Προς όσους ΝΟΜΙΖΟΥΝ ότι είναι ερωτευμένοι
ΑΥΤΗ είναι ΑΓΑΠΗ
posted by Κωστής Γκορτζής @ Monday, December 04, 2006
28 comments
Ημίαιμος
Ημίαιμος, αδέσποτος, παρατηρητής του κόσμου.
Monday, December 04, 2006
Ημίαιμος, αδέσποτος, παρατηρητής του κόσμου.
ΑΥΤΗ είναι ΑΓΑΠΗ
posted by Κωστής Γκορτζής @ Monday, December 04, 2006
28 comments
28 Comments:
Με τρελλαίνουν αυτές οι φωτογραφίες από τον στρατό που στέλναν τα παλιά χρόνια, αυτές και τα λόγια που τις συνόδευαν βέβαια...Μου άρεσε πολύ η αφιέρωσή σου!
kira, καλώς την. Ο λεβεντόγερος ζεί ακόμα με την καλή του. Ανακάλυψα τη φωτογραφία μαζεύοντας υλικό για μια μικρή έκθεση "παλιακών" φωτογραφιών...
Τι όμορφο ! Τι όμορφη σκέψη !
Συγκινήθηκα γιατί έχω πολλά δελτάρια από τον πόλεμο . Θησαυρός .
Οι στρατιώτες σκοτώνονται για την πατρίδα. Από μια πατρίδα ο ένας, από άλλη ο άλλος. "Εχθροί" το αυτονόητο συμπέρασμα. Μέχρι μια στιγμή που κάποιος στρατώτης σηκώνεται στις μύτε;ς των ποδιών του και βλέπει την αλήθεια.
Από μια ταινία, μια φράση που είπε ο Αμερικανός Σων Κόνερι στη Ρωσίδα Μισέλ Πφάιδερ. Και με όλη μου τη μετριοπάθεια, ήταν μια φράση που είχα σκεφτεί από καιρό - και παραμένει η πιο ρομαντική φράση που άκουσα. Ποιά είναι;
"Εσύ είσαι η πατρίδα μου τώρα...
Πφάιφερ
Γιάννη, ναι, ρομαντικότατο. Να σαι καλά που το κατέγραψες.
Όσο το για ποιον σκοτώνονται οι στρατιώτες... μην το πολυσυζητάμε γιατί άκρη δε θα βρούμε.
Ας μιλάμε για την αγάπη που απ' ό,τι βλέπεις μένει ίδια κι απαράλλαχτη για όλους τους ευαίσθητους ανθρώπους πέρα από χωρισμούς, πολέμους και σκοτωμούς...
Ελληνίδα, καλησπέρα. Κάνε τα ποστ. :)
Κι εμείς αγαπήσαμε, αλλά δεν κάνουμε κι έτσι!
:pppppppppp
afto einai agapi alla afto den einai orthografia. to parastenei me (*&#&^#* mexri na katalavo
i kiniki
ca k o kinas tis merlot
Καλά, κανένας έρωτας δεν συγκρίνεται με τον δικό σου... Είναι φονΗκός...
Τσάρλι, άντε, μαύρα μάτια κάναμε. Πέρασαν τα δύσκολα;
Ιχνηλάτα μου, ο δαίμονας μου' φαγε τον θερμό χαιρετισμό μου. Απίθανο το δίστιχο για τον δύστυχο! :)
Hμίαιμε, επιβάλλεται, νομίζω, να συνεχίσεις και μ' άλλες φωτό (και αφιερώσεις) αντίστοιχου περιεχομένου. Αν αντέχει, βέβαια, ο σκάνερ σου -και τα... κότσια σου!
:)
Καλημέρα σας,
κι' από εμένα που δεν νομίζω - αλλά είμαι!
Υπέροχη όμως η αφιέρωση - υπολείπομαι...
ένας συνειρμός, μόνο:
"...γιατί γράμματα δεν ξέρω
και με πιάνουν κλάμματα..."
Χρήστο, καλημέρα, θα προσπαθήσω :)
allmylife, λογικός ο συνειρμός, φαντάσου να' ξερε ο λεβέντης και γράμματα... Αν και δεν είναι πάντοτε απαραίτητα. Μια ματιά φτάνει...
