του (κάθε) πολίτη αυτής της χώρας.. κλπ κλπ
Στενοχωριέμαι που σχολιάζω στο μπλογκ σου για μια αιτία τόσο.. (δε βρίσκω την ακριβή λέξη)
Γιατί στενοχωριέσαι Ροδιά μου; Δυστυχώς, έτσι είναι. Και για να είναι έτσι έχουν συμβάλει πολλοί, όπως αυτοί που "υπαινίσσομαι" πολύ φανερά στο σχόλιό μου. Γιατί αν στα ταπεινά μας ένστικτα προσθέσεις και την "κατανόηση" σε βαθμό επιβράβευσης της αντικοινωνικής συμπεριφοράς επιπέδου Κοεμτζή, Ρωχάμη και κάτι δήθεν επαναστατών φονιάδων, η συχνή επαναληπτική εμφάνιση νέων τέτοιων είναι αναπόφευκτη.
Το ότι είμαστε εν δυνάμει φονιάδες όλοι μας, το νιώθω καθημερινά...
Με χαρολυπεί, πάντως, που το σκωπτικό για την κοινωνία μας σχόλιό μου παιρνει διαστάσεις που δεν ήταν στις προθέσεις μου.
βρε βρε... να μαι κι εγώ! τι λόι??? δε σχολιάζω για το νιόνιο. ταφήνω στους πρεσβύτερους. λέω καλημέραααααααααα όμως!
"Καθένας θα μπορούσε να είναι ο εκτελεστής του πρωτοφανούς εγκλήματος..."
Tό σχόλιο τής Ροδιάς είναι μακράν τό πιό καλύτερα διατυπωμένο κείμενο (καί αφοπλιστικά ειλικρινές)γιά τό φρικτό αυτό φονικό τών τελευταίων ημερών.
Μέ καλύπτει απόλυτα (άν καί ποτέ προσωπικά δέν θά μπορούσα εγώ νά τό διατυπώσω μέ τέτοια άριστη δομή σκέψης καί λόγου).
Τούς χαιρετισμούς μου.
Καλώς και τον Στέλιο. Τα σχόλια της Ροδιάς πάντοτε "χτυπούν" στο κέντρο. Γι αυτό και την εκτιμούμε ιδιαιτέρως. Τους αντιχαιρετισμούς μου.
Λύκε, Λύκε, είσαι εδώ;; :))
Καλησπέρα και απο μένα,όντως η Ροδιά πρέπει ήδη να ανθίζει,να μας μαγεύει με τους καρπούς της που προσφέρουν καλοτυχία σε όποιον την χρειάζεται,εγώ θέλω ηρεμία,είχα κατα καιρούς σκύλους ημίαιμους και μου αποπνέαν μια ηρεμία που τα αντιστοιχα καθαρόαιμα βαβουριάζουν με την υστερία τους,ετσι και με τους ανθρώπους,προτιμώ τους νωχελικούς ή υπερκινιτικούς αληθινούς παρά τους "μάγγες της πορδής με τα λεφτά του μπαμπά..." που λεει και ο Πορτοκαλογλου.σας χαιρετώ.
Να μου επιτρέψετε να διαφωνήσω πλήρως.
Μην το χοντραίνουμε το πράμα. Αντε να έχουμε σκεφτεί να ρίξουμε ένα χέρι ξύλο, στον ανάγωγο, το φασιστοειδές, τον τυρανίσκο. Οχι όμως να πυροβολούμε νέα παιδιά, και να δίνουμε και χαριστική βολή. Και μεταξύ μας καμιά σχέση μεταξύ, του εν ψυχρώ δολοφόνου πατέρα και γιού, με τον τύφλα στο μεθύσι Κοεμτζή.
Καλώς και τον Πέτρο! Τι έγινε ρε παιδιά; Τι στο καλό φαίνεται ότι είπα;
Σχολιαστή μου πάλι συμφωνούμε διαφωνούντες...! Το "εν δυνάμει φονιάδες" συντηρείται στο "εν δυνάμει" και δεν περνά στην πράξη γιατί εμποδίζεται από παράγοντες πολιτισμού που οι περισσότεροι διαθέτουμε. Απλώς, επεσήμανα -σκωπτικά- ότι, κάποια στιγμή, που η φρίκη του εγκλήματος καταλαγιάσει μέσα μας, ή ξεπεραστεί από ένα φρικτότερο, κάποιοι -πιο πολιτισμένοι από εμένα- θα βρουν τα κίνητρα του δράστη εν πολλοίς δικαιολογημένα, μην πω και ευγενικά...
Αυτό, κατά τη δική μου εκτίμηση, είναι κατακριτέο και επικίνδυνο. Μια γνώμη είναι βεβαίως.
Υ.Γ.1 Στο να λιανίζεις πέντε οικογένειες, παίζει ρόλο το αν είσαι μεθυσμένος ή όχι;
Υ.Γ.2 Παράδειγμα του "εν δυνάμει" της Ροδιάς όπως εγώ το αντιλαμβάνομαι: Χτες ήρθε τυπάκος να μας βάλει πετρέλαιο. Ο στη φωτογραφία Ημίαιμος θεώρησε καλό να του γαυγίσει (επί 12 χρόνια δεν έχει επιτεθεί ή δαγκώσει). Ο τυπάκος θεώρησε καλό να του πετάξει τον "κάβουρα" στο κεφάλι (στην πράξη δολοφονική εκδήλωση) και να τον σχίσει ένα χιλιοστό από το μάτι. Ε, καλά που δεν είχα την καραμπίνα δίπλα μου. Δεν χρειαζόμουν πιοτό, ούτε την κοινωνική αμορφωσιά για να γίνω κι εγώ δολοφόνος. Και μη μου πείτε για ένα σκύλο. Οι λόγοι για τους οποίους είμαστε έτοιμοι να σκοτώσουμε είναι πολύ ταπεινώτεροι. Γι αυτό, νομίζω, δεν χρειάζεται να τους εξιδανικεύουμε με κινηματογραφικές ταινίες και τραγούδια προς τιμή τους.
Περαστικά στον σκυλούκο...
Α ρε Καρυωτάκη:
"όταν οι άνθρωποι θέλουν να πονείς
μπορούν με χίλιους τρόπους
ρίξε το όπλο, και σωριάσου πρηνής
μόλις ακούσεις ανθρώπους"
Σ:α(
Ακριβώς έτσι τοποθέτησα το "εν δυνάμει" μου.. κι ευχαριστώ Σκυλούκο μου που με αποκρυπτογράφησες:-)
Μη παρεξηγούμαστε και συναμετάξυ μας Σχολιαστή, ε
Υ.Γ. Περαστικούλια στον (κανονικό) σκυλούκο και πρόσεχέ τον, μη το εκθέτεις σε κίνδυνο το καημένο το ζωντανό. Τα θηρία είμαστε εμείς...
Εγώ θα τον έσκιζα τον τύπο που σου τραυμάτισε το σκυλούκο πάντως. Πάω να ενημερωθώ και μετά θα σχολιάσω γιατί δνε έχω ιδέα και τα σχόλια σας με μπέρδεψαν πιότερο.
(κάνα λινκάκι για τους μετανάστες εν έshει???)
Σκυλούκο μου, δεν νομίζω πως μπορεί να υπάρξει σύγκριση μεταξύ του εγκλήματος του Αγρινίου και αυτό του Κοεμτζή. Μα καμία απολύτως. Σκέψου λίγο τα πραγματικά περιστατικά της ιστορίας εκείνης, την εποχή, τα θύματα και θα δεις πως έχω δίκιο. Δεν λέω πως θα έκανα ό,τι κι ο Κοεμτζής (αν και ποτέ δενξέρεις, άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου), αλλά δεν μπορώ και να τον συγκρίνω με τους φονιάδες του Αγρινίου.
