Όρθιος!

στη Νίνα με αγάπη

Στον δρόμο για τη Βάλια Κάλντα




Κάντε κλικ για μεγέθυνση.
Προσέξτε την ουλή απ' την κορφή μέχρι τη ρίζα.
Δεκάδες κεραυνοί τη σμίλεψαν.
Μα στέκει όρθιος ο μαυρόπευκος, μνημείο της φύσης, να μας δασκαλεύει στα δύσκολα...


(στη ρίζα του είδα την πιό όμορφη βουνίσια ορχιδέα της Πίνδου)

Κι άλλος σκύλος!!!

Ταξιδιάρης, φωτογραφικός, συνοπτικός. Ενδιαφέρων.
ο σκύλος της Βάλια Κάλντα

Χρειαζόμαστε Στρατό; Θητεία;

Αγανάκτησα, λέμε!!!!

Έναν αιώνα πριν!

Η συζήτηση που ανοίξαμε με αφορμή τον 'τζερτζελέ' περί του στρατολογικού μπάχαλου δεν είναι και ό,τι πιό ευχάριστο μπορεί να μας απασχολήσει και, προσωπικά, πολύ θα ήθελα να αράξω στο μπλογκ του Rockerblogger‚ και να χαθώ στις μουσικές του διηγήσεις.
Ζητώ συγνώμη κι από τις κυρίες αν κάποιες ορολογίες, ή και το θέμα, είναι έξω από τα ενδιαφέροντά τους αλλά μια που ξεκίνησα κάτι οφείλω να το προχωρήσω.


Τα παρακάτω είναι αποκαλυπτικά για το 'υπόβαθρο' των εξοπλιστικών προγραμμάτων διαχρονικά.


Να πω ότι η συνεννόησή μας θα είναι καλύτερη αν εστιαστούμε στα δικά μας πράγματα και δεν 'επεκταθούμε' σε αναλύσεις φιλοσοφικού τύπου;

Οι φωτογραφίες είναι από ένα ανάτυπο της Ναυτικής Επιθεώρησης ΙΑΝ-ΦΕΒ 1990 μιας αναφοράς/μελέτης περί το 1907-08, κάποιου απόστρατου τότε Ναυάρχου. Κλήθηκε να την υποβάλλει από την τότε κυβέρνηση, πάνω στο εξοπλιστικό πρόγραμμα που πρότεινε ένας Γάλλος Υποναύαρχος ονόματι Φουρνιέ, για την 'ανόρθωση' του εγκαταλελειμένου Πολεμικού Ναυτικού.
Για τους νεότερους, υπενθυμίζω ότι η Ελλάδα μόλις είχε βγεί από τον εξευτελισμό της στον πόλεμο του 1897 (μια αιτία της ξεφτίλας -τεχνοκρατικά μιλώντας- ήταν ότι ΔΕΝ είχε Ναυτικό!) και 'προσπαθούσε' με εράνους και δανεικά (κάτι σαν τα σημερινά Αμερικανοδάνεια FMS...) να αποκτήσει Ναυτική Δύναμη.
Εν μέσω των γνωστών φιλονικιών και τον διαχωρισμό των πάντων σε ημέτερους και μη ημέτερους(διαχρονικό προτέρημα της ...φυλής) και για άλλους 'γκρίζους' λόγους, η τότε κυβέρνηση ζήτησε από τους Γάλλους, που είχαν το επάνω χέρι στην περιοχή, να αποσπαστεί ένας έμπειρος αξιωματικός του Ναυτικού ως Σύμβουλος της Ελληνικής Κυβέρνησης για να μελετήσει και προτείνει ένα εξοπλιστικό πρόγραμμα για την ανασυγκρότηση του Στόλου.
Γάλλο ζητήσανε; Γάλλος ήρθε. Και τι πρότεινε ο Γάλλος στην Ελλάδα να αγοράσει από πλοία της εποχής; Υπενθυμίζω, μιλάμε για το 1907-08.
Πρότεινε, λοιπόν:
1. Την αγορά 12 (Δώδεκα) Υποβρυχίων (!!!) (κόστιζαν όσο τρία μεγάλα θωρηκτά)
2. Τριών ανιχνευτικών
3. Ενός αντιτορπιλλικού
4. Την αντικατάσταση των λεβήτων τριών παλιών θωρηκτών.

Βεβαίως, οι κυβερνώντες, όπως και όλος ο κόσμος της εποχής, πρωτοάκουγαν για ...'υποβρύχια' και οι ίδιοι οι Γάλλοι είχαν ναυπηγήσει δύο που ήταν σε πειραματικό στάδιο. Για να καταλάβει κανείς τις τότε δυνατότητες των υποβρυχίων, αυτά για να ρίξουν την τορπίλη (από κάποιες δεκάδες μέτρων) έπρεπε να ΑΝΑΔΥΘΟΥΝ στην επιφάνεια της θάλασσας.(!!!)
Αλλά τα καλά θωρηκτά που ήταν τα πλοία για την κυριαρχία στη θάλασσα εκείνα τα χρόνια, τα έφτιαχναν Άγγλοι, Γερμανοί και Ιταλοί. Οι Γάλλοι είπαν να μπουν στην 'αγορά' με κάτι καινούργιο, υποβρύχια ξεκίνησαν να φτιάχνουν, υποβρύχια πρότειναν σε μας να αγοράσουμε. Με δανεικά 60.000.000 της εποχής. Από αυτούς!