Καλά να περνάτε -που περνάτε δηλαδή- μ' αυτούς κι αυτές που έχετε μπλέξει :))
Φιλιά στα τετράποδά σας!
και βέβαια σ΄εκείνον δεν ήταν απαραίτητα.
Σε εμένα είναι-τα δικά του.
Η λεβεντιά του, επίσης.
Κυρίως!
ευτυχώς που έμπλεξα με τη φίλη και τις κόρες της - την απολύτως κατάλληλη στιγμή!!!
Φιλιά από τα τετράποδα επίσης και περισσότερα από τον δικό μου ημίαιμο.
Πάντα είναι η κατάλληλη στιγμή για να μπλέξεις με το όργιο αυτό ανθρώπου (με την καλή και κακή έννοια), τον τυφώνα συναισθημάτων, τον καταρράκτη συλλογισμών, τη χιονοστιβάδα σάτιρας, τον οδοστρωτήρα των μανιαμούνηδων, την μία και μοναδική (ακούς ρε μπαγάσα "δύσκολε" που να γίνεις δύσκωλος...), ε, την αγαπάω, φαίνεται;
δεν ξέρω αν είμαι πολύ κωλοπαιδο, αλλά μου'ρθαν διάφορες κακίες στο μυαλό, τις οποίες βέβαια δεν θα πω, για να μην χαλάσω την όμορφη σας ατμόσφαιρα!
:ΡΡΡΡ
προς τι οι κακιούλες. Κατ εικόνα και καθ ομοίωση ακολουθείς πλησίστια...
κάτι ποστ δικά σου απλά δεν γίνεται να μη τα λατρέψει κανείς!!!!
φιλιά σ όλα τα πατ πατ :)
Αλκυόνη, Και δικά σου, επίσης. :)
Μόνο που "γονατίζουν" τον υπολογιστή και ακόμα δεν ξέρω τι φταίει. Στο τελευταίο σου ο υπολογιστής μου παραδίδει το πνεύμα και μένει σύξυλος... Το ψάχνω, ίσως είναι μεγάλες οι φωτογραφίες του.
Φιλιά, κι από εμάς!
:ΡΡΡΡΡ
είμαι πειραχτήρι, αυτό είναι όλο, χεχεχε!
:ρρρ
Παιδιά, (μην ακούς εσύ Ημίαιμε), κάτι έχει πάθει αυτος και έχει βγάλει όλον τον εσωτερικό του κόσμο. Ή μεγάλωσε ή είναι πολύ πιτσιρικάς...
πιο πολύ απο όλα μ'αρεσε το: Εν θύμιο!
Πόσα πράγματα καταστρέφει η ορθογραφία ε;
Κατα τα άλλα πιτσιρικά Ναύαρχε, έχεις όλη αυτη τη γλύκα που έχουν όλοι οι θλασσινοί.
Αφού ζουν ακόμα (αν κατάλαβα καλά) τί περιμένεις και δεν τους φωτογραφίζεις... ξέρεις επικοινωνιακά ο έρωτας θέλει και το follow up του... αλλιώς παραμένει ιστορία.
Ταρατατατα-ταρατατα...
Μάρέσεις γιατί είσαι ευτυχισμένος άνθρωπος.
Σου εύχομαι ολόψυχα να παραμείνεις έτσι μέχρι το τέλος...
Φιλιά αληθινά.
Μάνο μου με τα καλά σου λόγια. Καλή ιδέα μόνο που πρέπει να τους ρωτήσω πρώτα. Έχω πάντως πολλές.
Τώρα, ναι, νομίζω ότι στο εσωτερικό μας δεν αλλάζουμε ποτέ. Άλλοι γεννιούνται "γέροι" και παραμένουν έτσι μια ζωή. Εγώ μάλλον ανήκω σ' αυτούς που γεννιούνται με συγγενή "ανωριμότητα" με ό,τι καλό ή κακό συνεπάγεται αυτό. Σε μερικές μέρες θα ανεβάσω ένα ποστ που θέλω να το διαβάσεις προσεκτικά. :)
Φυσικα θα το διαβάσω.
Οχι, να μην τους ρωτήσεις... να τους φωτογραφίσεις... μερικά πράγματα απλώς τα κάνουμε... Pleaseeeeeeeee!
Γλυκύτατο μες στην αθωότητά του!!!!!
Post a Comment
<< Home