Σε δέκα χρόνια Ντόλυ μου θέλω να μου το ξαναπείς... Όχι τώρα!
(και μη μου συγκρίνεις κι εσύ τον Κοεμτζή με τον Αλέκο Παναγούλη, ε;)
Τώρα, περί συγκρίσεων. Τι να συγκρίνουμε σ' αυτόν τον άμοιρο τόπο. Ο Παγκρατίδης έγινε ήρωας ως θεμέλιος λίθος της δημοσιογραφικής σταδιοδρομίας Τσαρουχά. Ο Παπαχρόνης, και ο άλλος που τεμάχισε το αγγελικό εκείνο κορίτσι, έχουν πάρει περισσότερα ερωτικά γράμματα από τον Καζανόβα. Ο Ρωχάμης -και ο Παλαιοκώστας- είναι οι νέοι Ρομπέν των Δασών και Τσακιτζήδες. Ο Άγγελος γίνεται κινηματογραφικός Αρχάγγελος. Ο Ξηρός γίνεται ο νέος οσιομάρτυρας της ελληνοχριστιανικής κοινωνίας, ο Κοεμτζής ξαναχορεύει το ζεϊμπέκικο με τη συνοδεία παλαμακίων υπουργού, ο Ακις Πάνου συγχωρείται ως μουσική ιδιοφυία, ε, σε δέκα χρόνια -βάζω και στοίχημα- θα αναλύουμε το μεγαλείο της Ελληνικής λεβεντιάς του ανθρωποφάγου κτηνοτρόφου ο οποίος στην κορύφωση του δράματος έκανε την υπέρβασή του και προσέγγισε τον Θεό μονομαχώντας μ' αυτόν στο αλώνι για το δικαίωμα ζωής και θανάτου... Καί, όπα μας.
Και πριν μου ορμήξετε για την ...ιεροσυλία μου να κατακρίνω ορισμένους ή όλους αυτούς που ανέφερα, ξεκαθαρίζω ότι δεν κατακρίνω αυτούς. Τον εαυτό μου κατακρίνω που πείθεται κι αυτός κάποιες φορές από πιό πνευματικούς και προοδευτικούς από εμένα ανθρώπους ότι η αφαίρεση της ζωής μπορεί να έχει και ευγενικά κίνητρα... Δεν έχει, ρε γαμώ το.
Το νιώθω εγώ ο ίδιος όταν μού 'ρχεται να το κάνω. Και μού 'ρχεται, όπως και της Ροδιάς...
Και της Κροτκάγιας επίσης.
Μαυρόγατε, στρίβειν δια του αρραβώνος το σχόλιό σου... Μαύρη Γάτα άσπρη Γάτα, τα ποντίκια να πιάνει ε; :)))
¨Οχι όχι! Μαύρος Γάτος, Άσπρη Γάτα είναι το σωστό...
(ποντίκια δεν πιάνουν όλες οι γάτες.... χάλασαμε κι εμείς, δεν μάς φτιάχνουν πιά όπως παλιά! Μάς χάλασαν τα Whiskas...)
Χε,χε :)
ΠΑΝΩ ΠΟΥ ΜΙΛΟΥΣΑΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΚΛΗΡΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΤΗΣ ΥΠΑΙΘΡΟΥ...
ΚΑΤΑ ΚΑΠΟΙΟΝ ΤΡΟΠΟ ΠΑΝΤΩΣ ΚΟΕΜΤΖΗΣ ΚΑΙ ΦΟΥΚΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΛΟΓΟ ΣΚΟΤΩΣΑΝ:
ΤΗΝ ΚΑΤΑΠΑΤΗΣΗ ΑΥΤΟΥ ΠΟΥ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ Ως ΖΩΤΙΚΟ ΤΟΥΣ ΧΩΡΟ, ΚΙ ΑΥΤΟ ΝΟΜΙΖΩ ΕΙΝΑΙ ΑΤΑΒΙΣΤΙΚΟ ΕΝΤΣΙΚΤΟ, ΑΠΛΩΣ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΕΝΟΙ ΕΧΟΥΜΕ ΜΑΘΕΙ ΝΑ ΚΥΡΙΑΡΧΟΥΜΕ ΚΑΠΩΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΣΤΑ ΕΝΣΤΙΚΤΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΥΕΦΕΚΑΜΕ ΤΟ ΚΑΘΑΡΜΑ ΠΟΥ ΠΕΤΑΕΙ ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ ΣΟ ΚΕΦΑΛΙ ΤΟΥ ΣΚΥΛΟΥ ΜΑΣ (ΟΥΤΕ ΝΑ ΤΟΥ ΡΙΧΝΟΥΜΕ ΕΝΑ ΑΠΕΡΚΑΤ ΣΤΟ ΣΑΓΩΝΙ)
ΑΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΟ, ΑΛΛΕΣ ΠΑΛΙ ΚΑΚΟ...
ΤΑ ΕΡΩΤΙΚΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΟΥ ΠΑΠΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΟΠΩς ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΛΙΟΚΩΣΤΑΙΟΙ ΜΗΝ ΤΑ ΒΑΖΟΥΜΕ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΚΑΖΑΝΙ.
ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΑ ΕΡΩΤΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΠΟΥ ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΟΙ ΔΙΑΣΗΜΟΙ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΙ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΓΕΓΟΝΟΣ ΠΟΥ ΜΕ ΕΧΕΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΕΙ ΣΦΟΔΡΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΠΟΔΙΔΩ
ΣΤΗ ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΩΝ ΕΝ ΛΟΓΩ ΠΡΟΣΩΠΩΝ ΚΑΙ ΣΤΗ ΜΟΝΑΞΙΑ ΤΩΝ ΕΝ ΛΟΓΩ ΓΥΝΑΙΚΩΝ. ΒΕΒΑΙΑ ΤΟ ΠΟΙΟΙ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΙ ΩΘΟΥΝ ΚΑΠΟΙΕΣ ΝΑ "ΕΡΩΤΕΥΤΟΥΝ" ΕΝΑ ΒΙΑΣΤΗ-ΦΟΝΙΑ (ΕΣΤΩ ΚΑΙ "ΩΡΑΙΟ" ΓΙΑ ΤΑ ΛΑΙΚΑ ΠΡΟΤΥΠΑ) ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΜΟΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΛΙΓΟ ΠΙΟ ΑΝΕΞΗΓΗΤΟ ΑΠΟ ΤΟΥς ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΥς ΠΟΥ ΚΑΝΟΥΝ ΚΟΡΙΤΣΟΠΟΥΛΑ ΝΑ ΕΡΩΤΕΥΟΝΤΑΙ ΤΟ ΡΟΥΒΑ ...
ΥΠΟΘΕΤΩ ΟΤΙ ΠΡΠΕΙ ΝΑ ΠΑΙΖΕΙ ΚΑΠΟΙΟ ΜΕΣΣΙΑΝΙΚΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΣΕ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟ ΜΕ ΧΑΜΗΛΗ ΑΥΤΟΕΚΤΙΜΗΣΗ (ΣΤΟΧΕΥΟΥΜΕ ΧΑΜΗΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΚΙΝΔΥΝΕΥΟΥΜΕ ΛΙΓΩΤΕΡΟ ΝΑ ΦΑΜΕ ΑΠΟΡΡΙΨΗ)
ΠΑΛΙ ΜΑΚΡΥΓΟΡΗΣΑ, ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΧΡΗΣΗ ...