Απορημένοι, λοιπόν, οι κυβερνώντες, είπαν 'δε ρωτάμε και κανέναν δικό μας να μας πεί τη γνώμη του γι αυτά που προτείνει ο Γάλλος;'

Έτσι ο ανώνυμος Ναύαρχος (δυστυχώς δεν αναφέρεται το όνομά του στα ημικατεστραμένα αρχεία), πήρε τη μελέτη Φουρνιέ και τη μελέτησε. Και ...φουρτούνιασε.

Δεν μπορώ να αντιγράψω όλη την αναφορά εδώ. Αλλά διαβάστε δύο μικρά μέρη της. Είναι ξεκάθαρο πια, γιατί ΣΗΜΕΡΑ, από την πολλή επανάληψη της Ιστορίας, έχουμε προ πολλού ξεπεράσει και το επίπεδο της 'φάρσας' στην οργάνωση και λειτουργία της πολιτείας μας.
Λοιπόν:

"...Το πρόβλημα επομένως της ανορθώσεως των ναυτικών μας πραγμάτων εις την βάσιν του και κατ' εξοχήν δεν είνε ζήτημα χρηματικόν, αλλά ζήτημα καλής οργανώσεως των υπηρεσιών και προ πάντων τοποθετήσεως επι κεφαλής των υπηρεσιών προσώπων δυναμένων να εργασθώσι. Είνε δηλαδή ζήτημα καθαρμού του προσωπικού, δια της προσκλήσεως των ικανοτέρων αξιωματικών μας να διοικήσουν, να κανονίσουν, να εκπαιδεύσουν και να οργανώσουν..."
"...Τι υπολείπεται όμως όπως ταύτα τεθώσι εις εφαρμογήν και αρχίσει η προς ανόρθωσιν εργασία; ΕΙΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ. Υπουργός ικανός να θελήσει βαθέως την ναυτικήν παρασκευήν, ικανός να μελετήσει βαθέως την κατάστασιν, ικανός να αντιληφθή ότι εκάστη παρερχόμενη ημέρα υπό τοιαύτην κατάστασιν δεν συνεπάγεται δια το κράτος μόνον χρήματος άσκοπον δαπάνην, αλλ' ότι φθείρει, διαφθείρει, καταστρέφει το ηθικόν και την αξίαν του προσωπικού το οποίον ούτε αυτοσχεδιάζεται, ούτε καταρτίζεται εντός χρόνου βραχέως, οίος ο απαιτούμενος δια την ναυπήγησην η μετασκευήν ενός πλοίου ή και δια την συγκρότησιν ολοκλήρου Στόλου, αλλά καταρτίζεται δια της μεθοδικής εργασίας ολοκλήρων γενεών. Χρειάζεται το Ναυτικόν μας Υπουργόν δυνάμενον να εκλέξη συνεργάτας του τους αρίστους των αξιωματικών μας, ικανόν να εννοήση αυτούς και θέλοντα να συνεργασθή μετ' αυτών. Αλλά προ πάντων ικανόν να εκτελή τα αποφασισθέντα.
Δυστυχώς, προ εικοσαετίας (σ.σ:από το 1887 δηλαδή!) παραπλήσιος υπουργός δεν ανήλθε την κλίμακα του μεγάρου του κήπου του κλαυθμώνος (σ.σ: η έδρα του Υπουργείου Ναυτικών ήταν στην Πλατεία Κλαυθμώνος, εκεί που και σήμερα στεγάζονται υπηρεσίες του Ναυτικού). Και εάν εις ή δύο εκ των πολλών διατελεσάντων υπουργών έσχον την αγαθήν θέλησιν να εργασθώσιν δια το ναυτικόν, δεν είχον ούτε την δύναμιν, ούτε την ειδικήν μόρφωσιν ίνα εργασθώσιν όπως επέβαλλον τα πράγματα και η επιτακτική ανάγκη, ίσως δε και οι περιστάσεις δεν επέτρεψαν εις αυτούς όπως χρησιμοποιήσωσι την αγαθήν αυτών θέλησιν υπέρ του Ναυτικού. Οι λοιποί, εφ όσον δεν εφαντάσθησαν ότι με το χρίσμα του Υπουργού εδέχθησαν και τα φώτα, κατεγίνοντο εις τους διορισμούς φαροφυλάκων, λιμεναρχίσκων και ημερομίσθιων εργατών του ναυστάθμου και εις την υπογραφήν εγγράφων, ευσεβάστως υποβαλλομένων υπό της ρουτίνας και της συντηρητικής σαπίλας. Οι τα φώτα τέλος ομού με το υπουργικό σχήμα δεχόμενοι είνε οι αναδεικνυόμενοι υπό των στηλών των εφημερίδων αναστηλωταί της πειθαρχίας και οι ασυνειδήτως τολμώντες εγκληματικάς ίσως παραγγελίας πλοίων και μωροσόφους προμηθείας υλικού..." (σ.σ: η επισήμανση με έντονη γραφή, δική μου)('διορισμοί', 'γραφειοκρατία', 'συντηρητική σαπίλα', 'διαπλοκή με τον Τύπο', 'οικονομικά εγκλήματα' ε; Από το 1900...)