Αθηνά, το τετράδιο έχει άπειρες σελίδες οπότε, όσο κι αν μακρογράφεις δεν πρόκειται να στερήσεις χώρο από κάποιον...
Επί της ουσίας, νομίζω ότι οι διαπιστώσεις είναι κοινές με λογικές διαφοροποιήσεις που οφείλονται σε οπτικές από διαφορετικές γωνίες και αποστάσεις.
Με συγχωρείτε για μια παρεμβολή στη συζήτηση περί ερώτων, ε;
Εχω τη γνώμη ότι οι νεαρές που ερωτεύονται τους αχρείους νομίζουν πως θα τους φέρουν στον ίσιο δρόμο -τσεκαρισμένο!- και καμιά φορά το πετυχαίνουν. Λίγες δικηγορίνες, δημοσιοφράφισσες, κλπ, ερωτεύτηκαν κρατούμενους (συχνά για φόνο) και εκείνοι ανένηψαν; Αβυσσος η ψυχή του ανθρώπου και ο έρωτας μέγα φάρμακο.
Α! Ο Παγκρατίδης ήταν ένας αθώος φουκαράς. Θύμισέ μου να στο πω προφορικά ότΑΝ συναντηθούμε ποτέ. Είναι κάτι που δεν γράφεται, επειδή δεν υπάρχουν γραπτά στοιχεία.
Θα 'χουμε ΠΟΛΛΑ να πούμε επί του θέματος...!
Κι ο έρωτας, ναι, είναι φάρμακο. :)
Μην ξεχνάμε ότι ο Παγκρατίδης εκτελέστηκε. Και ένοχος να ήταν (που υπήρχαν σοβαρές αμφιβολίες για την ενοχή του), ήτανε θύμα (και όχι "θύμα").
ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΣΣΙΑΝΙΚΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΠΟΥ ΑΝΕΦΕΡΑ ΡΟΔΙΑ, ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΔΕΧΤΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΙΚΗΓΟΡΟ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΕΡΘΗ ΣΕ ΕΠΑΦΗ (ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ) ΜΕ ΤΟΝ
ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΑ, ΤΑ ΚΟΡΙΤΣΟΠΟΥΛΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΓΑ ΜΥΣΤΗΡΙΟ...
ΚΑΛΗΣΠΕΡΟΥΔΙΑ ΣΤΟΝ ΠΑΝΤΑ ΕΥΓΕΝΙΚΟ ΟΙΚΟΔΕΣΠΟΤΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΟΜΗΓΥΡΗ:-)
Είχα γράψει ένα σχόλιο, πρώτης τάξεως, αλλά μου το έφαγε ο πανάθλιος
υπολογιστής.
Η ουσία του σχολίου: Δεν συγκρίνουμε Παναγούλη με Κοεμτζή, όπως επίσης Κοεμτζή με Φούκα.
Δες Ημίαιμε στις εφημερίδες τη φωτογραφία του σκύλου ενός από τα θύματα. Στο βλέμα του τα λέει όλα.
Μια χαρά το θέτεις το θέμα, μια χαρά. Ένας φόνος είναι ένας φόνος. Κι αν και υπάρχουν λόγοι για να πεθάνεις, μου είναι τρομερά δύσκολο να βρω λόγους για να σκοτώσεις...
Βρε, είσαι σόϊ με το Νιόνιο; (εμένα αυτό μου έμεινε από όλα τα σχόλια)
ΟΙ ΜΟΙΡΑΙΟΙ
Στίχοι: Κώστας Βάρναλης
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Πρώτη εκτέλεση: Γρηγόρης Μπιθικώτσης
Mες την υπόγεια την ταβέρνα,
μες σε καπνούς και σε βρισές
(απάνω στρίγγλιζε η λατέρνα)
όλ' η παρέα πίναμ' εψές·
εψές, σαν όλα τα βραδάκια,
να πάνε κάτου τα φαρμάκια.
Σφιγγόταν ένας πλάι στον άλλο
και κάπου εφτυούσε καταγής.
Ω! πόσο βάσανο μεγάλο
το βάσανο είναι της ζωής!
Όσο κι ο νους να τυραννιέται,
άσπρην ημέρα δε θυμιέται.
Ήλιε και θάλασσα γαλάζα
και βάθος τ' άσωτ' ουρανού!
Ω! της αβγής κροκάτη γάζα,
γαρούφαλα του δειλινού,
λάμπετε, σβήνετε μακριά μας,
χωρίς να μπείτε στην καρδιά μας!
Tου ενού ο πατέρας χρόνια δέκα
παράλυτος, ίδιο στοιχειό·
τ' άλλου κοντόημερ' η γυναίκα
στο σπίτι λυώνει από χτικιό·
στο Παλαμήδι ο γιος του Mάζη
κ' η κόρη του Γιαβή στο Γκάζι.
― Φταίει το ζαβό το ριζικό μας!
― Φταίει ο Θεός που μας μισεί!
― Φταίει το κεφάλι το κακό μας!
― Φταίει πρώτ' απ' όλα το κρασί!
Ποιος φταίει; ποιος φταίει; Kανένα στόμα
δεν τό βρε και δεν τό πε ακόμα.
Έτσι στη σκοτεινή ταβέρνα
πίνουμε πάντα μας σκυφτοί.
Σαν τα σκουλήκια, κάθε φτέρνα
όπου μας έβρει μας πατεί.
Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα,
προσμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα!
ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ ΕΤΣΙ?ΕΧΩ ΑΝΟΙΞΕΙ ΣΧΕΤΙΚΟ POST ΣΤΟ BLOG ΜΟΥ ΠΕΡΙ ΠΟΙΗΣΗΣ...
μόνο το ποίημα του Καρυωτάκη που έγραψε ο μαύρος γάτος με βρίσκει σύμφωνη
και για όνομα του Θεού μη συσχετίζετε ό,τι έγινε με τους Κοεμτζήδες
το δα και σ άλλο μπλογκ...
Εξόριστε, το θέμα θέλει πολλή συζήτηση...
Αθηνά μας την καλησπέρα μας :)
Σχολιαστή μου, ναι δεν συγκρίνουμε Παναγούλη με Κοεμτζή. Ούτε Κοεμτζή με Φούκα ΤΩΡΑ. Το συζητάμε για Κοεμτζή με Φούκα μετά από δέκα χρόνια....
Δεν έθιξα τη ματιά του σκύλου γιατί κάποιοι καλοθελητές θα έσπευδαν να βγάλουν άλλα συμπεράσματα για το τι πιστεύω και πώς ταξινιμώ τις ευαισθησίες μου (όχι εσύ βεβαίως που πλέον με "διαβάζεις" καθαρά). Μια που το έθιξες, όμως, ευγνωμονώ το ζωντανό αυτό για τον δρόμο που μου δείχνει να ακολουθώ στη ζωή μου.
Μπαμπάκη, μετά χαρμολύπης, ναί!
Πέτρο, ναι, υπέροχο.
Αλκυόνη, σέβομαι απολύτως την άποψή σου. Η δική μου δεν είναι ίδια. Για όλους όσους ανέφερα στο προηγούμενο σχόλιό μου υπάρχουν πολλές και εντελώς διαφορετικές μεταξύ τους απόψεις. Όλες ξεκινούν από την κοινή διαπίστωση της αυθαίρετης αυτοδικίας με την αφαίρεση μιας, δυό, τριών, πέντε, επτά ζωών. Κι εμείς μπορούμε να φιλοσοφούμε διερευνώντας τα αίτια. Οι μανάδες, οι πατεράδες, τα παιδιά και οι σύζυγοι των κατασφαγμένων χέστηκαν για την άλφα ή βήτα άποψή μας...
Κανενας,σιγουρα,δεν εχει το δικαικωμα να βγαζει την καραμπινα και να τουφεκαει οποιον βρει μπροστα του"δι'ασημαντον αφορμη"Αλλα...
ΠΑΓΚΡΑΤΙΔΗΣ.δεν ηταν απλα το θυμα,ηταν το εξιλαστηριο θυμα.Ενα παλληκαρι_χωρις μεγαλο δεικτη ευφυειας-ηταν,που συνεβρισκοταν με ομοφυλοφιλους(τον καιρο εκεινο)και ηταν και ψιλομπανιστηρτζης(αλλοι ειπαν πως πηγαινε στο Σειχ-σου για να μαζευει τα αποτσιγαρα που πετουσαν τα ζευγαρακια.Ολη η τοτε κοινωνια της Θεσ-νικης κρατησε τα μυστικα της.Ολοι ηξεραν τινος σπιτι εβγαζε στο δασος,εκτος ορατου δρομου.Ολοι ηξεραν το ενδοοικογενειακο προβλημα του τοτε βουλευτη της ΕΡΕ και τον"ακριβο"υιο του.
Κουτσομπολια?αληθειες?Σημασια εχει οτι το αποσπασμα εδωσε το τελος σ'αυτη την βρωμικη ιστορια.
ΚΟΕΜΤΖΗΣ..σιγουρα δεν μπορει να συγκριθει με τον Παναγουλη,μονο στο ο,τι αριστεροφερναν και οι δυο.
(εχω προσωπικη εμπειρια απο,το τι πληγες μπορουν ν'ανοιξουν τα"φακελωματα"Την ειδε στραβα ο ερμος βουτηξε την καμα,κι οποιον παρει ο χαρος.Αβυσσος η ψυχη του ανθρωπου....Ποιος ειναι ομως ο ηθικος αυτουργος?Δεν δικαιολογω την πραξη.Το γιατι ψαχνω...
ΠΑΠΑΧΡΟΝΗΣ...Μεγαλη ιστορια..και τραγικη.Για γυμναστικη ακαδημια ηθελε να παει ως εφηβος. και τον μεγαλωνε ο θειος-παπας(κανεις μας δεν ξερει πως).
Πρωτη μαρτυρια-εχω μια φιλα πολλα χρονια,απο την Ξανθη.πηγαινε σχολειο μαζι του κι εδιναν τα αγωνισματα παρεα για την γυμν.ακαδ.Η περιγραφη της?Δειλος και ντροπαλος σαν μικρο κοριτσι
Δευτερη μαρτυρια-Υπηρετουσε στην Ρεντινα.Ερχοταν στο μαγαζι μου το 1982,μαζι με αλλους των ΛΟΚ.Ο πιο σεμνος και ο πιο ευγενικος ηταν.Κι ομως η πρωτη επιθεση εκει εγινε σε μια κοπελιτσα απο τηνΑσπροβαλτα.Δεν τον ειδε καν.Μονο το ασπρο πουκαμισο θυμοταν το κοριτσι.
Τριτη μαρτυρια-Εφηβες απο τον Σταυρο(χωριο κοντα στην Ρεντινα)που φλερταραν με τα ΛΟΛΑΚΙΑ,τον ειχαν στο δουλεμα για την ντροπαλοσυνη του και την δειλια του.
Τεταρτη μαρτυρια-Ο λοχαγος απο την Ρεντινα( ο Σ.Κ) που ξεκινησε την ερευνα απο την Δραμα(οταν βρηκαν τα αποτυπωματα απο τις Αμερικανικες αρβυλες)ετυχε να ειναι ενα πολυ κοντινο μου προσωπο.Η ουσια ειναι πως τον εκαναν και ομολογησε μεσα απο ψυχολογικη πιεση(στρατιωτικος ψυχιατρος ηρθε απο την Αγγλια)
Ενα απο τα πορισματα ηταν"εχουμε στην κατοχη μας μια τελεια στρατιωτικη θεριστρα.Φτιαξαμε εναν ανελεητο φονια.Ποιος τελικα φταιει γι αυτους τους ανθρωπους?μηπως καπου εχουμε κι εμεις την ευθυνη?Μηπως αυτο το συστημα και η απομακρυνση των ανθρωπων δημιουργει φονιαδες?
Θα το ξαναπω"αβυσσος η ψυχη του ανθρωπου"Δεν μπορουν ολοι να αντεξουν την πιεση αυτης της σκληρης ζωης.Καποιος τα "παιζει"και βγαζει τις καραμπινες και τα μαχαιρια.Εμεις?που ειμαστε?
Ευχαριστω τον οικοδεσποτη για την φιλοξενια,συγχωρεστε με για την πολυλογια των αφηγησεων...και ξεχασα να σασ πω οτι η Αναστασια που την στραγγαλισε πισω απο τον σταθμο...ηταν ξαδελφη μου....απο την Δραμα....
Πω, πω, ρε πουλάκι μου, τι καρφιά είναι αυτά που πετάς; Ωραίο πάντως. Με άρεσε.
Και ζεϊμπέκικο... Και ταινία- μπορεί να έχει βρεθεί ήδη και ο πρωταγωνιστής...
Προσυπογράφω το πρώτο σχόλιο τής rodia.
Καθένας μας γνωρίζει μόνον τις προθέσεις του και τί έχει κάνει (ή αποφύγει) ως τώρα. (Και ο περί ού ο λόγος, "καλό παιδί" ήταν μέχρι τα 36 του)...
Παναγιώτα, ενδιαφέροντα αυτά που θυμίζεις σε μας τους παλιότερους, (κουτσομπολιά, αλήθειες ή ψέμματα...).
Δεν ξέρω γιατί, όμως, έχω την αίσθηση ότι πρέπει να επαναλάβω το τι γράφω στο ποστ.
"Μη βιαστείτε να χαρακτηρίσετε τον δολοφόνο.
Ο Σαββόπουλος σε δέκα χρόνια θα του αφιερώσει ζεϊμπέκικο..."
Σκωπτικό, βεβαίως. Για τα ΜΜΕ, για την κοινωνία, για εμάς. Συντηρητικό αν θέλετε. Αλλά, συγχωρείστε με που δεν μπορώ να βρω ίχνος προοδευτικότητας στην άποψη
"Την ειδε στραβα ο ερμος βουτηξε την καμα,κι οποιον παρει ο χαρος"
ούτε μπορώ να δεχθώ ότι φταίει η
"εκπαίδευση" του Παπαχρόνη ως "φονική μηχανή" (εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες πέρασαν την ίδια μ' αυτόν εκπαίδευση)
Αυτά ξεπερνούν τη ΔΙΚΗ ΜΟΥ (προς αποφυγή παρεξηγήσεων) λογική.
Για μένα ΟΛΟΙ αυτοί εγκλημάτισαν, πλήρωσαν με τις προβλεπόμενες από τους Νόμους ποινές (αφαιρέστε τον Παγκρατίδη γιατί δεν είναι ο κατάλληλος χώρος για να ανοίξει αυτή η συζήτηση) και αποφυλακίστηκαν.
Αυτό και κατανοητό μου είναι και αποδεκτό.
Δεν καταλαβαίνω, όμως, γιατί σώνει και καλά να τους αφαιρούμε και την ιδιότητα του εγκληματία και να τους περνούμε σε μια μυθική κουλτουρέ διαδικασία "θυματοποίησης" έως και "ηρωοποίησης".
Ίσως είμαι πια αρκετά γέρικος σκύλος για να μάθω νέα πράγματα.
dodos, κι εγώ!
Μαμανόγατα, προς ποίον η ερώτηση; :)
Αγαπητε Ημιαιμε και συγγραφοντες κι εγω στους παλαιους ανηκω.