Ξεκίνησα τα περί θητείας δίνοντας τη δική μου άποψη περί του τι σημαίνει 'πολιτισμός' (το όποιο σύστημα διαμόρφωσης του ατόμου σε πολίτη), έδωσα ένα δείγμα της ηλιθιότητας του δικού μας πολιτισμού που προσπαθεί να πείσει τον πολίτη ότι είναι υποχρέωσή του να εκτίσει ποινή (!)(στρατολογικός νόμος-θητεία) και με το σημερινό θέλω να δείξω μια διαχρονική νοοτροπία (λαμογιάς) που εκ γενετής υπάρχει στο πολιτικό κατεστημένο με αποτέλεσμα η ευρύτερη κοινωνία και ιδίως οι νέοι -στην 'ασφάλειά' τους λόγω χρονικής απόστασης από πολεμικές εμπλοκές- δικαιολογημένα να θεωρούν ότι παραμυθιάζονται με απειλές και εχθρούς για να πέφτουν χοντρές οι μίζες από τους -άχρηστους;- εξοπλισμούς.

Αυτά τα αναφέρω ως προς τη νοοτροπία που δημιουργείται από την πρακτική του συστήματος.
Και από μία δυσκινησία, έως αναπηρία, (ή μήπως ΑΠΡΟΘΥΜΙΑ) του συστήματος να προσαρμόσει τα στρατολογικά δεδομένα στις σύγχρονες απαιτήσεις και στα σύγχρονα οπλικά συστήματα που, λαμογιές-ξελαμογιές, έχουν αποκτηθεί, πολύ συχνά με κόστος τις σταδιοδρομίες αυτών που δεν υποκύπτουν για να προσκτηθούν τα άχρηστα. (τι να πρωτο'κουβεντιάσει' κανείς...)

Γι αυτό προτείνω να αρχίσουμε τη συζήτηση, μετά τα διαδοχικά ποστς για πολιτισμό, θητεία και εξοπλισμούς πάνω στο ότι:
Η στρατολογική νοοτροπία στον 21ο αιώνα, είναι η ίδια με αυτή του 19ου! Εξακολουθεί να βασίζεται στην ανάγκη 'αριθμητικής' υπεροχής και δημιουργίας 'εφεδρειών' για να ρίπτονται μαζικά στον πόλεμο των χαρακωμάτων -του Α' Παγκόσμιου πολέμου- ή των μαζικών αποβάσεων -τύπου Ιβοζίμα και Νορμανδίας-, ή των 'γιούρια' και 'Αέραααα!- καταλήψεων των λόφων , που σήμερα ούτε ως σενάρια του Χόλιγουντ υφίστανται! Και, βεβαίως, να διευκολύνει τις αναγκαίες εξυπηρετήσεις/ρουσφέτια προς ...'ίδιον πολιτικό ώφελος' -συλλογή ψήφων-

Χρειαζόμαστε, λοιπόν, 'Ένοπλες Δυνάμεις'; Κι αν 'ναι', οι πολίτες πώς πρέπει να εμπλέκονται σ' αυτές;
Να ξαναπώ ότι η συνεννόησή μας θα είναι καλύτερη αν εστιαστούμε στα δικά μας πράγματα και δεν 'επεκταθούμε' σε αναλύσεις φιλοσοφικού τύπου;

Σημ: Το αισιόδοξο είναι ότι με 'αντιδράσεις' όπως αυτή που διαβάσατε, 'ξεχάστηκαν' τα ...υποβρύχια του 1908 και αγοράστηκε το πολύ χρήσιμο -από άποψη ναυτικής ισχύος- θωρακισμένο καταδρομικό ΑΒΕΡΩΦ και μερικά άλλα πλοία που αποδείχτηκαν πολύτιμα πολύ γρήγορα στις Ναυμαχίες της Έλλης και της Λήμνου το '12. Δεν είναι ΟΛΑ μαύρα, δηλαδή.

ΠΣΚ ΚΛΕΙΣΤΟΝ

Από Δευτέρα, τα ξαναλέμε.

Θητεία

ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ
ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΤΕΥΧΟΣ ΠΡΩΤΟ Αρ. Φύλλου 302
13 Δεκεμβρίου 2005
5561
NOMOΣ ΥΠ’ ΑΡΙΘ. 3421
Στρατολογία των Ελλήνων και άλλες διατάξεις.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ
ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
Εκδίδομε τον ακόλουθο νόμο που ψήφισε η Βουλή:
http://www.stratologia.gr/N.3421)05.pdf

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β΄
ΔΙΑΚΡΙΣΗ-ΔΙΑΡΚΕΙΑ
ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΩΝ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΩΝ

Άρθρο 5 Διακρίσεις της στρατιωτικής υποχρέωσης
….
5. Πρόσθετη στρατιωτική υποχρέωση επιβάλλεται για παράβαση ή μη τήρηση των υποχρεώσεων που καθορίζονται από τις διατάξεις του παρόντος Νόμου ή των προεδρικών διαταγμάτων που εκδίδονται σε εκτέλεσή του.

Άρθρο 6 Διάρκεια της στρατιωτικής υποχρέωσης
…
4. Η διάρκεια της πρόσθετης στρατιωτικής υποχρέωσης δεν μπορεί να υπερβαίνει τους έξι μήνες για κάθε παράβαση ή μη τήρηση υποχρέωσης που καθορίζεται από τις διατάξεις του παρόντος Νόμου ή των προεδρικών διαταγμάτων και των υπουργικών αποφάσεων που εκδίδονται σε εκτέλεσή του.