Καταλαβα τι γραφεις στο Ποστ σου-δοξα τον παναγαθο,ταχω ακομα τετρακοσια-
Ο Σαββοπουλος μ'αφηνει αδιαφορη ωσαν ανθρωπος.Δεν το γνωριζω τον κυριο προσωπικα.Ως καλλιτεχνης οφειλω να ομολογησω πως ειναι απο τους καλους.Τωρα αν θελει να κανει κομποδεμα απο τους εκαστοτε εγκληματιες,επιλογη και προβλημα του.
Δεν δικαιολογω ,πασης φυσης εγκλημα,δεν δικαιολογω την αφαιρεση ζωης.Το επισημανα στο γραπτο μου."δεν εχουμε ολοι τις ιδιες αντοχες"Μιση στροφη ειναι για να λασκαρει η βιδα.Αν ηταν αλλοιως,ουτε τρελοκομεια θα υπηρχαν ,ουτε ψυχιατροι.
Δεν τους μυθοποιω και δεν τους θαυμαζω.Απεναντιας λυπαμαι για τον πονο που σπερνουν με τις πραξεις τους.
Απλα -αποψη μου-νομιζω,πιστευω,τι σημασια εχει?
Ο καθε δολοφονος σερνει εναν φονια απο πισω του,και τον αντιγραφει.
Αν αυτος λεγεται πατερας,μανα,αδελφος,κοινωνια,συστημα,ας το αναλυσουν οι ειδημονες.εγω δεν γνωριζω.
Και αγαπητο μου παιδι dodos,σκεψου λιγο"να μην μπορεις να"πας" με μια κοπελλα"για τεχνικους λογους"....
Μεγαλη πικρα.....ε?
Τοτε σε κανουν και ταινεια......και τα εσοδα για τους δολοφονους......
Παναγιώτα, απολύτως κατανοητό το σχόλιό σου και σεβαστό.
Αν ξαναθυμηθούμε αυτό που κατέθεσε η Ροδιά (όλοι είμαστε εν δυνάμει φονιάδες), θα συμφωνήσουμε ότι ένα κλικ είναι αρκετό για να γίνει κάποιος φονιάς. Και θα κατανοήσουμε τους λόγους που τον οδήγησαν εκεί.
Πόσα κλικ όμως χρειάζονται για να μετα-χαρακτηριστεί ένας φονιάς σε αθώο θύμα της κοινωνίας; (αν όχι και σε ήρωα;) Εξιλεώνοντας τους εγκληματίες μήπως δικαιολογούμε το έγκλημα;
Η ερώτηση είναι ρητορική και δεν απευθύνεται σε σένα.
συμφωνω με το "ολοι ειμαστε εν δυναμει φονιαδες"της rodia.
κι εγω ειχα στιγμες παλαιοτερα που ηθελα να παρω κεφαλια.Απεχθανομαι καθε μορφη βιας και πολυ περισσοτερο την αφαιρεση ζωης.Δεν εξιλεωνω τουε εγληματιες.Θελω να πω ομως οτι τους πρεπει μια ανθρωπινη βοηθεια,εστω για να βρουνε την μεταμελεια και την ειρηνη μεσα στην ψυχη τους.Κανεις ανθρωπος δεν γεννηθηκε τερας.Εγινε...χωρις και ο ιδιος να ξερει το γιατι....
Ας ψαξουμε γυρω μας,οι φονιαδες υπαρχουν παντου,παντι τροπω,
Σεβομαι την ρητορικη ερωτηση που δεν απευθυνεται σ'εμενα,αλλα θα πω κατι προς εμενα πρωτα,σε ολους μετα...
Παραβολη του χαμενου προβατου εκ των εκατο.Κατα Ματθαιον Ευαγγελιο,κεφ.18 παρ-11-20
Προς εσένα.
Εφόσον δεν γράφω όνομα, προς ποίον θα ήτο;
...και με βρίσκεις σύμφωνη σε όσα λες (ποστ & σχόλια).
Λες να είμαι κι εγώ συντηρητική;
Μπααα...
Mammani καλημέρα! Δουλεύω στον υπολογιστή και χώνομαι συνέχεια στο μπλογκ έχοντας εκπλαγεί απο το ενδιαφέρον των φίλων να καταθέσουν τη σκέψη τους πάνω σ' αυτό το θέμα. Αν μη τι άλλο, γινόμαστε καλύτεροι προσλαμβάνοντας ερεθίσματα σκέψης. Γι αυτό σε "τσίγκλισα" να γράψεις και τη δική σου. Επειδή, δε, εσένα σε έχω κοιτάξει και κατάμματα, σε καμμιά περίπτωση δεν θα σε κατέτασσα στους "συντηρητικούς" έτσι όπως τους αντιλαμβάνομαι εγώ. Στον εαυτό μου βεβαίως καταλογίζω αρκετό συντηρητισμό που προσπαθώ να μη φτάσει στα όρια του δογματισμού.
Να σε "βλέπουμε" συχνότερα!
Παναγιώτα, καλή η παραβολή αλλά προσωπικά δεν θα με εμπόδιζε σε τίποτα να εγκληματίσω αν ο γαμπρός μου (φρικτή σκέψη) τεμάχιζε την κόρη μου και την πέταγε στα σκουπίδια...
Τόσες ωραίες μέρες κάνει, εμείς γιατί δεν πάμε για καφέ; Άντε εσυ που είσαι οργανωτικός μάζεψε τους Θεσσαλονικιούς να πάμε.
Καλή ιδέα, μόνο που τώρα που το θυμηθήκαμε ο καιρός θα μας αλαλιάσει. Στις Αλκυονίδες τώρα (μπας και κεράσει η Αλκυόνη) :))))
Υ.γ. Μη ξεχάσουμε να το πούμε στην Κροτ για να νας φέρει πάλι ένα... τσουβάλι σοκολαΤΑΚΙ. :)))))))
Ημιαιμούκο δυστυχώς θα βγει και άσμα...ίσως μάλιστα πριν την παρέλευση της 10ετίας...
Περαστικά στον ορίτζιναλ Σίμπα...
Γοργονόγατα, λες;
Ο Σίμπα σ' ευχαριστεί. Ιδίως για το "ορίτζιναλ"! (το πήρε αλλιώς!) :)
Για τον Κοεμτζή είχα κι εγώ μια κρυφή αμφιβολία. Ακόμα και η εναντίωση στην κρατική ασυδοσία και μανία πρέπει να έχει ένα όριο...
Αλλά εδώ υπάρχει ένα ενδιαφέρον σενάριο: Ο Έλληνας πάντα αντιμετώπιζε (και σε μεγάλο βαθμό με το δίκιο του) το κράτος του σαν το τούρκικο βαλαέτι. Αυτό, στον καιρό της Χούντας, απέκτησε και ιδεολογικό μανδύα. Το κράτος ήταν ο εχθρός που μας καταπίεζε. Με αποτέλεσμα, μετά τη Χούντα, πολλοί να γίνουν αντιστασιακότεροι των αντιστασιακών και μάλιστα, να δίνουν ιδεολογική υφή, για παράδειγμα, στο ότι έκλεβαν φόρους ή δεν σέβονταν τους νόμους. «Επειδή το κράτος μας καταπίεζε ΤΟΤΕ, εμείς αντιστεκόμαστε ΤΩΡΑ». Ετεροχρονισμένοι, δήθεν επαναστάτες.
Από εκείνο τον καιρό νομίζω επηρεάστηκε η αντιμετώπιση στους Κοεμτζή και Ρωχάμη – υπήρχαν και οι άλλες παράλληλες ιστορίες με εγκληματικά λάθη και φυλακίσεις αθώων της Ασφάλειας (θυμάμαι τον δήθεν Δράκο του Σέιχ Σου που έμεινε χρόνια φυλακή, στην ίδια ομάδα θα τον έβαζα). Και φτάνουμε, μέχρι και σε «ήρωες εγκληματίες: από το Βερνάρδο, μέχρι τη 17Ν τον καιρό του ‘80.