Άρθρο 10 Δελτία και δικαιολογητικά απογραφής
1. Οι στρατευμένοι υποχρεούνται να συμπληρώνουν δελτία απογραφής στα οποία αναγράφουν με ακρίβεια τα στοιχεία που είναι απαραίτητα για την πραγματοποίηση της στράτευσης και να καταθέτουν τα σχετικά δικαιολογητικά ή αποδεικτικά έγγραφα.
2. Όσοι παραβαίνουν τις υποχρεώσεις της παραγράφου 1 του άρθρου αυτού, υπέχουν, εκτός των προβλεπόμενων ποινικών συνεπειών, τις παρακάτω πρόσθετες στρατιωτικές υποχρεώσεις:
α. Ενός μηνός, όσοι υποβάλλουν εκπρόθεσμα το δελτίο απογραφής.
β. Δύο μηνών, όσοι δεν υποβάλλουν δελτίο απογραφής.
γ. Τριών μηνών, όσοι αναγράφουν στο δελτίο απογραφής ανακριβή στοιχεία ή καταθέτουν ανακριβή δικαιολογητικά.


Και, καλά.
Οι στρατιωτικοί μπορεί να είναι καραβανάδες, βλαχολοχίες και ό,τι άλλο επίθετο μπορεί να τους χαρακτηρίσει με βάση το στερεότυπο που έχει δημιουργηθεί στην κοινωνία. Δικαίως ή αδίκως.

Ένας Νόμος του κράτους, όμως, που σχεδιάζεται σε κομματικά γραφεία, περνάει από ευάριθμη επιτροπή βουλευτών, ψηφίζεται από το σύνολο των μορφωμένων 300 κοινοβουλευτικών ανδρών, υπογράφεται από δημοκρατικότατους Προέδρους Δημοκρατίας και 'ξεσκονίζεται' από δημοκρατικότατους και μορφωμένους ευρείας αντίληψης δημοσιογράφους, ο ίδιος -πανομοιότυπος σχεδόν- από ιδρύσεως του κράτους,

ΠΩΣ γίνεται να ορίζει τη στρατιωτική θητεία ως ποινή;
(ακόμα κι αν ο όποιος νέος κάνει ΛΑΘΟΣ στη συμπλήρωση των ηλίθιων χαρτιών, ΤΙΜΩΡΕΙΤΑΙ με επιπλέον θητεία!)

Ε, λοιπόν, ξέρω πολλούς ένστολους που έχουν κατά καιρούς, και επί δεκαετίες (!), επισημάνει στις εκάστοτε ηγεσίες τη, φαινομενικά ανούσια αυτή, λεπτομέρεια που δημιουργεί, όμως, συγγενείς αδυναμίες στην πειθώ περί αναγκαιότητας μιας υποχρέωσης που δεν πρέπει να είναι τιμωρία.

Μη βιαστούν οι καλοί φίλοι να πούν ότι ψάχνω ψύλλους στ' άχυρα.
Όπως θα έχετε διαπιστώσει, μ' αρέσει να πιάνω τα πράγματα από την αρχή.
Και αρχή πιστεύω ότι είναι ένας βασικός Νόμος που πρώτα ΘΑ ΠΕΙΘΕΙ τον πολίτη για την αναγκαιότητά της υποχρέωσης που περιγράφει (άλλη συζήτηση αν η θητεία πλέον είναι αναγκαία) και μετά θα καθορίζει τη διαδικασία εφαρμογής του.

Πολιτισμός 3

Ας πάρουμε λοιπόν μαζί μας τον ορισμό του πολιτισμού και ας ...μπαρκάρουμε.
Σε ένα οποιοδήποτε πλωτό σκαρί. Πολεμικό, εμπορικό, ψαράδικο, ιστιοπλοϊκό ή μηχανοκίνητο. Αρκεί να έχει πάνω από δυό άτομα πλήρωμα.
Έχουμε την πόλη, το πλοίο.
Έχουμε τους πολίτες, το πλήρωμα.
Έχουμε τον σκοπό, το ταξίδι για ψάρεμα ή μεταφορά εμπορευμάτων ή και απλά τη διασκέδαση.

Έχουμε μια κοινωνία πολιτών, δηλαδή, που πρέπει να επιβιώσει, να συμβιώσει, να διαβιώσει με όσο το δυνατό καλύτερους όρους και να εκπληρώσει τον σκοπό της ύπαρξής της για το κοινό καλό.

Το ότι σας έμπασα στη θάλασσα, δεν είναι συμπτωματικό ή αυθαίρετο γούστο μου.
Ειναι γιατί έχω την πεποίθηση ότι ο πολιτισμός που εφευρέθηκε και εφαρμόσθηκε στις πρώτες κοινωνίες γύρω από τις ακτές της Μεσογείου και κυρίως του 'κλειστού' Αιγαίου είχε ως βάση τις Αρχές και Αξίες που διέπουν τη λειτουργία ενός πλοίου στη θάλασσα. Κι αυτό επειδή ο ζωτικός χώρος της τότε κοινωνίας ήταν κατά κύριο λόγο η θάλασσα.

Το πλοίο είναι η πόλη της οποίας οι πολίτες είναι ασφυκτικά αλληλεξαρτώμενοι.
Για πολλούς λόγους με πρώτο και κύριο το ένστικτο της επιβίωσης.
Όταν ο καπετάνιος πεί 'ΟΛΟ ΔΕΞΙΑ τιμόνι' δεν μπορεί να συσταθεί επιτροπή και να γνωμοδοτήσει επί της ...προτάσεως γιατί απλούστατα το πλοίο θα έχει τρακάρει και θα ταξιδεύει καθέτως προς τον βυθό με ΟΛΟ το πλήρωμα. Έτσι, ο καπετάνιος ΟΣΟ ΚΥΒΕΡΝΑ (για το ταξίδι που τον επέλεξε το πλήρωμα) ΕΧΕΙ ΠΑΝΤΑ ΔΙΚΙΟ. Ακόμα κι όταν έχει άδικο!
Ο Καπετάνιος είναι ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ ο μετά το Θεό Προφήτης. Δεν υπάρχει δικαστής, δεν υπάρχει αστυνόμος, δεν υπάρχει παπάς, υπάρχει ΕΝΑΣ, επιλεγμένος από τους υπόλοιπους, αναγνωρισμένος από τους υπόλοιπους ότι θα είναι Ο ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΣ.
Με τα δικαιώματα και τις εξουσίες όλων των προαναφερθεισών Θεσμικών Αρχών.
Με δικαίωμα ζωής και θανάτου επί των ...συνεταίρων του.
Αφού, ακόμη και στα κουπιά των πλοίων της εποχής κάθονταν νέοι της κοινωνίας, και όχι σκλάβοι ή μισθοφόροι, κι όλα τα μέλη του πληρώματος ήταν συνέταιροι στο φορτίο με συγκεκριμένο ποσοστό (ακόμα και σήμερα μερικοί νησιώτες εφοπλιστές δίνουν πόντους από τα καράβια στα πληρώματα και μερικοί καϊκτσήδες μερίδιο απ' την ψαριά στους αλιεργάτες-πληρώματα).
Σημ: Γι αυτό οι περισσότεροι θέλουν Φιλιππινέζους και Αιγύπτιους που ΔΕΝ ζητούν μερίδια και πόντους όπως οι Έλληνες...
Ο Καπετάνιος με τα χίλια δικαιώματα, ο απροσπέλαστος στην ιεραρχία της κοινωνίας, όμως, εξαρτάται κι αυτός, όπως και οι υπόλοιποι, και από τον τελευταίο Ναύτη που -ας πούμε- κάνει χρέη οπτήρα (παρατηρεί τα πέριξ μην πέσει σε κανα δέντρο -επιπλέουν και τέτοια μετά τις μπόρες στο Αιγαίο/τα κατεβάζουν τα ποτάμια!) και, ΑΝ ΚΟΙΜΗΘΕΙ στο πόστο του, το πλοίο αύτανδρο με όλη την ιεραρχία του θα πάει να αναπαυθεί στον βυθό.

ΑΛΛΗΛΟΣΕΒΑΣΜΟΣ. Η μαγική λέξη που στο πλοίο ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ από μόνη της γιατί αν δεν ισχύσει τίθεται σε κίνδυνο η επιβίωση, το ζην, της πόλης.
Οι μισοί πρέπει να αναπαύονται για να αναλάβουν ξεκούραστοι τις θέσεις τους στον χειρισμό του πλοίου όταν θα ...αναπαύονται οι άλλοι. Εαν δεν σέβεται κάποιος την ανάγκη ανάπαυσης του άλλου, διακινδυνεύει το ζην ΟΛΩΝ, και το δικό του, βεβαίως.

Όλοι πρέπει να συμμετέχουν στην καθαριότητα του πλοίου. Όχι γιατί είναι ναυτικό βίτσιο η φασίνα αλλά γιατί, άν είναι βρώμικο, δεν θα φανεί η σκουριά ή η σαπίλα που θα γίνει τρύπα. Αν η μηχανή είναι βρώμικη δεν θα φανεί από πού χάνει τα λάδια και κάποια στιγμή θα κολλήσει. Αν επικρατήσει η βρωμιά θα επικρατήσουν και οι αρρώστιες.
Θα κινδυνεύσει το ζην δηλαδή. Γι αυτό φορούν ανοιχτόχρωμα ρούχα οι ναυτικοί. Για να αναγκάζονται να έχουν τον χώρο τους καθαρό και να μη λερώνονται αφού οι ευκολίες καθαρισμού των ρούχων είναι μηδαμινές (τα φορούν και για να φαίνονται αν πέσουν στη θάλασσα). Το 50% της καθημερινής απασχόλησης στο πλοίο αφορά στην καθαριότητα γιατί αυτή είναι ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ για την καλή λειτουργία του υλικού και των ανθρώπων που με τη σειρά τους εξασφαλίζουν το ζην της πλωτής κοινωνίας.

Όλοι πρέπει να κάνουν χρήση του πόσιμου νερού με τρόπο που να εξασφαλίζει την επάρκεια για όλους. Το ίδιο και την τροφή. Αυτά υπάρχουν σε συγκεκριμμένες ποσότητες προϋπολογισμένες για όλους και τυχόν κατάχρηση από οποιονδήποτε επηρεάζει την εξασφάλιση του ζην του συνόλου.

Όποιος διαφωνεί με 'το σύστημα', δεν διανοείται να βάλει βόμβα στο μηχανοστάσιο ή να πει 'κλείνω το δεξί κατάστρωμα και δεν περνάει κανείς' γιατί έτσι το πλοίο θα πάει στον πάτο μαζί με τον βομβιστή ή δεν θα μπορεί να ταξιδέψει.

ΑΛΛΗΛΟΣΕΒΑΣΜΟΣ. Εξακολουθεί να υπάρχει στη θαλασσινή κοινωνία γιατί το πλαίσιο στο οποίο οι πολίτες τους ζουν, συμβιώνουν και διαβιώνουν, μπορεί να απόκτησε κουπιά, μετά πανιά, μετά τροχούς, μετά καζάνια και σήμερα αεριοστρόβιλους αλλά, έμεινε ίδιο και περιορισμένο στις εκάστοτε διαστάσεις μιας μοναχικής πολιτείας στο απέραντο της θάλασσας.