Τέλος πάντων, από όλα αυτά βγήκε και κάτι καλό: περιορίστηκε λίγο (κάπως, έστω, ΟΚ μην κοιτάς τα φετινά, ούτε τα προπέρσινα, κάπως!) η ασυδοσία των ασφαλιτών. Ή, καταλάβαμε που μπορεί να φτάσει κάποιος κυνηγημένος (τουλάχιστον ήρθαμε και βάλαμε κάπως τον εαυτό μας στη θέση του). Η εναντιότητα στο κράτος δεν ήρθε με αυτά τα γεγονότα, προϋπήρχε, ήταν το κουσούρι μας.
Και ακόμα ένα πράγμα: Κάτι που έμεινε, δυστυχώς, ήταν η μη επανένταξη των πρώην φυλακισμένων στην κοινωνία. Εάν πιστεύουμε στους νόμους, τότε ο κάθε αποφυλακισμένος Κοεμτζής και ο κάθε αποφυλακισμένος Ρωχάμης, θα έπρεπε να ενταχθούν σε ένα πρόγραμμα επανένταξης. Αυτό δεν συνέβη – η κόρη του Κοεμτζή, μάλιστα, άλλαξε μέχρι και το όνομά της.
Φτάνω στο σήμερα, όπου όλοι κλέβουν όλους, και η παρανομία απεκδύθηκε κάθε ιδεολογία. Σήμερα κανείς δεν θα πει ότι κλέβει φόρους ή παρκάρει παράνομα ή χτίζει παράνομα επειδή κάνει ιδεολογικό πόλεμο στο κράτος. Για τον κώλο του το κάνει και το ξέρουν όλοι.
Κι εδώ, υπάρχει μια διαφορά πλέον με τον τύπο που σκότωσε τους πέντε ανθρώπους. Δεν έβαλε κατά του κράτους, κατά του συστήματος, κατά θεσμών – έβαλε κατά απλών ανθρώπων. Δύσκολα θα γίνουν ζεϊμπέκικο....
Πάντως η εναλλακτική άποψη υπάρχει ήδη. Ακολουθεί στο επόμενο σχόλιό μου (το link δεν δουλεύει).
ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ
ΑΙΧΜΕΣ
Βία και περηφάνια στον κόσμο της παραδοσιακής κτηνοτροφίας
ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ιστορική διαδρομή του, ο κόσμος της ημινομαδικής- μεταβατικής κτηνοτροφίας είναι ένας κόσμος των όπλων και της βίας. Σε ένα πρώτο επίπεδο, χρονολογικά και εννοιολογικά, η βία της ένοπλης κτηνοτροφίας είναι αμυντική, σε βαθμό που να μην μπορεί να ξεχωρίσει κανείς εύκολα τους ορεινούς κρατικούς ενόπλους από τους κτηνοτρόφους.
Οι ρωμαϊκές λεγεώνες που μας κληρονόμησαν τη βλάχικη εθνο-πολιτισμική κοινότητα της Βαλκανικής ήταν λεγεωνάριοι - φρουροί των ορεινών δρόμων και ταυτόχρονα κύριοι της μεγάλης μεταβατικής κτηνοτροφίας. Η στρατιωτική οργάνωση του μεταγενέστερου τσελιγκάτου, με τους «σκουτάρηδες» και τα «φλάμουλα», λατινικές στρατιωτικές λέξεις για τους αρχιποιμένες και τις σημαίες- λάβαρά τους, μας οδηγούν στα βάθη των αιώνων με αναμφισβήτητο σταθμό τη ρωμαιοκρατία και τη διάδοχό της βυζαντινή αυτοκρατορία.
Πέρα από αυτή τη μακροσκοπική ματιά στον χώρο της ιστορίας, μια προσέγγιση της οικονομικής λειτουργίας της κτηνοτροφικής δραστηριότητας, μπορεί να μας φανερώσει καλύτερα τις ανάγκες άμυνας των κοπαδιών και συνακόλουθα την εγκαθίδρυση της ένοπλης βίας στο εσωτερικό της επαγγελματικής ομάδας. Μιλώντας αποκλειστικά για τους κτηνοτροφικούς πληθυσμούς, που δεν είχαν αγροτικές παραγωγικές δραστηριότητες, παρατηρούμε ότι το σύνολο των περιουσιακών στοιχείων του κτηνοτρόφου, το κοπάδι, είναι ένα αγαθό ευπαθές, κινητό και ευάλωτο. Από τα στοιχεία της φύσης και τους ανθρώπους. Η άμυνα του κτηνοτρόφου είναι περισσότερο επιτακτική ακόμη και από την άμυνα του αγρότη και του εύπορου αστού. Το κοπάδι χωρίς ένοπλη άμυνα θα ήταν αντικείμενο κλοπής, εύκολη λεία στο έλεος της παραμικρής βίαιης αντίπαλης ομάδας. Και τότε η οικονομική καταστροφή της κτηνοτροφικής οικογένειας (ή ομάδας) θα ήταν ανεπανόρθωτη. Τα όπλα του κτηνοτρόφου είναι σαν την αναπνοή του.
Αρματολοί και κλέφτες είναι όψεις του κόσμου της παραδοσιακής κτηνοτροφίας, άσχετα προς την ένταξή τους στο οθωμανικό κρατικό σύστημα (αρματολοί) ή την απόκλισή τους από αυτό (κλέφτες) και τη μεταγενέστερη ένταξή τους στο εθνικό πάνθεο, μέσα από τον επαναστατικό συμφυρμό του 1821. Πολεμική παράδοση, ζωτικές ανάγκες άμυνας, διοικητική ανεξαρτησία (οι ημινομάδες κτηνοτρόφοι δεν υπάγονται στους φυσικούς, τοπικούς φορείς της κρατικής εξουσίας), δημιουργούν τις συνθήκες μίας ιδιαίτερης κουλτούρας, όπου η ευθιξία και η υπερηφάνεια, καθώς και η τήρηση του άγραφου κανόνα, αποτελούν τα θεμέλια μιας συμπεριφοράς αρχαϊκής βέβαια και εντοπισμένης σε ελάχιστα σημεία επικοινωνίας με τον έξω κόσμο, δομημένης, όμως, συνεκτικής και μεταβιβάσιμης.
Άλλωστε ο κτηνοτρόφος είχε ένα μεγάλο ανομολόγητο αντίπαλο με τον οποίο έπρεπε να αναμετρηθεί: τον αγρότη καλλιεργητή, που σταδιακά αλλά συστηματικά εδώ και δύο- δυόμισι αιώνες τού στερεί τους βοσκοτόπους και τους μετατρέπει σε σύγχρονες καλλιέργειες. Η μεγάλη αλλαγή.
Αλλά και οι ορεινοί κτηνοτρόφοι δεν έμειναν με σταυρωμένα τα χέρια, προσκολλημένοι σε μια αντιπαλότητα χωρίς διέξοδο. Προσαρμόστηκαν, εγκαταστάθηκαν στα χωριά, όσοι δεν εγκαταστάθηκαν στις πόλεις, και στις δύο περιπτώσεις έγιναν ευρηματικοί επιχειρηματίες, σπουδαίοι συντελεστές της εθνικής ελληνικής ολοκλήρωσης και της οικονομικής ανάπτυξης της χώρας. Το σημείωμα αυτό δεν αφορά κανέναν από αυτούς. Ίσως δεν αφορά ούτε τους συντελεστές της πρόσφατης τραγωδίας στο Αγρίνιο. Θέλει μόνο να δείξει, όπως μια αρχαιολογική τομή στο έδαφος, τα παλιότερα στρώματα κοινωνικής συνείδησης, που καμιά φορά μπορεί να είναι πολύ περισσότερο ανθεκτικά απ' ό,τι τα φανταζόμαστε και πολύ πιο εύγλωττα από τις δικές μας αναλύσεις.