Εμείς εδώ έξω; Το καράβι έχει ήδη βουλιάξει, κολυμπάμε κατά μόνας βουλιάζοντας τον διπλανό μας για να κρατηθούμε στην επιφάνεια, κρατιόμαστε απ' τα μαλλιά μας μόνοι, παγωμένοι, ημιθανείς, αρνούμενοι να δούμε ακόμη και το πλοίο που μπορεί να μας σώσει.

Πήξαμε στους -ισμούς και στις φιλοσοφικές αναλύσεις περι τάξεων βασισμένες σε θεωρίες σοφών ανθρώπων που τις κατέθεσαν με τα δεδομένα της εποχής τους, κι είναι σαν να πίνουμε θαλασσινό νερό για να ξεδιψάσουμε. Καίμε τα σωθικά μας.

Παράκληση. Ικεσία.
Εσείς οι νέοτεροι. Ψάξτε το λίγο πιό κοινωνικά το θέμα. Πολύς εγωισμός και αυθεντία ξεχειλίζει απ΄τα λόγια σας με όρους που πάλιωσαν πια.
Εσείς οι παλιότεροι. Στείλτε τα παιδιά σας στη θάλασσα. Σε οποιαδήποτε δραστηριότητα σε σκάφη με πάνω από δύο άτομα πλήρωμα. Θα γίνουν καλύτεροι πολίτες. Θα μάθουν να σέβονται τον διπλανό τους. Θα μάθουν να δίνουν το χέρι τους να βοηθήσουν και δεν θα ντρέπονται ν' απλώσουν το δικό τους για να βοηθηθούν. Θα μάθουν να γίνονται καπετάνιοι και θα μάθουν να επιλέγουν και να σέβονται τον καπετάνιο τους. Και θα έχουν να προτείνουν πολλά για το κοινό καλό.
Οι δικές μου οι προτάσεις είναι πια αναξιόπιστες.
Όπως όλης της γενιάς μου θαρρώ.
Γιατί την ...κάτσαμε τη βάρκα.

έπονται κάποιες σκέψεις για τη θητεία

Πολιτισμός 2

'Πολιτισμός' : Το σύνολο των πνευματικών και υλικών αγαθών μιας κοινωνίας.

Έτσι, ορίζουν κάποια έγκριτα λεξικά τον όρο. Και δεν είμαι φιλόλογος ούτε τόσο εξυπνάκιας για να αμφισβητήσω Μπετενιώτες και Μαρωνίτες.

Κάποιος καθηγητής μου, όμως, στο υπέροχο Γυμνάσιο που είχα την τύχη να παιδευτώ, μας είχε αναλύσει ότι προέρχεται από το 'πολιτίζω', δηλαδή 'ποιώ κάποιον πολίτη'. Αυτό νομίζω ότι αποδίδει περισσότερο την αλήθεια και είναι σαφώς η έννοια που οι αλλοδαποί αποδίδουν με τη λέξη 'civilization' ενώ η επικρατήσασα εδώ έννοια αποδίδεται από τους ξένους ως 'culture'.

Προσπαθώντας να το κάνω απλοϊκό στο μυαλό μου, αναρωτήθηκα πώς δημιουργήθηκε η πρώτη αγέλη-κοινωνία-πόλη από τους τότε σπηλαιανθρώπους που ζούσαν κατά μόνας ή έστω σε μικρές οικογένειες. Βασικά ένστικτα πρέπει να λειτούργησαν όπως, η ανάγκη για τροφή και η ασφάλεια των ατόμων από τον καιρό, τα αγρίμια και τους άλλους ανθρώπους. Μαζώχτηκαν, λοιπόν, 'συναγελάστηκαν', πέντε, δέκα, τριάντα, εκατό. Άντρες, γυναίκες παιδιά.
Και τώρα;

Δύο τα προβλήματα της νέας κοινωνίας.
Επιβίωση και Συμβίωση.
Με σκοπό την καλύτερη Διαβίωση.
Για την επιβίωση έπρεπε να εξασφαλιστεί στέγη και τροφή, είτε από το κυνήγι είτε με την καλλιέργεια της γής. Άρα ΑΝΑΓΚΗ πρώτη, η εξασφάλιση του ΖΩΤΙΚΟΥ ΧΩΡΟΥ που θα παρείχε τη στέγη, τα θηράματα και τα καλλιεργήματα.
Αν στον χώρο αυτόν έμπαιναν και γειτονικές κοινότητες καρπούμενες τα θηράματα και τα καλλιεργήματα, ο κίνδυνος να μην καλυφθεί η ΑΝΑΓΚΗ της επιβίωσης ήταν μεγάλος.

Για τη συμβίωση έπρεπε να γίνει καταμερισμός καθηκόντων και υποχρεώσεων στον κάθε πολίτη της κοινωνίας ανάλογα με τις σωματικές και πνευματικές ικανότητες και ιδιαιτερότητες.
Άρα, ΑΝΑΓΚΗ δεύτερη, η θέσπιση ΚΑΝΟΝΩΝ που θα ορίζουν τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του καθενός.

Αυτά για το "ζην" και το "συζήν". Που εξασφαλίζουν το "ευ ζην".
Αυτή η απλοϊκή περιγραφή, δίνει μια πρώτη εκδοχή/ερμηνεία του όρου 'πολιτισμός' ως

'το σύστημα με βάση το οποίο αριθμός ανεξάρτητων μεμονωμένων ατόμων γίνονται αλληλεξαρτημένοι πολίτες με συγκεκριμμένα καθήκοντα, συγκεκριμένες υποχρεώσεις και συγκεκριμμένα δικαιώματα με σκοπό την εξασφάλιση της κοινωνίας από εξωτερικούς κινδύνους, τη διασφάλιση της ομαλής συμβίωσης και την επίτευξη καλύτερων συνθηκών διαβίωσης'.

Είναι, δηλαδή, κατά την άποψή μου, ΣΥΣΤΗΜΑ ΑΞΙΩΝ (θεσμών, κανόνων, δικαιωμάτων, υποχρεώσεων) απαραίτητων για τη λειτουργία της κοινωνίας και την εξασφάλιση της επιβίωσης, ομαλής συμβίωσης και καλύτερης διαβίωσης ΟΛΩΝ των μελών της.

Παραλλαγές Πολιτισμού είναι όλοι οι θρησκευτικοί και πολιτικοί '-ισμοί' (Σοσιαλισμός, Φασισμός, Φιλελευθερισμός, Χριστιανισμός, Βουδισμός, Μωαμεθανισμός κλπ) εφόσον είναι εκδοχές οργάνωσης της κοινωνίας και κατανομής καθηκόντων, υποχρεώσεων και δικαιωμάτων.
Ο απαραίτητος σε κάθε οργανωμένη κοινωνία χώρος που απαιτείται για την λειτουργία της ίσως και να εξηγεί τον όρο Πατρίδα που τον έχουμε παραφορτώσει με συναισθηματικές αόριστες παραμέτρους, περισσότερο για πολιτική εκμετάλλευση.

Αυτά για σήμερα.
Επειδή αρκετοί συμπλόγκερς έχουν σπουδές κοινωνιολογίας και ενδεχομένως οι απλοϊκές αυτές απόψεις μου ίσως και να μην ισχύουν, παρακαλώ για τα σχόλιά σας και την ενδεχομένως διαφορετική εκδοχή σας περί του ορισμού του Πολιτισμού.

Έπεται συνέχεια.

Πολιτισμός 1

Είκοσι δύο χρόνια πριν, εικοσιδύο κιλά ελαφρύτερος.

Ναρκοθέτις ΑΚΤΙΟΝ, 1000 τόννοι εκτόπισμα, 62 μέτρα μήκος, 10 πλάτος. Πρόσω 'πάση δυνάμει' 9 κόμβοι(ναυτικά μίλια/ώρα) με το ζόρι.
Βύθισμα, μισό μέτρο πλώρα, ένα μέτρο πρύμα. Έξαλα (τα πάνω από τη θάλασσα) 10 μέτρα.
Δηλαδή, πιό πολύ ...ιστιοπλοϊκό παρά μηχανοκίνητο στον καιρό.
Ολάνοιχτη Γέφυρα χειμώνα καλοκαίρι.
Κοινώς τραμπάκουλο του κερατά.
Ηλικία πλοίου, το 1985, 40 χρόνων.
Ηλικία Κυβερνήτη, το 1985, 34 χρόνων.
Ηλικία των 93 ατόμων, πλήρωμα του πλοίου, 22-40 χρόνων.

Αποστολή: Εκτός από ασκήσεις, εκπαιδευτικά κλπ, περιπολίες στο Ν.Α. Αιγαίο (Δωδεκάνησα) ένα μήνα ανά τρίμηνο (σύνολο τέσσερεις τον χρόνο).

Και το 1985, το ρουσφέτι ζούσε και βασίλευε. Έτσι, μπορείτε να φανταστείτε ότι ένα πλοίο σαν κι αυτό, με ...ανέσεις στάνης και μακρόχρονες απουσίες από οποιοδήποτε αστικό κέντρο, το απέφευγαν οι πάντες, μόνιμοι και στρατευμένοι καταφεύγοντας σε οποιοδήποτε 'μέσον' από τον βουλευτή της περιοχής μέχρι τον μανάβη του Αρχηγού Ναυτικού (δεν αστειεύομαι για τον μανάβη, ούτε για τον βουλευτή, βεβαίως).
Τι έμενε;
Κάποιοι Μόνιμοι που είτε δεν ήξεραν από τέτοια (υπάρχουν πιστέψτε με) ή σε δυσμένεια ευρισκόμενοι για οποιονδήποτε λόγο που μπορεί να φανταστεί κανείς για δημόσιους υπαλλήλους.
Κάποιοι στρατευμένοι που όχι μόνο δεν είχαν δόντι αλλά πολλοί είχαν κι ένα Φάκελο ΝΑ με ποινικά αδικήματα και ΔΕΝ είχαν ταυτότητα της τοπικής Κλαδικής. (το χρώμα ανά εποχές αλλάζει, εκείνη την εποχή αν ήταν πράσινο ΔΕΝ έπαιρνες μετάθεση για το ΑΚΤΙΟ).