ΤΑ ΝΕΑ , 29/11/2006 , Σελ.: N12
Όλα καλά, αλλά αν το "σημείωμα" δεν αφορά στους κτηνοτρόφους του Αγρινίου, τότε γιατί γράφτηκε τώρα;
Γιάννη μου, πολύ φοβάμαι (όχι ακριβώς) ότι τα δέκα χρόνια που υπολόγισα για να γίνει ο Φούκας Διγενής Ακρίτας είναι ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ...
Πολλά "άλλοθι" δίνεις κι εσύ στους όποιους φονιάδες με τις σωστές ιστορικές αναλύσεις σου. Άλλα τόσα δίνω κι εγώ. Αλλά, ρε γαμώ το, ΕΙΝΑΙ φονιάδες, ληστές, επικίνδυνοι. Κι έτσι -γνώμη μου- πρέπει να μείνουν στην ιστορία. Κι ας μου πεί κάποιος μια κοινωνία που έχει βρεί τον τρόπο να επανεντάσσει στους κόλπους της φονιάδες σαν κι αυτούς. Υπάρχει;
ΥΓ. Είναι και ορισμένα πράγματα που μέσα μου είναι απολύτως ξεκαθαρισμένα γιατί είτε τα έζησα προσωπικά είτε γιατί ήμουν πολύ κοντά στα τεκταινόμενα και εκτός ΜΜΕ και ξεσάλωτης φαντασίας κάποιων που παίζουν με τη μισή αλήθεια (όπως π.χ. ο Χαρδαβέλλας που έχει κάνει εικοσιπέντε εκπομπές για το πείραμα της Φιλαδέλφειας και το πόσο παράξενο ήταν το αντιτορπιλλικό πρώην Ελντριτζ και μετά ΛΕΩΝ. Άμα έχεις φάει μερικά χρόνια μέσα στο καράβι αυτό και μετά ακούς τον κάθε Χαρδαβέλλα να λέει του κόσμου τις μαλακίες, ε, αρχίζεις και μαθαίνεις την τεχνική της παραπληροφόρησης...)
Μία από τις υποθέσεις που δεν έχω γνώμη αλλά πεποίθηση είναι και η περιβόητη του Δράκου του Σέιχ Σού. Και είναι η εντελώς αντίθετη από αυτή που έχει διαμορφωθεί στην κοινή γνώμη από τα ΜΜΕ. Δεν μπορώ και ούτε θέλω να αλλάξω τη γνώμη του οποιουδήποτε μια και τώρα πια δεν έχει καμιά σημασία... Ούτε για τον Παγκρατίδη ούτε για τα θύματά του.
Παράκληση, λοιπόν, προς φίλους. Αφήστε το στην άκρη το θέμα. Και το Πείραμα της Φιλαδέλφειας, επίσης!
ΤΗΝ ΕΙΔΑ την κακία που με αφορά! Και έχω να δηλώσω πως τον επόμενο καφέ μαζί σας θα τον πιω στην πρωτεύουσα. Στην συμπρωτεύουσα δεν έρχομαι μέχρι να φύγει ο Ψωμιάδης. Κάνω εμπάργκο!
(και η ιστορία με τα σοκολατάκια τέλος! Δεν ξεναφέρνω!)
ΣΣΣΣΣΣμμμμμουουουουούτςςςςςς!
Ειμαι πολυ περιεργη να μαθω την πεποιθηση που εχετε για τον "Παγκρατιδη και τα θυματα ΤΟΥ"και το ρωταω αυτο,γιατι εσεις ο ιδιος γραψατε σε σχολιο"δεν ειναι ο καταλληλος χωρος για να ανοιξει αυτη η συζητηση"
και χωρις να θελω να φανω ηλιθια,(ισως και να ειμαι)αναρωτιεμαι τι σχεση εχουν τα εγκηματα με τον Χαρδαβελα(τ-β δεν βλεπω)και το πειραμα της φιλαδελφειας(Αυτο το ειδα εν ετει 1985).Ο χωρο-χρονος ειναι δουλεια των φυσικων.Τα εγκληματα των αστυνομικων.Ποια η μεταξυ τους σχεση?Μαλλον αδιαβαστη πιαστηκα.Συγχωρηστε με ειμαι πολυ νεα στα μπλογκ......
krot μη του κανεις εμπαργκο του Παναη.Ειναι καλο παιδι ο μπαγασας....
Και εγώ κάπου στη μέση είμαι σε αυτή την υπόθεση! Όσο για το Σαββόπουλο δεν ξέρω αν θα μπορεί να συνθέτει μετά από 10 χρόνια.
Δυστυχώς (όχι δυστυχώς, αλλά τεσπα) φεύγω ταξιδάκι, θα απαντήσω σε τρεις-τέσσερις μέρες.
Παναγιώτα μου η σχέση που, κατά τη γνώμη μου, υπάρχει είναι, όπως καταλήγει το σχόλιό μου, η τεχνική της παραπληροφόρησης.
Επειδή η πεποίθησή μου είναι τελεσίδικα διαμορφωμένη με τα δικά μου κριτήρια, και το γεγονός ότι κανένα δικαστήριο δεν άλλαξε την καταδίκη του μέχρι τώρα, θεωρώ ότι υπήρξαν θύματα του Παγκρατίδη.
Εσύ, με τα κριτήριά σου θεωρείς ότι δεν υπήρχαν. Και επειδή τα μπλογκς δεν είναι ο κατάλληλος χώρος για επανάληψη της δίκης, ας μείνουμε κι οι δυό με τις πεποιθήσεις μας όπως κι αν αυτές έχουν διαμορφωθεί.
(νομίζω ότι όταν γράφω "τα θύματά ΤΟΥ" καταγράφω και το ποια είναι η πεποίθησή μου γι αυτόν)
Από τις σκέψεις σου, κάθε άλλος παρά ο χαρακτηρισμός που δυνητικά αποδίδεις στον εαυτό σου ταιριάζει... γι αυτό και επιζητώ την άποψή σου. Η τροφή για σκέψη δεν παχαίνει, συντηρεί και αναπτύσσει την ανθρωπιά μας.
ΥΓ Τα πειράματα στον χωροχρόνο μπορεί και να έγιναν. Από εκεί μέχρι το ότι το πλοίο προκαλούσε πονοκεφάλους, εξαφανιζόταν κατά τις ασκήσεις από τα ραντάρ των πλοίων -κάποτε κι από τα μάτια των πληρωμάτων-(!), και προκαλούσε βλάβες σε όποιο πλοίο το προσέγγιζε, ε, υπάρχει μια τεράστια απόσταση. Κι όμως πολλοί έχουν πεισθεί και ορκίζονται ότι έτσι είναι και ότι εγώ, όπως και χιλιάδες άλλοι που πέρασαν μεγάλο χρόνο στο πλοίο αυτό, έχω ορκισθεί να μην αποκαλύψω το τρομερό μυστικό της κρυφής κρύπτης που "δεν έχει ανοίξει" από την παράδοση του πλοίου στην Ελλάδα...!