Πολλές ασκήσεις, λοιπόν, τέσσερεις μήνες σε περιπολία, το τσούρμο ένα μίγμα ανεπιθύμητων, κυνηγημένων και κονταροχτυπούμενων με το σύστημα,

είμαι ...αλλού αν σας πω ότι κυβερνώντας αυτό το τραμπάκουλο, μ' αυτούς τους απίθανους ανθρώπους, πέρασα μια από τις ωραιότερες, παραγωγικότερες και ουσιαστικότερες περιόδους της ζωής μου; Είμαι ...αλλού αν σας πω ότι αυτοί οι άνθρωποι που εξαρτιόντουσαν από μένα για ένα χρόνο με έκαναν σοφότερο άνθρωπο και τους χρωστώ ευγνωμοσύνη γιατί είχαν ανοικτό τον εαυτό τους στα καλά μου και στα κακά μου που έπρεπε να τα δέχονται για να φτάνουμε στο λιμάνι σώοι και αβλαβείς; Είμαι ...αλλού αν σας πω ότι ακόμα και σήμερα αρκετοί τότε στρατευμένοι μου τηλεφωνούν, μου γράφουν και αναπολούν την εποχή εκείνη;

Το κείμενο αυτό δεν είναι προσπάθεια εξωραϊσμού της θητείας (αλλού ήταν αλλιώς). Είναι μια προσωπική κατάθεση εμπειριών σαν πρώτο ερέθισμα, εισαγωγή, στη διερεύνηση της έννοιας 'πολιτισμός' που θα ακολουθήσει με τα επόμενα.
Ξέρω, και καταλαβαίνω, ότι πολλοί "ξύνεστε" για ...κοντράρισμα, αλλά, λίγη υπομονή!

ΕΚΠΛΗΞΗ

Φτάνει η ...εσωστρέφεια! (είδατε τι καινούργιες λέξεις μάθαμε επί ΠΑΣΟΚ, ε;)
Αφού ο καθένας μας είπε και ελάλησε το μακρύ του και το κοντό του για τα τεκταινόμενα στην ηλεκτρονική κοινωνία μας, ας ρίξουμε και μια ματιά προς τα έξω. Πράμματα και θάμματα γίνονται. Εκπλήξεις. Η τελευταία εκπληκτική έκπληξη που μας επιφύλαξε η αρχή του 2007 ήταν η αποκάλυψη δια κρυφής κάμερας της υπεξαγωγής στρατολογικών εγγράφων από ...Στρατολόγο αξιωματικό (εκπληκτικό το να κλέβεις το σπίτι σου!) για να χρησιμοποιηθούν σε σκοτεινές διαδικασίες αποφυγής της στράτευσης. Πρώτος έκπληκτος ο Τσοχατζόπουλος. 'Το 'καναν κι άλλοι εκτός από μένα;' αναρωτήθηκε ως η Πόντια πουτάνα που αυτοκτόνησε στα ογδόντα της γιατί τότε έμαθε ότι οι άλλες έπαιρναν λεφτά.
Δεύτερος έκπληκτος, ο Μεϊμαράκης 'δε σας τα 'λεγα έγώ, χρειάζεται αλλαγή ο εκλογικός Νόμος' δήλωσε και γύρισε πλευρό. Μετά εξεπλάγη ο υπηρετήσας στους Καταδρομείς Χατζηνικολάου, ο βατραχάνθρωπος Ευαγγελάτος, ο μικρός Καψής που, για λόγους που γνωρίζει ο Μητσικώστας, είναι ο μόνος που υπηρέτησε πλήρως, και ο Παυλόπουλος που δεν θυμάται πού ακριβώς. Ο Παπαχρήστος δεν εξεπλάγη και δεν έκανε δήλωση.
Ρώτησαν επίσης οι καλοί δημοσιογράφοι και έναν Ναύαρχο αν ως Αρχηγός έκανε ρουσφέτια. Και προς μεγάλη έκπληξη των ερωτούντων απάντησε ΝΑΙ! Έπεσαν, λέμε, ανάσκελα από την έκπληξη. 'Μα τι λέτε', 'μα είναι δυνατό να γίνονται τέτοια πράγματα', 'μα είναι Ναύαρχος αυτός' και πολλές άλλες εκπληκτικές απορίες ακολούθησαν την εκπληκτική δήλωση.
Κι εγώ ρε παιδιά έκπληκτος έμεινα. Γιατί ρουσφέτι δεν γνωρίζω τι σημαίνει.
Εγώ πάω στο φούρνο και η φουρνάρισσα μου δίνει το πιό καλοψημένο ψωμί γιατί πάντα της αφήνω κάτι τις, χώρια που της υπενθυμίζω πότε πότε τι ωραία μάτια έχει. Ο μανάβης δεν μ' αφήνει να γεμίσω τις σακκούλες μόνος μου, πάει και τις γεμίζει από τα καλά που 'χει κρυμμένα από πίσω κι όλο μου υπενθυμίζει ότι ο γιός του σε λίγο πάει φαντάρος, ο κρεοπώλης μου λέει 'άσ' το αυτό, δεν είναι για σένα' αφού ο γιός του πήγε ήδη φαντάρος και ο φίλος μου ο στρατηγός τον έβαλε καντηλανάφτη στο στρατιωτικό ναΐδριον να κυνηγάει τον οχτρό. Ακόμα κι όταν ο πεθερός χρειάστηκε να κάνει μπαϊ πας, ο ανηψιός του Υπουργού είπε στον αρχισυνδικαλιστή του Νοσοκομείου "προσέξτε τον τον κύριο", που αυτός είπε στην προϊσταμένη 'αυτός είναι δικός μας' και, ω της έκπληξης, σε δέκα μέρες ήταν ο πεθερός στο σπίτι του!

Μόνο η πεθερά διαμαρτύρεται γιατί ο γιός της και κουνιάδος μου υπηρέτησε επί 23 μήνες στο πιο παλιό καράβι του Στόλου ενώ ο γαμπρός της σφύριζε αδιάφορα. Αλλά αυτή είναι απ΄την παλιά γενιά που είχε συνηθίσει να ζεί με το ρουσφέτι. Δεν είναι της δικής μας που μένει έκπληκτη όταν κοιτιέται στον καθρέφτη!

Για λίγο