Γιάννη, το "(όχι δυστυχώς)" σημαίνει ευτυχώς που "την κάνεις" ή ευτυχώς που "πας ταξιδάκι"; (σκυλίσια προβοκάτσια, ε;) :)
so far, κι αν δεν μπορεί αυτός τότε, πολύ φοβάμαι ότι θα είναι πάλι ο Λιάνης Υπουργός... :)
Ελπίζω να έχω μεταναστεύσει μέχρι τότε... δε θα το αντέξω ξανά πιστέψτε με.
Kαλησπερα και καλο μηνα σε ολους.Εχετε δικιο ημιαιμε.Ας κρατησει ο καθενας μας τις πεποιθησεις του.Μονο που θα πω πως με τα ΜΜΕ δεν τα πηγαινα ποτε καλα.Μ'αρεσει να ακουω ιστοριο-αναμνησεις γεροντοτερων,απλοικων ανθρωπων,εγγραματων η μη,
Υ.Γ.για τα πειραματα στο χωρο-χρονο δεν γνωριζω αν εγιναν.Οι γνωσεις μου στην φυσικη εμειναν στα σχολικα μου χρονια.Καπου ομως ειχα διαβασει,πως καποιοι επιστημονες, της "σχολης"του Ε.FERMI,εισηγαγαν μια"σταθερα" στον τυπο Ε=m.c(τετραγωνο),παρμενη απο την θεωρια των κβαντων(ο χρονος δεν ειναι απολυτη τιμη,αλλα σχετικη)και εφτασαν,αν οχι πρακτικα,στο ανοιγμα της"σπειρας"του χωροχρονου.
Δεν ξερω το μυστικο που ορκιστεικατε να φυλαξετε(αν και θα ηθελα πολυ να το μαθω)μηπως ομως υπαρχει αυτη η ατραπος,που οδηγει σ'εναν τοπο,χωρις χθες,σημερα και αυριο????Και αν το Ελντριτζ ειναι αληθινο,ωσαν πλοιο,και οχι αποκυημα της φαντασιας του σκηνοθετη,τι μυστικα κρυβει?
Παναγιώτα μου, καλό μήνα.
ΔΕΝ ορκιστήκαμε, βεβαίως, χιλιάδες άτομα να κρατήσουμε κάποιο μυστικό...
Ούτε υπάρχει τέτοιο πράγμα στο συγκεκριμένο πλοίο.
Εννοούσα ότι με τη μέθοδο της μισής αλήθειας και της διαδικασίας "πιασάρικης" παραπληροφόρησης, υπάρχουν πολλοί που ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΜΕΝΑ ό,τι και να τους πείς αυτοί θα πιστεύουν ότι έχει δοθεί τέτοιος όρκος.
Το ίδιο πιστεύω (και δεν είναι ανάγκη να συμφωνεί κανείς μαζί μου, ούτε θεωρώ ότι αφελώς πιστεύει κανείς το αντίθετο)έχει συμβεί και με την περίπτωση του Δράκου τον οποίον δίκασαν δημοκρατικότατοι εισαγγελείς και όχι το παρακράτος της Δεξιάς της εποχής εκείνης.
Εκτός κι αν ο Σαρτζετάκης και ο Αθανασόπουλος ήταν στην παρέα του Γκοτζαμάνη και των παρακρατικών...
Για τα ενδιαφέροντα επιστημονικά που γράφεις δεν μπορώ να πω τίποτα γιατί ποτέ μου δεν μπόρεσα να τα καταλάβω και θαυμάζω αυτούς που μπορούν. :)
Το Ελντριτζ, ως πλοίο, είναι αληθινό. Το ότι έγιναν διάφορα πειράματα περί ηλεκτρομαγνητισμού είναι δεδομένο. Επειδή τα αμερικάνικα πειράματα ήταν -φυσικά- απόρρητα (γιατί γίνονταν για στρατιωτικούς σκοπούς), το μυστήριο και η φαντασία ξεσαλώθηκαν. Το πλοίο αυτό μετά τον πόλεμο δανείστηκε στο Ελληνικό Ναυτικό στο οποίο σταδιοδρόμησε άλλα τριάντα χρόνια όπως και τρία ίδια που δόθηκαν την ίδια εποχή.
Στα τριάντα αυτά χρόνια πέρασαν είκοσι τουλάχιστον κυβερνήτες, πάνω από 500 αξιωματικοί και χιλιάδες υπαξιωματικοί και ναύτες. Από αυτούς -τους ναύτες- βρέθηκαν τέσσερεις-πέντε να καταθέτουν στον ...Χαρδαβέλλα σημεία και τέρατα που αντιλήφθηκαν κατά τη θητεία τους (πονοκέφαλοι, εξαφανίσεις, μυστικά αμπάρια κλπ).
Στα τριάντα αυτά χρόνια, ΟΛΕΣ οι λαμαρίνες του πλοίου αλλάχτηκαν τουλάχιστον τρείς φορές χωρίς βεβαίως ποτε και ΚΑΝΕΙΣ να εντοπίσει καμμιά ..."πύλη στον χωροχρόνο".
Προσωπικά έχω περάσει αρκετό χρόνο πάνω σ' αυτό το πλοίο για να είμαι σίγουρος ότι είναι ένα πλοίο σαν όλα τ' άλλα χωρίς μυστήρια και ιδιαίτερες συμπεριφορές.
Κι όμως, ο οδοντίατρός μου είναι πεπεισμένος ότι ΚΑΤΙ ΤΟΥ ΚΡΥΒΩ!!!
Παραδίνομαι! :)
Ημιαιμε σας ευχαριστω για τις πληροφοριες που μου δωσατε.Τα ενδιαφεροντα τα επιστημονικα ουτε εγω τα πολυκαταλαβαινω,αλλα τα ψιλοψαχνω βαση επιστημονικης καταθεσης και οχι απο τον ....Χαρδαβελα και αλλους 5-6 που θελουν να βγουν στον φακο της Τ-Β.Να πειτε του οδοντιατρου σας(εδω αστειευομαι)να αγορασει τις παλιες λαμαρινες του Ελντριτζ.Ισως ανοιξει μια"πυλη"Λετε να κραταει και το DNA απο τις λαμαρινες αναμνησεις?
Για να μην σας ποναει με τα δοντια οταν δεν του δινετε τις απαντησεις που ψαχνει.....
Με πονάει ο μπαγάσας ούτως ή άλλως... Πριν καν κάτσω στην καρέκλα :)))
Κωστή, με μπέρδεψες.
Αλλά άκου το πιο κουφό: ποιόν είδα λες την Κυριακή;
Όχι πες!
Τον Κοεμτζή!
Στην αρχή είδα έναν πάγκο με βιβλία, όλα δικά του. Σηκώνω το βλέμμα και βλέπω τον ίδιο να τα πουλάει. Άντε πες ότι ο δικτυακός κόσμος δεν είναι μικρός...
ΥΓ. Δεν το αγόρασα...
Όχι ότι δεν θα είχε κάτι ενδιαφέρον. Αλλά δεν είναι του δικού μου ενδιαφέροντος. Θα προτιμούσα μια επανένταξη κανονική και με το νόμο (που στο κάτω-κάτω, τον απελευθέρωσε) παρά αυτό το πράγμα. Δεν ξέρεις τι είναι σωστό και τι λάθος...
Γιάννη, αυτό ακριβώς εξέφραζε και το αρχικό σχόλιο/ποστ. Συνεχώς θα ψάχνουμε ποιό είναι το σωστό και ποιο το λάθος...
Υ.Γ. Τελικά νομίζω ότι βιβλία γράφουν μόνο οι ένοχοι... για ο,τιδήποτε. :)
Αποκωδικοποίηση....: ψυχής, σιωπής, θρησκειών, μυθολογιών,.....
Σχηματοποίηση λόγου, κοσμογονία, θεογονία,.....
URL : www.siopi.gr
Γεια.....
Post a Comment
<< Home